Program - spotkania

Ustalenia naukowe wydają się być niezależne od kultury, w której żyjemy. Zachód wypracował głębokie przekonanie, że cywilizacja oparta na myśli oświeceniowej i związanej z nią nauce i edukacji jest jedyną właściwą drogą linearnego rozwoju. W oparciu o to przekonanie w okresie kolonialnym Europejczycy podejmowali misję cywilizacyjną, która jawiła się wówczas jako sposób na umożliwienie mieszkańcom innych części świata uczestniczenia w życiu na wyższym poziomie: intelektualnym, kulturowym, nawet moralnym. Tym samym promowane było zachodnie rozumienie badań naukowych i ich weryfikacji.

Badacze postkolonialni podważając uniwersalność takiego spojrzenia i nie zgadzając się na wtłaczanie wszelkich kultur w europejskie schematy myślenia stworzyli możliwości dla odmiennych interpretacji zachodzących procesów czy opisu świata. W tym duchu myśliciele o afrykańskich korzeniach w odpowiedzi na kolonialne „zniewolenie umysłu” zaoferowali własne podejście. Jest to między innymi idea Afrykańskiego Renesansu stworzona w latach 40. XX wieku przez Cheikha Anta Diopa, piszącego po francusku senegalskiego myśliciela, który rzucił wyzwanie obowiązującemu spojrzeniu na historię Afryki. W tym co pisał mniej istotne były fakty, bardziej ideologiczny postulat, by docenić cywilizacyjne osiągnięcia Afrykanów. Pragnął osiągnąć ten cel udowadniając całkowitą afrykańskość starożytnego Egiptu i ogromny potencjał Afrykanów, który będzie można zrealizować, jeżeli stosować się będą do własnych, a nie narzuconych, wzorów kulturowych.

Na przełomie XX i XXI w. idee Diopa przypomniane zostały przez prezydenta RPA Thabo Mbekiego i są dziś nierozłącznym elementem prowadzonych w Afryce dyskusji na temat przyszłości mieszkańców tego kontynentu. W Stanach Zjednoczonych narodził się natomiast afrocentryzm - nurt, który także przeciwstawiał się europocentrycznemu podejściu do opisu procesów zachodzących w Afryce. 

Takiemu alternatywnemu spojrzeniu wielu badaczy zarzuca sprzeczność z zasadami nauki. Pozostaje jednak faktem, że jest to zjawisko skłaniające do refleksji nad tym, na ile nauka, czy też badania naukowe, są uniwersalne, na ile natomiast są uwarunkowane kulturowo.

Mózg może się przydać do wielu rzeczy – koordynacji ruchów, spostrzegania zagrożeń, uczenia się i zapamiętywania ważnych informacji o otoczeniu itp. Przydaje się także do myślenia. Powstają więc pytania, jak w toku ewolucji mózg nauczył się myśleć, jak jego budowa mu w tym pomaga, w jakie umiejętności mózg jest wyposażony niemal od razu po urodzeniu się człowieka? Ale czy w ogóle wiemy jak mózg myśli? Jak procesy biofizyczne zachodzące w neuronach przekładają się na myśli w rodzaju „Wiem, że 2+2=4, ale mój kolega tego nie wie. Jeżeli więc schował dwa cukierki w szufladzie a [potem dołożył jeszcze dwa, a ja mu jeden zabiorę, to on tego nie zauważy”, albo że dwie kropki, cyfra „2” i napisane lub wypowiedziane słowo „dwa” znaczą to samo? Jak można zbadać myślący mózg?

Wychodząc od przykładów kilku najważniejszych dla na co dzień obszarów naszych myśli, takich jak tworzenie map umysłowych swojego otoczenia i orientowanie się w przestrzeni, podstawowe umiejętności matematyczne, czy najbardziej złożona – domyślanie się ukrytych myśli i emocji innych ludzi i przewidywanie na tej podstawie ich zachowania – pokażemy jak badania eksperymentalne nad zachowaniem zwierząt, sposobem działania ludzi, czy budowa inteligentnych robotów i zbiegają się z badaniami aktywności mózgu metodami neuroobrazowymi.

Większość aparatów służących do badania działania mózgu nie jest łatwa do przeniesienia i uruchomienia poza laboratorium. Inne, choć na wygląd niepozorne, wymagają szczególnych kompetencji od obsługujących je badaczy i nie mogą być stosowane tak sobie dla zabawy. Ale czy w ogóle można prześwietlić pracujący mózg, tak jak prześwietla się płuca albo kości, żeby zobaczyć, co się w nim dzieje? Bezpośredni pomiar niektórych procesów fizjologicznych towarzyszących aktywności mózgu jest możliwy, ale bardzo trudny. Aktywność mózgu ma jednak konsekwencje, które można zaobserwować pośrednio w sposób całkowicie bezpieczny dla badanej osoby. Na przykład, wzmożona aktywność neuronów powoduje zwiększone zapotrzebowanie na tlen i glukozę i, w efekcie miejscowe zwiększenie przepływu krwi (ograniczone do najbliższego sąsiedztwa aktywnych grup neuronów). A (mówiąc w dużym uproszczeniu) przepływ krwi można zmierzyć starając się oświetlić dane miejsce w korze mózgowej za pomocą niewidzialnego światła podczerwonego, które względnie łatwo przenika przez  skórę, kości czaszki i neurony, ale jest pochłaniane i rozpraszane przez krew o różnym stopniu utlenowania. Funkcjonalna spektroskopia w bliskiej podczerwieni (fNIRS) działa właśnie na tej zasadzie, pozwalając badać zmiany aktywności różnych części mózgu w czasie wykonywania różnych zadań. W trakcie warsztatu będzie można zobaczyć apart fNIRS w działaniu, a może nawet zobaczyć, co dzieje się we własnym mózgu.

Uczysz się ciężko do klasówek, a mimo to nie dostajesz piątek? Pracujesz wiele godzin nad projektem, a on okazuje się niewypałem? Być może nie do końca wiesz jak odpowiednio zorganizować materiał, na jakich elementach skupić się najbardziej chcąc je jak najefektywniej opanować lub rozdysponować czas na poszczególne etapy działania…Twój mózg czeka aby zadziwić Cię swoim niewykorzystanym potencjałem. Dzięki kilku łatwym zadaniom dowiesz się jak dzięki odpowiednio wykorzystywanym funkcjom wykonawczym masz szansę wznieść się na wyżyny Twoich możliwości. Jako swój najlepszy menadżer będziesz efektywnie zarządzał czasem, może grupą kolegów, z którą współpracujesz i materiałem do opracowania, osiągając założony cel.

Seminarium będzie dawać możliwość dowiedzenia się czym są funkcje wykonawcze, jakie problemy napotyka się w pracy z nimi w praktyce neuropsychologicznej u dzieci i młodzieży w zaburzeniach ze spektrum autyzmu czy zespole nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). W dalszej kolejności postaram się zachęcić do samodzielnego odkrycia w praktyce własnych możliwości w zakresie jak najpełniejszego wykorzystywania funkcji wykonawczych w codziennym życiu, w i szkole i nie tylko, podczas czytania, pisania, nauki matematyki, czy organizacji poszczególnych etapów projektu w klasie i poza nią.

Dzieci dowiedzą się o ”dobrych” i „złych” mikrobach w żywności, o ich wpływie na zdrowie małego człowieka. Poznają produkty, w których mogą je spotkać. Zobaczą bakterie pod mikroskopem i na zdjęciach. Będą też rozwiązywać tematyczne konkursy i krzyżówki.

Impreza przeznaczona dla dzieci (od 5 lat), a także młodzieży i osób dorosłych.

Celem zajęć jest zapoznanie uczestników z formami słuchania, które można wykorzystać w różnego rodzaju sytuacjach komunikacyjnych i relacyjnych, a także w kontekstach edukacyjnych.

Celem zajęć jest ćwiczenie umiejętności stawiania pytań otwartych w sytuacjach edukacyjnych, rozwojowych, pedagogicznych lub wychowawczych.

Wykład przybliży niełatwą i nieoczywistą drogę Jane Addams - działaczki społecznej w Ameryce XIX/XX w. Od ambicji i ideałów panny z dobrego domu, przez streetworking i oczyszczanie miasta Chicago, ku zarzutom zdrady narodowej, do otrzymania pokojowej Nagrody Nobla. W drugiej części spotkania wspólnie porozmawiamy o sile edukacyjnej społeczników.

Nauka uprawiana w średniowieczu w państwach islamu osiągnęła bardzo wysoki poziom i znacząco zainspirowała rozwój nauki w średniowiecznej Europie. Podobnie jak muzułmanie korzystali z dorobku kultury greckiej i innych, tak potem Europa przejęła i rozwijała dziedzictwo muzułmańskie. Wśród licznych nauk, którymi zajmowali się muzułmanie można wymienić alchemię, która w niektórych kręgach była uznawana za naukę tajemną i bliską magii, której treści miały być znane tylko wtajemniczonym. Nie jest to cała prawda o alchemii muzułmańskiej, gdyż oprócz nurtu ezoterycznego, blisko związanego z magią i okultyzmem, rozwinął się w niej też też nurt doświadczalny, który stworzył podstawę do późniejszego rozwoju chemii.

Alchemia muzułmańska łączy się z nurtem hermetycznym i legendarną postacią Hermesa Trismegistosa, który miał wygrawerować na szmaragdzie i umieścić w swoim grobowcu słynny traktat alchemiczny Tablica szmaragdowa, znany z przekładów na łacinę. Należy on do nurtu alchemii alegorycznej, zakładającej ścisły związek między światami niebieskim i ziemskim, obydwa są bowiem przeniknięte przez duszę. Miał się tam też znajdować sekret kamienia filozoficznego, celu poszukiwań wszystkich alchemików, czyli legendarnej substancji zamieniającej metale nieszlachetne w szlachetne. Innym celem poszukiwań alchemików był eliksir nieśmiertelności, służący zatrzymaniu u człowieka procesu starzenia i zapewnieniu mu wiecznego życia. Autorzy z nurtu alegorycznego opisywali procesy chemiczne w sposób zawiły, pełen niedomówień i alegorii, dając do zrozumienia, że alchemia jest nauką tajemną, przeznaczoną tylko dla wyjątkowych ludzi, którzy mogą zgłębić tajemnice przedłużonego życia czy bogactwa.

W alchemii doświadczalnej najważniejszymi postaciami byli Dżabir Ibn Hajjan (VIII-IX wiek), którego imię wiąże się z korpusem traktatów napisanych prawdopodobnie przez różnych autorów, oraz Ar-Razi (IX wiek). Twórczość tego drugiego to apogeum alchemii łacińskiej – stworzył jasną systematykę i dużo pracował w laboratorium, a jego miano łączy się z takimi procesami jak destylacja, wypalanie, przygotowywanie roztworów, sublimacja, amalgacja, ceracja i odparowywanie.

Uczestnicy, podczas pokazów i warsztatów, będą mieli okazję poznać codzienność ludzi epoki lodowcowej. Dowiedzą się, jak ówcześni ludzie zdobywali pożywienie, jak polowali, z czego i jak wykonywali narzędzia. Goście spróbują także rozniecić ogień pradziejowymi technikami, wykonać "paleolityczny" magnes, ozdoby czy też przy pomocy wirujących rondelles ożywić zwierzęta epoki lodowcowej. 

Stanowiska:

1. Niecenie ognia
2. Wykonywanie amuletów
3. Miotacz, oszczep i łuk - sprzęt paleolitycznego łowcy
4. Zostań jaskiniowym artystą
5. Wykonywanie rzemyka przy pomocy krzemiennego noża
6. Wykonywanie paleolitycznych magnesów
7. Paleolityczne rondelles. Wirujące obrazki z epoki lodowcowej

Odwiedzający hangar lotniczy Wydziału MEiL PW będą mogli wziąć udział w warsztatach budowy latającego modelu szybowca PW-5 Smyk. Warsztaty polegają na samodzielnym złożeniu na miejscu modelu szybowca PW-5 Smyk z pianki depron. Po pomyślnym oblocie modelu wydawany będzie imienny certyfikat uczestnictwa w warsztatach, który zawiera opis i historię powstania szybowca. Uczestnicy budują swoje modele w miejscu, gdzie powstał szybowiec PW-5 Smyk, zwycięzca konkursu Międzynarodowej Federacji Lotniczej na szybowiec klasy światowej.

Spotkanie ma na celu pokazanie uczestnikom jak zorganizowane jest nowoczesne laboratorium badawcze oraz uświadomienie jak dokładnie wygląda ścieżka od sekwencji DNA na komputerze (genu) do badań na białkach. Grupa Biologii Strukturalnej zainteresowana jest tym w jaki sposób aminokwasy budujące białka ułożone są w przestrzeni (struktura), co bezpośrednio przekłada się na pełnione przez nie funkcje. Poznanie struktury, a co za tym idzie funkcji biomolekuły jest zazwyczaj pierwszym krokiem w opracowywaniu nowych leków.

Znajomość struktury przestrzennej białek pozwala zrozumieć procesy biologiczne, na najbardziej podstawowym, atomowym poziomie: sposób w jaki przebiegają reakcje katalizowane przez enzymy; sposób w jaki białka oddziałują z innymi białkami i małymi cząsteczkami; itp. Znajomość struktury, miejsc aktywnych lub wiążących w białkach, pozwala na zrozumienie ich specyficzności substratowej i zaprojektowanie cząsteczek lepiej z nimi oddziałujących, np. potencjalnych leków.

W krystalografii rentgenowskiej białek największym wyzwaniem jest pierwszy etap na drodze do uzyskania struktury, czyli otrzymanie dobrze rozpraszającego kryształu białka, co będzie tematem poniższych ćwiczeń.

Podczas wykładu zaprezentowane zostaną założenia i rezultaty polsko-francuskiego projektu naukowego Języki literatury polskiej XXI w., realizowanego w latach 2022-2023 przez IBL PAN i Université Clermont Auvergne. W ramach projektu zaprezentowano 7 najważniejszych nowych języków polskiej najnowszej literatury na przykładzie sylwetek 7 pisarek i pisarzy. Podczas 7 wykładów w Clermont Ferrand wygłaszanych po francusku wystąpiło 7 specjalistów z Polski i Francji (IBL PAN, Uniwersytet Śląski, Uniwersytet Wrocławski, Sorbonne Université, Université Clermont Auvergne, CEFRES), prezentując sylwetki 7 pisarek i pisarzy: Bożeny Umińskiej-Keff, Izabeli Morskiej, Szczepana Twardocha, Doroty Masłowskiej, Olgi Tokarczuk, Michała Witkowskiego i Andrzeja Stasiuka. Każda z tych sylwetek twórczych pokazywała jedną z tendencji w nowej polskiej literaturze – i jej języków także w kontekście przemian społecznych (np. języki feminizmu przy prezentacji sylwetki Izabeli Morskiej, języki popkultury przy prezentacji Doroty Masłowskiej itp.). Wykład te zostały zarejestrowane i staną się podstawą przygotowywanej do druku we Francji książki, mającej stanowić pierwszy taki podręcznik czy przewodnik po najnowszej polskiej literaturze we Francji.

Wykład przybliży bogactwo gatunkowe ssaków kopytnych występujących w Polsce, przedstawione zostaną podstawy morfologii rzędu, rodzin i gatunków oraz podstawowe elementy biologii i ekologii gatunków

Celem pokazu jest przybliżenie definicji otwartej nauki, jej głównych komponentów oraz korzyści, które oferuje. Słuchacze będą mieli okazję samodzielnie odkryć zasoby otwartej nauki oraz poznać zasady ich wykorzystania

W trakcie zajęć uczestnicy nabędą wiedzę na temat budowy, preparowania i etykietowania postaci imaginalnych owadów. Samodzielnie spreparują, oznaczą i zaetykietują jeden okaz chrząszcza. W efekcie posiądą umiejętność zakładania i prowadzenia entomologicznych kolekcji naukowych.

Joseph Campbell, jeden z najważniejszych amerykańskich mitoznawców XX wieku, opracował teorię monomitu przedstawiającą etapy archetypowej podróży bohatera dążącego do samorealizacji, która w zastosowaniu do dzieł literatury światowej pozwala pokazać schematyczna drogę, która przechodzi fikcyjna postać. W ciągu swoich przygód pokonuje on określone próby, by na końcu odnaleźć udoskonalonego siebie. Ostatnia powieść Cervantesa Niezwykłe przygody Persilesa i Sigismundy – wydana już pośmiertnie i uważana przez autora za najlepsze jego dzieło – opowiada perypetie Auristeli i Periandra (nordyckich książąt), którzy  przemieniają się w Sigismundę i Persilesa podczas pielgrzymki do Rzymu. Wyruszają oni z północy Europy, przechodzą przez Hiszpanię i Portugalię, by dotrzeć do Wiecznego Miasta. Redagując Persilesa i Sigismundę, Cervantes wzorował się na greckim modelu struktury narracyjnej, dzięki temu to, co przydarza się bohaterom, można wpisać w system, wyłożony w książce Bohater o tysiącu twarzach Amerykanina. Dokładne omówienie głównych epizodów wędrówki Auristeli i Periandra pozwala zilustrować tezy Campbella, rzucając nowe światło na twórczość Cervantesa.

Ukazanie lasu jako źródła inspiracji w kulturze i sztuce

Tegoroczny temat obrad to „Kobieta w społeczeństwie od średniowiecza do końca XX w.”. Celem konferencji jest wymiana informacji i doświadczeń na temat możliwości wykorzystania w praktyce szkolnej źródeł archiwalnych charakteryzujących sytuację i rolę kobiety w okresie od średniowiecza do końca XX w. Przedmiotem obrad chcemy uczynić następujące zagadnienia:

– kobieta w społeczeństwie (w rodzinie, edukacji, nauce, kulturze, polityce i gospodarce oraz na polu walki);

– źródła archiwalne dotyczące sytuacji i roli kobiety (w rodzinie, edukacji, nauce, kulturze, polityce i gospodarce oraz na polu walki) — charakterystyka źródeł oraz możliwości ich praktycznego wykorzystania na lekcjach w szkole i nie tylko;

– edukacyjny potencjał projektów przedstawiających pozycję kobiety w społeczeństwie — przykłady dobrych praktyk.

Czy to prawda, że sztuczna inteligencja (AI) potrafi sama programować? Sprawdzimy to na przykładzie języka programowania VBA używanego do tworzenia makropoleceń w Excelu.

Makra pozwalają automatyzować większość na co dzień wykonywanych czynności w Excelu, dzięki czemu nasza praca staje się bardziej wydajna oraz pozbawiona błędów. Nie marnuj cennego czasu na rutynowe, powtarzane codziennie czynności. Możliwości języka VBA są ogromne, dlatego znajomość tego języka programowania jest tak ceniona przez pracodawców. Podczas spotkania pokażemy dlaczego warto rozpocząć naukę VBA oraz jak wejść na wyższy poziom pracy w MS Excel. Podstawowe aspekty pracy z językiem zostaną zaprezentowane w formie prostych przykładów, które mogą znacznie ułatwić życie analityka zmagającego się na co dzień ze żmudnymi i powtarzalnymi operacjami w Excelu. Sprawdzimy także, czy rzeczywiście wykorzystanie ogólnodostęnych czatów opartych na sztuczenj inteligencji znacząco ułatwia programowanie, a może nawet całkowicie nas (programistów) "wyręcza".

W trakcie spotkania:

• Dowiesz się co to jest VBA i do czego służy.
• Poznasz składnię języka VBA i zobaczysz jak w praktyce pisze się makropolecenia.
• Zobaczysz jakie procesy można zautomatyzować za pomocą kilku linii kodu.
• Sprawdzisz, czy sztuczna inteligencja (AI) sama pisze programy komputerowe.
• Przekonasz się, czy VBA pomoże Ci szybciej wykonywać codzienne obowiązki.

Materiały dla uczestników:

Uczestnicy warsztatu otrzymają pliki z zadaniami i pełnymi rozwiązaniami.

Miejsce:

Webinar odbędzie się w formie transmisji live na Facebooku LabMasters. Transmisja zostanie uruchomiona 15 minut przed startem webinaru. Polub FB LabMasters, aby otrzymać powiadomienie o starcie transmisji: https://www.facebook.com/LabMasters.SzkolimyAnalizujemyDoradzamy

Wykład wprowadzi do świata, w którym zderzają się technologia i niewidzialne siły cyberbezpieczeństwa, podczas którego poruszone zostaną tematy dotyczące ciemnej strony sztucznej inteligencji, ujawniając, jak diabeł czai się w skomplikowanych algorytmach i modelach uczenia maszynowego, które napędzają nasz cyfrowy świat. Przedstawione zostaną sposoby jak granice prywatności są przekształcane przez nienasycony głód danych sztucznej inteligencji oraz dylematy etyczne wynikające z jej ogromnego potencjału. Nasza dyskusja będzie dotyczyła bezpiecznej i skoncentrowanej na prywatności przyszłości w erze sztucznej inteligencji.