wykład

Człowiek 2.0, czyli bionika i robotyka medyczna. Technologia, która nie tylko przywraca utracone zdolności, ale również poprawia osiągnięcia ludzkiego organizmu. Podczas zajęć przedstawione zostaną w formie prezentacji multimedialnej osiągnięcia współczesnej inżynierii biomedycznej i jej zastosowanie w rehabilitacji amerykańskich weteranów powracających z misji poza granicami państwa. Omówiona zostanie istota egzoszkieletu wspomaganego, bionicznych protez, a także zagadnienie rewolucji biotechnologicznej. Zaprezentowane zostaną koszty związane z wprowadzeniem wymienionych technologii oraz kierunki rozwoju robotyki medycznej.

Czy wiesz które formy aktywności fizycznej charakteryzują się największymi walorami zdrowotnymi? Jak regulować i kontrolować wysiłek i dostosować go do potrzeb osoby ćwiczącej? W trakcie warsztatów zostanie omówione pojecie HRmax (maksymalne tętno wysiłkowe) oraz sposoby samodzielnego kontrolowania właściwego poziomu wysiłku podczas ćwiczeń poprzez utrzymanie odpowiedniego tętna. Zostaną też omówione zalecenia dotyczące treningu, wynikające z wartości BMI.

Wiemy, że w czasie lata należy chronić skórę przed słońcem. Często zapominajmy jednak o odpowiedniej pielęgnacji włosów. Stara prawda mówi, że lepiej zapobiegać niż leczyć, dlatego o właściwej ochronie włosów warto pomyśleć jeszcze przed nadejściem lata. Co jednak zrobić po wakacjach aby ponownie cieszyć się zdrowymi, wypielęgnowanymi włosami?

W większości państw demokratycznych istnieją struktury  i procesy, które  odwołują się do formalnej aprobaty demokratycznie wybranych parlamentów narodowych.

Mamy do czynienia z sytuacją, w której prawo formułowane przez demokratycznie wybranych reprezentantów, często nie ma prawomocności, a więc pozbawione jest uznania ze strony obywateli, mówiąc w skrócie: nie ma autorytetu.

Źródłem autorytetu prawa może być opinia publiczna. Można wskazać dwa modele budowania opinii publicznej: model konsensualny oraz model agoniczny.

 1. Model konsensualny (J. Rawls ) -  dyskutując kwestie prawne nie powinniśmy się odwoływać do doktryn religijnych i filozoficznych ani do czegokolwiek, co jest przedmiotem sporu. Celem debaty jest uzyskanie rozwiązań, które poprą wszyscy obywatele, niezależnie od światopoglądu.

2. Model agoniczny (Ch. Mouffe) – należy tak prowadzić debatę, aby wzięło w niej udział jak najwięcej środowisk. Celem debaty jest podważenie konsensusu i wprowadzenie zmian. 

Wykład będzie poświęcony klasycznym już dziś tekstom Pierre'a Hadote'a.  Filozofia według tego myśliciela  jest całkowitą zmianą sposobu widzenia świata i istnienia w nim. Podkreśla on jej wymiar praktyczny, nie teoretyczny.  Zajmiemy się pojęciu ćwiczenia duchowego i postaciami Sokratesa, Marka Aureliusza, Micheleta.

Słownym wyrazem omylności jest wypowiadanie zdań fałszywych. Niekiedy jednak mówimy fałsz, będąc tego świadomi. Wystąpienie będzie dotyczyć tych i innych zachowań językowych, w których świadomie wypowiadamy twierdzenia uznawane przez nas za fałszywe, a więc kłamstwa, ironii itp.

Uczestnicy/czki będą próbowali odpowiedzieć na otwarte pytanie, czy możliwe jest zbudowanie społeczeństwa opartego na szeroko pojmowanej równości. Wiodący wątek rozmowy ma stanowić prezentacja głównych stanowisk socjologii na temat stratyfikacji: teorii konfliktu oraz teorii funkcjonalistycznej.

O tym jakie są efekty działań lobbingowych organizacji gospodarczych, jakie są ich strategie, metody i instrumenty wywierania wpływu oraz jakie są tego skutki. Czy lobbingu polskich firm w Brukseli jest wystarczająco skuteczny?

Żyjemy w dobie wszechobecnych sondaży. Czytając je, zazwyczaj nie zastanawiamy się nad takimi kwestiami jak metodologia, rzetelność badań lub konsekwencje ich publikacji. Zajęcia mają pomóc uczestnikom/czkom w nabyciu podstawowych umiejętności krytycznego odczytywania i analizowania sondaży.

Cykl: Interesuję Się Naukowo Sportem! - ISNS

Podczas spotkania porozmawiamy o tym, jak z punktu widzenia naukowego oraz z perspektywy doświadczeń wygląda zagadnienie tożsamości kibica piłkarskiego i związanych z tym zachowań, wartości i praktyk kulturowych.

Jest bardzo wiele powodów, dla których nie warto reagować na agresję, której jest się świadkiem: strach przed agresorem, ciekawość, co stanie się dalej, czy też niechęć do wyróżniania się z grupy innych biernych obserwatorów. I tylko jeden powód, dla którego powinno się reagować: moralna słuszność. Ale czy ten powód wystarczy? Niestety, wbrew moralnemu nakazowi reakcji, sama sytuacja społeczna, w jakiej znajdują się świadkowie przemocy, może taką reakcję hamować. W prezentacji pokażę przykład pułapki, w jakiej mogą znajdować się świadkowie przemocy szkolnej.

Celem prezentacji będzie analiza grupowych uwarunkowań dręczenia szkolnego (ang. bullying) w perspektywie teorii gier. Z dręczeniem mamy do czynienia wówczas, gdy ofiara jest w sposób powtarzalny obiektem ataków ze strony agresora lub grupy agresorów. Ten rodzaj agresji charakteryzuje się przy tym wysokim stopniem kalkulacji, planowania, oceny konsekwencji działania przez napastnika oraz niskim natężeniem emocji odczuwanych przez napastnika. Jest to agresja „na zimno”, inicjowana przez napastnika, świadomego konsekwencji swoich działań.
 
Warto podkreślić, że w przypadku tego szczególnego rodzaju przemocy bardzo istotna jest reakcja uczniów będących świadkami przemocy, którzy mogą zachęcić lub zniechęcić dręczycieli do dalszych działań. Problem reakcji świadków przenalizuję przy użyciu teorii gier, która służy do analizy decyzji podejmowanych w sytuacjach interakcyjnych, czyli takich, gdzie na wynik interakcji wpływ ma wielu jej uczestników. Teoria gier to matematyczna teoria, wykorzystywana np. przez politologów i ekonomistów.

Na spotkaniu przedstawię model gry ilustrujący zachowanie świadków dręczenia, którzy z jednej strony odczuwają moralny przymus reakcji (zinternalizowana norma nakazująca bronić słabszych), a z drugiej starają się zachowywać podobnie do swoich koleżanek i kolegów (konformizm). Zachowanie świadków ilustrować będzie wieloosobowa sekwencyjna gra koordynacji rozgrywana w populacji ustrukturyzowanej, czyli takiej, gdzie relacje między graczami mają znaczenie. Opowiem o samej grze i pokażę wyniki symulacji przebiegu gry dla wybranego zakresu warunków początkowych gry i sieci relacji tworzonych losowo.

Wyniki pokazują, że kwestia zależności między cechami grupy a tym, jak ona reaguje na agresję, nie jest wcale oczywista. Szerszemu zakresowi reakcji sprzyjają nie tylko silniejsza norma nakazująca reagowanie i niższy stopień konformizmu, ale też czynniki strukturalne, czyli to, jak wyglądają relacje w grupie. Zależność między gęstością sieci a zakresem reakcji świadków na przemoc jest nieliniowa. Zarówno zbyt niska, jak i zbyt wysoka gęstość sieci nie sprzyjają interwencji świadków. Występują przy tym interakcje między strukturalnymi i niestrukturalnymi cechami grupy, co oznacza, że różne cechy sieci mogą być mniej lub bardziej korzystne w zależności od tego, jak silna jest w grupie norma reagowania na przemoc oraz poziom konformizmu.

Co ważne, wyniki analiz można odnieść również do innych sytuacji o podobnej strukturze interakcji, na przykład do analizy problemu zmowy milczenia dotyczącej podejrzeń stosowania przemocy lub popełnienia przestępstwa przez kogoś z małej społeczności.

Katalonia jest jedną z siedemnastu Wspólnot Autonomicznych, które składają sie na współczesną Hiszpanię. Oprócz obowiązującego w całym kraju kastylijskiego, w Katalonii ludzie posługują się swoim językiem – katalońskim. Ma długą historię własnej odrębności, osobną literaturę i tożsamość regionu. W ostatnim czasie wielu mieszkańców coraz mocniej krytykuje przynależność tego regionu do państwa hiszpańskiego przynajmniej z dwóch ważnych powodów.

Pierwszy ma charakter ekonomiczny: Hiszpania a wraz z nią Katalonia są ofiarami globalnego kryzysu ekonomicznego. Bezrobocie w Hiszpanii rośnie od 2007, osiągnięty poziom długu publicznego i rekordowy deficyt budżetowy przedstawiają ponurą wizję.  Trudna sytuacja finansów publicznych spowodowała liczne cięcia budżetowe, które dotknęły m.in. służbę zdrowia i edukację. Katalończycy szczególnie dotkliwie odczuli konsekwencje owych cięć, będąc mieszkańcami  jednego z tych regionów Hiszpanii, które zawsze generowały dużą część dochodu i których sytuacja zachęcała liczne  grupy migrantów, także z innych Wspólnot Autonomicznych do osiedlania się. Dają temu wyraz w licznych marszach protestacyjnych wobec cięć budżetowych. Obecny kryzys finansowy sprawił, że kwestia podatków płaconych przez Katalonię władzom hiszpańskim, by następnie podlegały one redystrybucji tak, aby uboższe regiony także otrzymywały wsparcie centralne stała się przedmiotem publicznej debaty. Wyliczenia katalońskie wskazują, że Katalonia wpłaca więcej do budżetu centralnego niż z niego otrzymuje, co w sytuacji nieustających redukcji budżetu na edukację i służbę zdrowia budzi silny sprzeciw.

Drugim aktualnym powodem silniejszej refleksji nad pozostawaniem w państwie hiszpańskim jest historia paru rodzin pochodzących z innych Wspólnot, które osiedliły się w Katalonii ale zażądały prawa do edukacji swoich dzieci w języku kastylijskim, a nie obowiązującym katalońskim. Sprawa dotarła do Trybunału Konstytucyjnego Hiszpanii, który w 2010 wydał wyrok nakazujący umożliwienie nauki po kastylijsku. Od tego wyroku władze katalońskie usiłują się odwołać, ale sam precedens sprawił, że Katalończycy stanęli w obronie języka niezwykle się aktywizując, podpisując petycje, tworząc grupy wsparcia dla języka na portalu Facebook, wreszcie wychodząc na ulice, między innymi w ramach obchodów świąt.

Narodowe Święto Katalonii to 11 września, co roku z tej okazji odbywa się cały szereg imprez : koncertów, konferencji, uroczystych biesiad sąsiedzkich, wieców politycznych, festynów, podczas których można nabyć flagi, koszulki i inne pamiątki, a także otrzymać ulotki informacyjne. W ostatnich trzech latach jednak zaszła zmiana w skali uczestnictwa w publicznym celebrowaniu 11 września. O ile we wrześniu 2011 obchody zgromadziły w każdym większym mieście po kilka do kilkudziesięciu tysięcy ludzi, to w roku 2012 w samej Barcelonie ulicami przeszedł trudny do oszacowania tłum. Liczba uczestników oceniana jest na między 600.000 a 2 miliony; w ramach Święta 2013 zorganizowano Drogę Katalońską, czyli zmobilizowano ochotników do ustawienia się o godzinie 17.14 w 400km łańcuchu ludzkim po trasie dawnej rzymskiej drogi Via Augusta, władze hiszpańskie mówią o 600.000 uczestników, a władze katalońskie podają, że było ich około 1.600.000. Można zastanawiać się, która z podawanych liczb jest bardziej wiarygodna, ale nawet przyjmując najniższe szacunki, uczestnictwo w Święcie i domniemane zaangażowanie w etniczność katalońską jest zjawiskiem, które ma dużą skalę w Katalonii liczącej sobie 7,5 miliona mieszkańców.

Flagi katalońskie, które do 2012 wywieszone były na stałe tylko w instytucjach typu urzędy i siedziby władz, a na ulicach pojawiały się wyłącznie z okazji  omawianego już Święta Narodowego 11 września, po obchodach w roku 2012 stały się elementem, którym się wymachuje na co dzień wyraźnie celowo. Katalończycy trzymają wywieszone flagi na swoich balkonach, w ogródkach, sklepach na wielu ulicach. Idąc za opiniami swoich wyborców w wyborach parlamentarnych w Katalonii w listopadzie 2012 wiele partii wpisało w swój program referendum niepodległościowe.

Na wykładzie zamierzam opowiedzieć o swoich badaniach prowadzonych w Katalonii, pokazać materiał wizualny – zdjęcia i zastanowić się wspólnie ze słuchaczami, czy możliwe jest spełnienie marzenia radykalniej nastawionych Katalończyków, czyli niepodległości. 

Analiza przejawów rasizmu w polityce krajów Zachodu, na podstawie obecnego kryzysu imigracji w Europie oraz masowych protestów społecznych w USA. Za narzędzia badawcze posłużą teorie G. Agambena, M. Foucaulta & I. Wallersteina.

Ostatnie wybory prezydenckie i kampania je poprzedzająca sprawiły, że propozycja zmiany ordynacji wyborczej do Sejmu RP z proporcjonalnej na większościową znalazła się w centrum debaty publicznej. Tematyka systemów wyborczych i ich rozmaitych konsekwencji była od wielu lat podejmowana i gruntownie badana przez politologów i socjologów polityki, warto więc zaprezentować te wyniki i rozważyć, jakie skutki miałaby dla Polski taka zmiana ustrojowa.

Punktem wyjścia prelekcji będzie przedstawienie różnych systemów wyborczych wykorzystujących okręgi jednomandatowe i porównanie wyników ich stosowania z systemami proporcjonalnymi. Jakie przesłanki stoją za wyborem określonej ordynacji wyborczej? Jak działają różne systemy? Jakie paradoksy są z nimi związane? Porównamy konsekwencje różnych ordynacji. Przyjrzymy się niektórym krajom, które wykorzystywały lub nadal wykorzystują system większościowy, np. Nowej Zelandii, Wielkiej Brytanii czy Indiom. Zobaczymy też, jakie były skutki stosowania jednomandatowych okręgów wyborczych w bliskich nam kulturowo państwach Europy wschodniej – przede wszystkim w Chorwacji oraz na Węgrzech, a także na Ukrainie, w Rosji i innych krajach byłego Związku Radzieckiego. Na koniec podejmiemy próbę rozważenia, jakie konsekwencje dla i jakości polskiej polityki miałoby prowadzenie ordynacji większościowej w wyborach do Sejmu.

Wykład będzie poświęcony omówieniu procesów ludnościowych zachodzących w różnych częściach świata, ze szczególnym uwzględnieniem procesów starzenia się społeczeństwa Polski i innych krajów europejskich. 

Objaśnione zostaną prawidłowości towarzyszące przemianom ludnościowym, ich przyczyny i konsekwencje.

W kontekście teorii przejścia demograficznego zaprezentowane i omówione zostaną dane obrazujące struktury demograficzne społeczeństw będących jeszcze w fazie eksplozji albo dopiero wchodzących w fazę implozji demograficznej. Uwzględniona zostanie problematyka migracji. 

Na tym tle omówiona będzie sytuacja Polski, która niebawem będzie jednym z najstarszych demograficznie krajów Europy, mimo że aktualnie jest jednym z krajów najmłodszych.

Omówione zostaną najważniejsze społeczne i ekonomiczne konsekwencje procesów starzenia.

Zaprezentowane zostaną wyniki prognoz wraz z wyjaśnieniem wątpliwości związanych z założeniami przyjmowanymi przy ich konstruowaniu.

Czym jest komunikacja niewerbalna?W jaki sposób uzupełnia ona komunikację werbalną? Jakie funkcje pełni ekspresja twarzy? Jaką wagę może mieć gestykulacja podczas rozmowy w różnych kulturach? Czy atrakcyjność fizyczna pomaga w komunikowaniu się? Na te i inne pytania odpowiemy podczas wykładu z elementami warsztatów, na które zapraszamy uczniów szkół podstawowych

Badania sieci społecznych są obecnie bardzo popularne w obrębie socjologii, jednak sieci

społeczne nie zostały przez naukowców odkryte wraz z pojawieniem się silnie kojarzonego

z nimi Internetu. Dzięki badaniu sieci społecznych możemy zrozumieć, jak kontakty i powiązania

pomiędzy ludźmi wpływają na szereg ważnych procesów społecznych. W trakcie wykładu

przedstawione zostaną przykłady klasycznych badań dotyczących sieciowych aspektów

funkcjonowania społeczeństwa: tzw. fenomenu „małego świata”; poszukiwania pracy za pomocą

kontaktów nieformalnych; przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych; oraz

wykorzystaniu sieci społecznych w poszukiwaniu nielegalnych usług. Podczas wykładu zostaną

w przystępnej formie zaprezentowane również wyniki najnowszych badań jego autora dotyczące

sieciowych mechanizmów poszukiwania zatrudnienia w Polsce. Słuchacze otrzymają odpowiedź

m. in. na pytania: Czy pracę zdobywa się dzięki krewnym i bliskim przyjaciołom, a może raczej

dzięki dalszym znajomym? Kto zarabia więcej: ci którzy sami szukają pracy czy ci, których praca

znalazła? Czy portale społecznościowe są przydatne w poszukiwaniu pracy?

W ciągu ostatnich kilku lat w Polsce powstało kilkanaście kolektywów hakerskich. Miłośnicy i miłośniczki programowania, druku 3D i elektroniki zaczęli tworzyć nieformalną sieć miejsc, stron internetowych i grup społecznych. Dla socjologa takie zmiany społeczne dają szansę na nowe spojrzenie na relację nauki i społeczeństwa. W trakcie mojego wykładu przedstawię podstawowe wyniki z badania środowiska hakerskiego w Polsce i powiem dlaczego potrzebujemy ich jako społeczeństwo.

Młodzi Polacy i ich działania na rynku pracy są tematem wielu adresowanych do szerokiej publiczności artykułów prasowych i komunikatów medialnych. Wszyscy znamy te hasła: Pokolenie Y, Generacja X, Pokolenie JP2... W czasie spotkania z elementami dyskusji i warsztatów wizja młodych polskich pracowników prezentowana na łamach opiniotwórczych mediów zostanie skonfrontowana z rzeczywistością oraz z wynikami socjologicznych badań. Pytania, jakie zostaną postawione będą dotyczyły następujących kwestii: czy w Polsce istnieje odpowiednik funkcjonującego na Zachodzie Pokolenia Y? Jakie są jego cechy i kto do niego należy? Czy współcześnie można mówić o istnieniu "generacjonalizmu", w myśl którego racjonalne jest mówienie o poszczególnych generacjach i cechach różniących ich reprezentantów? Jeżeli tak, czemu może to służyć i o jakich pokoleniach współcześnie mówią socjologowie? Wreszcie: czym różni się definicja pojęcia "pokolenie" używana przez socjologów od potocznego rozumienia tego pojęcia? Na zajęcia zaproszeni są wszyscy zainteresowani sluchacze, bez względu na wiek i... pochodzenie, jakie reprezentują.

Zjawisko mobbingu w Polsce, podobnie jak w innych krajach, jest istotnym problemem społecznym, który niesie ze sobą poważne konsekwencje zarówno w wymiarze  indywidualnym, organizacyjnym jak i społecznym. W świadomości społecznej mobbing funkcjonuje, jako problem wymagający zmiany, ale jego specyfika nie jest w pełni rozpoznana ponieważ większość definicji mobbingu traktuje o jego objawach a nie uwarunkowaniach. Pomimo tego, że regulacje prawne dotyczące mobbingu pojawiły się w polskim prawodawstwie w  styczniu 2004 roku,  nadal nie bazuje się na wystarczająco jasnych i ugruntowanych powszechną praktyką kryteriach, według których możliwe byłoby bezsprzeczne rozdzielenie zjawiska mobbingu od innych działań pracodawców i współpracowników zwłaszcza przy założeniu, że działania te są nieetyczne.

Niesprawiedliwe traktowanie, deprecjonowanie kompetencji pracowników, obrażanie, publiczne poniżanie czy wykorzystywanie, jako niektóre działania stanowiące elementy mobbingu, są tymczasem najczęściej rezultatem celowego manipulowania opinią innych zatrudnionych osób.  Mobbing można więc definiować jako patologiczny mechanizm władzy i nieformalnej kontroli. Z danych CBOS z 2014 roku wynika, że 28% zatrudnionych przyznaje, że w ich miejscu pracy pracownicy byli szykanowani przez przełożonych lub innych współpracowników, w tym 8% mówi o częstym występowaniu tego typu zachowań.

Podstawą skutecznej profilaktyki jest tymczasem przede wszystkim jasna charakterystyka problemu i określenie jego uwarunkowań oraz metod działania, które należy podjąć w sytuacji , gdy mobbing już występuje.

Celem tego wykładu jest przekazanie podstawowej wiedzy o tym jak przygotowywać się do wystąpienia publicznego w postaci prezentacji i jak je przeprowadzić . Opowiedziane w nim będzie o mechanizmie pierwszego wrażenia, o rozkładzie uwagi  słuchacza w czasie, o zasadach konstruowania wypowiedzi, o języku prezentacji, zasadach przygotowywania slajdów ilustrujących wystąpienie oraz o pracy z rzutnikiem, tablicą  i mikrofonem. Omówione zostaną   także zasadnicze błędy popełniane najczęściej podczas prezentacji . Również poradzę jak dawać sobie radę z  tak zwanymi trudnymi pytaniami. Oczywiście  wykład będzie ilustrowany slajdami w programie power point.

Słynna książka lingwisty George Lakoffa i filozofa Marka Johnsona „Metafory w naszym życiu” pokazała nam jak często wyrażamy się w sposób metaforyczny. Podobno co 25 słowo, którego używamy jest metaforą.  Metaforycznych porównań używają często politycy, aby przekonać słuchaczy do przyjęcia określonego stanowiska czy poglądu. W jednej z analiz wykazano, że charyzmatyczni prezydenci używają w swoich przemówieniach większej liczby metafor. Metafory pomagają nam zrozumieć otaczającą nas rzeczywistość, są jednym z narzędzi poznania, stanowią wręcz dodatkowy zmysł, który wykorzystujemy aby doświadczyć świata. Tego rodzaju wyrażenia pozwalają przybliżyć dany problem, okiełznać trudną, nieuchwytną problematykę w terminach fizycznych – łatwych, do wyobrażenia, namacalnych. Używanie jakiejś metafory oznacza więc przyjęcie określonych ram myślenia - zgodnie z powszechnie znaną tezą Benjamina Whorfa, iż język, którym mówimy, wpływa na sposób myślenia o świecie. 

Wykład w ramach cyklu: HOMO POLITICUS

Wykład poprowadzi dr Lidia Czarkowska, specjalistka z dziedziny coachingu.