Kolekcja fotograficzna Anny Dunin-Wąsowicz

Blisko metr bieżący materiałów fotograficznych w postaci szklanych negatywów i błon fotograficznych to prawdziwa kapsuła czasu do świata, który przestał istnieć wraz z wybuchem II wojny światowej.

Anna Dunin-Wąsowicz z d. Załęska (1896–1980) fotografowała przede wszystkim swoje córki i rodzinny majątek w Wyszmontowie, znakomicie dokumentując wygląd i życie ziemiańskiego dworu i jego najbliższe otoczenie na przestrzeni zmieniających się pór roku. Kolejnym tematem jej zdjęć jest Sandomierszczyzna z lat ok. 1915–1939 oraz ziemie II Rzeczypospolitej, m. in. Polesie i Tatry. Fotografie stanowią bezcenne źródło ikonograficzne wytworzone przez fotografkę-amatorkę, która niejednokrotnie portretowała również samą siebie, wykonując oryginalne selfie.