Nauki społeczne

Technologia przez długi czas była postrzegana jako siła napędzająca degradację środowiska. Wzrost zużycia energii, emisji dwutlenku węgla, kryzys wodny czy zależność od surowców ziem rzadkich – wszystko to pogłębiało przekonanie, że innowacje cyfrowe oddalają nas od przyrody. Jednak w obliczu kryzysu planetarnego zaczyna się rysować inny obraz: technologia staje się nie tylko narzędziem kontroli i eksploatacji, ale także aktorem aktywnie splecionym z ekosystemem. Działa na rzecz jego ochrony, regeneracji i zrozumienia.

Po technologie sięgają dziś państwa, które wdrażają cyfrowe strategie klimatyczne, wykorzystując dane satelitarne, AI i czujniki środowiskowe do monitorowania emisji, zarządzania wodą czy prognozowania klęsk żywiołowych. Korporacje, naciskane przez regulacje i oczekiwania społeczne, analizują swoje ślady węglowe, mierzą wpływ łańcuchów dostaw na środowisko i inwestują w zieloną transformację. Ale technologia nie jest już tylko domeną państw czy przemysłu. Coraz częściej to społeczeństwo obywatelskie i ruchy społeczne wchodzą z nią w sojusz – tworząc oddolne systemy pomiaru zanieczyszczeń, monitorując działania firm i władz, czy mobilizując dane na rzecz realizacji postulatów klimatycznych.

W tym nowym pejzażu ludzko-nieludzkim natura nie jest już tylko biernym obiektem pomiaru – sama staje się źródłem i przetwórcą danych. Pszczoły zbierają informacje o zanieczyszczeniach, małże reagują na toksyny w wodzie, a grzybnie – jak sugerują badacze – mogą być używane jako biologiczne procesory. Sztuczna inteligencja, sprzężona z tymi systemami, nie tylko modeluje przyszłe scenariusze klimatyczne, ale też wspiera projektowanie alternatywnych światów – bardziej sprawiedliwych, odpornych i zrównoważonych.
Technologia nie rozwiąże kryzysu sama, ale może stać się jego sprzymierzeńcem – jeśli zostanie zakorzeniona w etyce troski i odpowiedzialności. Przyszłość nie należy ani wyłącznie do natury, ani do maszyn. Należy do ich splątania – do świata, w którym cyfrowe i organiczne współdziałają na rzecz przetrwania planety.

Każdy doświadcza zmian w swoim życiu. I niezależnie od tego czy zmiana przynosi korzyści, jest oceniana jako pozytywna czy negatywna, jest związana z wysiłkiem, stresem oraz negatywnymi konsekwencjami w postaci zwiększenia się negatywnych emocji. Wyniki badań dostarczają wiedzy i wskazówek w jaki sposób można ograniczyć negatywne skutki zmian oraz jak możemy wykorzystać je do rozwoju, mieć większy wpływ na nie, by zmiany mogły nam przynieść większym stopniu korzyści. Kiedy zmiana zachodzi w organizacji to jak przebiega, jak odbiorą ją ludzie zależy od liderów i tego na ile wspierająca jest organizacja. Okazuje się, że im wyższe kompetencje liderów, tym mniejszy negatywny odbiór zmian - i tych w pracy, organizacji, i tych w życiu osobistym.

Prezentacja będzie zatem poświęcona zrozumieniu tego, co dzieje się z ludźmi w trakcie kiedy doświadczają zmian i poznaniu czynników, które pozwalają ograniczyć negatywne skutki zmian, a wykorzystać zmianę do lepszej własnej przyszłości.