Wydział Filozofii

W debacie tej zmierzą się filozofowie reprezentujący różne podejścia. Będą argumentować (i zbijać argumenty swoich adwersarzy), próbując przekonać nas, jak odpowiedzieć na pytanie o początek i koniec życia. Uwzględnią m.in. zagadnienie, czy jest to kwestia faktów, czy konwencji. Zobaczymy też, czy ograniczą się do pytania o życie jako fakt biologiczny, czy pytanie to potraktują znacznie szerzej... Serdecznie zapraszamy!

Jak do dowodów na istnienie Boga ma się siekiera, bilard czy dron? Kiedy argumenty na temat istnienia Boga czegoś dowodzą, a kiedy raczej nas zwodzą? Gdzie niektórzy filozofowie węszyli w nich podstęp? Podczas wykładu dokładnie obejrzymy sobie przeróżne próby dowodzenia, że Bóg istnieje, i zobaczymy, jak radzą sobie w filozoficznych crash testach, a ponadto... że one same są takim crash testem dla filozofii.

(Pssst. Będzie też o tym, jak sobie z nimi radzi Sztuczna Inteligencja).

Ów cytat z Platońskiego „Fedona” mówi o poznaniu zakończonym sukcesem, czyli udanym (wydajnym) identyfikowaniu rzeczywistości. Poznawać można w ramach różnych aktywności. Okazuje się, że zwłaszcza w najtrudniejkszych przypadkach udane poznanie umożliwiają: sztuka i filozofia. Podczas spotkania zobaczymy, jak poznanie przez sztukę lub filozofię ukazywali Bruno Schulz, Stanisław Ignacy Witkiewicz i Roman Ingarden.

Tragedia i filozofia, fundamenty europejskiej kultury, rozkwitły w sposób szczególny w tym samym czasie i miejscu – w Atenach piątego stulecia p.n.e. Platon, Sofokles i Eurypides mijali się na tych samych ulicach i uczestniczyli w tych samych zgromadzeniach. Słowo „tragedia” etymologicznie wywodzi się z połączenia starogreckich rzeczowników τράγος (kozioł) i ᾠδή (pieśń). Drugi z tych wyrazów w późniejszym dialekcie attyckim przekształcił się w ἀοιδά, słowo brzmiące podobnie do οἶδα (wiem). Sokrates twierdził jednak, że poeci tragiczni wcale nie wiedzą tego, co mówią, a Platon nawoływał do cenzurowania bądź usuwania z przestrzeni publicznej dramatów Ajschylosa. Tragicy z kolei zdawali się całkowicie ignorować przemyślenia filozofów. Skąd wzięła się ta wzajemna nieufność? Czy tragedia zawiera jakąś wiedzę? Co dostrzegali w tragedii późniejsi filozofowie? Na co zwracają uwagę najnowsi jej interpretatorzy? Czy fenomen tragiczności ma charakter uniwersalny, czy też nastąpiła „śmierć tragedii”? I dlaczego patronem sztuki tragicznej jest kozioł?

Połączone Biblioteki zapraszają na niebywały seans spirytystyczny! W mrocznych zakamarkach magazynów przywołacie z nami ducha dawnej filozofii. Poczujecie aurę prądów i idei minionych, ujrzycie osobliwe dzieła, odetchniecie bibliotecznym powietrzem i zakichacie się na śmierć. Doświadczcie rzeczy niedostępnych zwykłym śmiertelnikom/czytelnikom!

Jesteś ekspertem od zadawania pytań, na które nie ma łatwych odpowiedzi? Uchodzisz za znawcę myśli filozoficznej? A może dopiero rozpoczynasz swoją przygodę z filozofią? Niezależnie od stopnia zaawansowania – wszystkich miłośników myślenia zapraszamy do udziału w Filozoficznej Grze Terenowej. W niecodzienny, aktywny sposób będziecie mogli poszerzyć swoją wiedzę filozoficzną oraz sprawdzić się w logicznym myśleniu i argumentacji. Podzieleni na drużyny odkryjecie zakamarki Kampusu Głównego Uniwersytetu Warszawskiego, spotykając po drodze filozofów z różnych epok i mierząc się z rozmaitymi filozoficznymi wyzwaniami.

Jak co roku, start i zakończenie - na Małym Dziedzińcu UW (po przejściu przez Bramę Główną UW, skręcamy w małą bramę po prawej).