To dzięki prof. Davidowi Shugarowi Festiwal Nauki narodził się i zakorzenił w Polsce.
David Shugar urodził się na ziemiach polskich, w Józefowie, w kwietniu 1915 roku. Już w roku 1918 jego rodzina wyemigrowała do Kanady i właśnie tam młody David rozpoczął swoją naukową drogę: w 1936 roku uzyskał stopień magistra fizyki na McGill University w Montrealu, a cztery lata później doktora. Od stycznia 1941 roku prowadził badania z zakresy biofizyki w laboratorium w Leaside, w pobliżu Toronto; później został powołany do wojska i służył w kanadyjskiej marynarce wojennej.
W 1948 roku, wspólnie z żoną, Grace, wyjechał do Europy, gdzie pracował w Instytucie Pasteura w Paryżu oraz w Centrum Fizyki Jądrowej na Wolnym Uniwersytecie w Brukseli.
W 1952 roku Shugar, na zaproszenie prof. Leopolda Infelda, przyjechał do Warszawy, gdzie objął funkcję dyrektora Zakładu Biochemii w Państwowym Zakładzie Higieny. Pracował tam do 1966 roku.
W latach 1954-85 zajmował się także badaniami w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN, a od roku 1965, przez piętnaście lat, pracował na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego (gdzie stworzył od podstaw Katedrę Biofizyki). Był też przez kilka lat prezesem Polskiego Towarzystwa Fizyki Medycznej. Od 1983 roku był członkiem Polskiej Akademii Nauk.
Praca naukowa Davida Shugara koncentrowała się na badaniach z zakresu biochemii, chemii fizycznej, biofizyki kwasów nukleinowych i ich analogów oraz mutagenezie. Zajmował się także modelowaniem procesów biologicznych; poszukiwał również leków antywirusowych i antynowotworowych.
W roku 1996 był inicjatorem pierwszego polskiego Festiwalu Nauki.
Przywołajmy słowa prof. Magdaleny Fikus:
(...) w 1996 roku Profesor Shugar po powrocie z naukowej wizyty w Szkocji zaprosił do siebie uczniów i sympatyków i powiedział: widziałem w Edynburgu wspaniałą imprezę, cieszącą się od kilku lat niesłabnącym zainteresowaniem, która nazywa się festiwalem nauki. Może byśmy w Warszawie zrobili kilka spotkań tego typu: naukowców chcących rozmawiać z publicznością i takich, którzy chcieliby też pokazać jakieś zjawiska przyrodnicze w formie doświadczenia?
Był autorem ponad czterystu publikacji naukowych, recenzentem kilkudziesięciu prac magisterskich i doktorskich.
Za swoje badania i działalność na rzecz popularyzacji nauki otrzymał szereg nagród i wyróżnień: polską Nagrodę Państwową II stopnia (1966), doktoraty honoris causa uniwersytetu w Gandawie (1969) i Uniwersytetu Warszawskiego (1995), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.
Pracował naukowo do ostatnich dni swego długiego życia. Zmarł krótko po swoich 100 urodzinach, 31 października 2015 roku.
