Kopalny DNA - czy genetyk powie nam co robiły mamuty?

W okresie ostatniego zlodowacenia, przez ponad 100 tysięcy lat, w Europie panowały warunki diametralnie różne od współczesnych. Przez większość czasu dużą jej część zajmowała sucha, bezdrzewna tundra zamieszkiwana przez gatunki przystosowane do takiego środowiska - większe, takie jak mamuty, hieny jaskiniowe czy nosorożce włochate oraz mniejsze, na przykład norniki wąskogłowe lub obrożniki tundrowe. O ich historii możemy dowiedzieć się z kości odnajdowanych przez paleontologów, a jeszcze więcej, badając DNA zachowany w tych kościach. Badania kopalnego DNA, czyli DNA odczytanego z kości dawno nieżyjących organizmów, w ciągu ostatnich 20 lat zrewolucjonizowały naszą wiedzę o gatunkach żyjących w epoce lodowcowej, ich pochodzeniu, migracjach i reakcjach na dawne zmiany klimatu. Tak więc, jeżeli jesteście ciekawi, dokąd chadzały mamuty, czy hieny jaskiniowe znały swoich afrykańskich krewnych lub czy obrożniki emigrowały z Europy – zapytajcie genetyka!