klasa 3

Różnego rodzaju rzemiosła odgrywały niegdyś niezwykle ważną rolę, zarówno na wsi, jak i w mieście. Rzemieślnicy (cechowi miejscy lub wiejscy bez dyplomów cechowych), zgodnie ze swoimi specjalizacjami, wykonywali to, co było potrzebne w gospodarstwach zarówno do produkcji rolnej i hodowlanej – np. pługi, kopaczki, kosy czy sznury, jak i w domu – np. beczki, kołowrotki, kosze, naczynia ceramiczne, meble, a także zabawki dla dzieci. Część potrzebnych przedmiotów wytwarzano własnoręcznie na potrzeby gospodarstw przy użyciu surowców naturalnych, głównie z drewna lub wici roślinnych, niekiedy z form samorodnych niemożliwych do uzyskania technologicznie.

Lekcja zostanie przeprowadzona na wystawie „Porządek rzeczy. Magazyn Piotra B. Szackiego”. Uczestnicy zapoznają się z dawnymi narzędziami i wyrobami rzemieślniczymi. Zobaczą także fotografie, fragmenty filmów, usłyszą o nadal działających w Polsce warsztatach rzemieślniczych. Pozwoli to wspólnie zastanowić się, jaką wartość mają wyroby ludzkich rąk i czy warto z nich rezygnować na rzecz produktów przemysłowych.

Żeby osobiście poczuć rzemiosło, każdy z uczestników będzie mógł wejść w rolę tkaczki lub tkacza i utkać fragment chodnika, tzw. szmaciaka, ze zużytych tkanin. Chodniki takie były powszechne w wiejskich domach, a obecnie można je nabyć w Ikei czy sklepach Zara Home. W ramach recyclingu zachęcamy uczestników do przyniesienia starych podkoszulków. Wetkanie ich w chodnik to nie tylko zabawa i okazja do nabycia nowej umiejętności, ale też możliwość pozostawienia fragmentu swojej historii w muzealnych murach. Zagramy także w grę „Rzemieślnicze potyczki”, zaprojektowaną wspólnie przez pracowników Muzeum i Stowarzyszenie z „Siedzibą w Warszawie”.

Spotkanie będzie miało na celu przybliżenie zainteresowanym tajników tłumaczenia ustnego, ze szczególnym uwzględnieniem tłumaczenia konsekutywnego. Będzie ono składało się z trzech głównych części.

Pierwszą częścią spotkania będzie krótki wykład (z elementami konwersatorium) wygłoszony przez prowadzącego, a dotyczący głównych wydarzeń z historii tłumaczenia ustnego, problemów pojawiających się w trakcie takiego tłumaczenia oraz podstawowych technik i rozwiązań stosowanych przez tłumaczy konsekutywnych w trakcie ich pracy.

Kolejna część spotkania obejmie krótki pokaz/prezentację właściwie realizowanego tłumaczenia konsekutywnego przez prowadzącego spotkanie (być może również z udziałem studenta/ów kursu tłumaczenia konsekutywnego) oraz omówienie wyników tego tłumaczenia, spostrzeżeń, uwag i pytań uczestników spotkania.

W trzeciej części spotkania uczestniczy będą mieli możliwość samodzielnego wykonania konsekutywnego tłumaczenia krótkiego wystąpienia. Jeśli będzie to możliwe, to takie tłumaczenie wykonają wszyscy uczestnicy spotkania – liczba tłumaczeń będzie zależała od liczby uczestników.

Tłumaczenia konsekutywne wykonane przez uczestników zostaną omówione przez prowadzącego spotkanie, który zaprezentuje również sposoby, techniki i ćwiczenia umożliwiające usprawnienie tłumaczeń konsekutywnych wykonywanych przez uczestników spotkania w przyszłości.

Przedmiotem zajęć będzie przedstawienie regulacji prawnych związanych z zakupami przez Internet (tzw. e-zakupy), zapoznanie uczniów z obowiązkami sprzedawcy, a także szczególnymi uprawnieniami konsumentów. 

W trakcie wykładu omówione zostaną następujące zagadnienia:

- zawieranie umów na odległość,

- odstąpienie od umowy,

- odpowiedzialność z tytułu rękojmi,

- odpowiedzialność gwarancyjna, a także związane z tym inne aspekty prawne (m.in. podstawowe definicje prawne, terminy),

- instytucje pozaprawne związane z praktyką rynkową.

Ponadto osoby biorące udział w zajęciach będą mogły skonfrontować nabytą wiedzę z dotychczasowymi doświadczeniami w zakupach przez Internet w trakcie dyskusji. Na zakończenie zajęć, osoby biorące udział będą miały za zadanie w grupach rozwiązać przygotowane przez prowadzącego kazusy, a następnie przedstawić wyniki ich analizy przed całą grupą warsztatową.

Podczas lekcji przeprowadzimy typowe reakcje z każdą z grup związków organicznych: białka, tłuszcze, cukry, jak również mikro- i makroelementy i witaminy. Przed każdym z doświadczeń wprowadzimy uczniów w podstawy teoretyczne. Przybliżymy podstawowe biochemiczne przemiany w organizmie człowieka – metabolizm substancji odżywczych, oddychanie komórkowe. Każdy uczestnik warsztatów na rozdanej przez nas karcie pracy, będzie miał szansę sprawdzić się z poznanej z nami wiedzy rozwiązując proste zadania utrwalające oraz prowadzić notatki z przedstawianych przez nas mechanizmów reakcji (postaramy się rozpisywać je na tablicy). Podzielimy uczniów na grupy maksymalnie 5-osobowe. Przeprowadzimy doświadczenia równolegle z uczestnikami – każda grupa zajęciowa będzie miała do dyspozycji swoje odczynniki oraz szkło laboratoryjne. Zajęcia będą bardzo interaktywne. Zaprezentujemy:

• Próbę skrobiową – wykrywanie polisacharydów w produktach spożywczych;
• Reakcję biuretową – wykrywanie wiązań polipeptydowych w białkach;
• Próbę Trommera – rozróżnianie glukozy od sacharozy;
• Wykrywanie witaminy C – reakcja odwrotna do próby skrobiowej;
• Właściwości utleniające H2O2 – wpływ wody utlenionej na skórę człowieka;
• Hydrożel – otrzymywanie i zastosowanie hydrożeli w medycynie.

W Muzeum Archidiecezji Warszawskiej w tzw. Złotej Komnacie zgromadziliśmy wyroby złotnicze powstałe na przestrzeni wieków. Piękne, stare naczynia ze złota, srebra, ze szlachetnymi kamieniami – prawdziwe złoto dla zuchwałych!

A kto jest tym zuchwalcem? Twórca złotniczego dzieła, czy oglądający te wyroby i odkrywający ukryte w monstrancjach i kielichach tajemnice?

Mistrz złotnictwa musiał wykazywać się pewną zuchwałością, czyli odwagą sięgając po tak drogocenny materiał jak złoto, aby wyczarować z niego piękno.  Poza odwagą, musiał posiadać zdolności manualne i artystyczne, wiedzę o przyrodzie i musiał być bardzo pracowity, bo droga od ucznia (czeladnika) do mistrza złotnictwa była długa i wymagająca.   

Zuchwały twórca – jednym z nich był sam król Zygmunt III Waza, który złotnictwem zajmował się hobbystycznie a wykonane przez króla naczynie można oglądać w Muzeum. Z kolei zawodowiec, Michał Mair z Augsburga wykonał tzw. komplet augsburski (kielich, taca i ampułki), misternie zdobione kamieniami szlachetnymi i ręcznie malowanymi emaliami.

Wielu dawnych twórców pozostaje bezimiennych, choć zuchwały zwiedzający może odnaleźć na naczyniu specjalne znaki stanowiące "logo" warsztatu złotniczego.
 

Podczas lekcji uczniowie będą mogli poznać znakomite wyroby jak monstrancje, kielichy, puszki, patery, krzyże ołtarzowe, kadzielnice i wiele innych wyrobów liturgicznych. Najstarsze pochodzą ze średniowiecza, wiele z XVIII i XIX wiecznych warsztatów europejskich. 

Dzieła zgromadzone w Złotej komnacie oczarowują widza, budzą zachwyt i chęć ich głębszego poznania. Zatem zapraszamy wszystkich odważanych odkrywców na lekcję  „Złoto dla Zuchwałych”.