Uniwersytet Warszawski

Budowa muru wzdłuż granicy (czy amerykańsko-meksykańskiej, czy w Puszczy Białowieskiej) oraz większość działań mających na celu jej uszczelnienie, silnie wpływa również na wiele gatunków zwierząt zamieszkujących obszary po obu jej stronach. Sezonowe migracje dla wielu zwierząt są jedną szansą na przetrwanie. Dotyczy to zarówno dużych ssaków, ale także i mniejszych zwierząt. Wiele miejsc wzdłuż granicy stanowi naturalny korytarz ekologiczny, jak doliny rzek, będące często także ostatnimi ostojami dla zagrożonych gatunków. Większość działań mających na celu zapobieganie nielegalnej migracji ludzi, prowadzi do izolacji poszczególnych populacji zwierząt i zmniejsza efekt prowadzonych programów ochrony przyrody po obydwu stronach granicy.

Uczestnicy warsztatów będą mieli okazję odwiedzić pracownię hodowli komórek, a także własnoręcznie wykonają doświadczenie z wykorzystaniem komórek macierzystych.

Na zakończenie przeprowadzimy quiz.

Zwykliśmy myśleć o drobnoustrojach jako zarazkach powodujących choroby, zapominamy natomiast o ich drugim pozytywnym obliczu. Antybiotyki ratujące zdrowie i życie, enzymy w proszkach do prania czy niektóre dodatki do żywności to tylko część możliwości tych małych producentów. Na zajęciach uczestnicy będą mieli okazję zapoznać się z technikami pracy wykorzystywanymi w laboratorium mikrobiologicznym, oraz poznają niektóre mikroorganizmy oraz ich zdolności, umożliwiające wykorzystywanie ich w przemyśle.

W moim wykładzie skupię się na żywiołowych procesach samoorganizacji, pracy i różnych formach czynu społecznego, które pojawiały się początkowo w socjalistycznych przestrzeniach Europy środkowo-wschodniej, a także w socjalistycznej Mongolii. W obydwu przypadkach wskazuję na istnienie kulturowej ciągłości tych lokalnych współdziałaniach. Będę wskazywał na wspólne budowanie budynków publicznych na wsi, na lokalne budowy szkół ‘tysiąclatek’ w całej Polsce, budowy kościołów w Polsce lat 80. i połączę je w tym wykładzie z podobną żywiołową ideą budowy dróg, szkół, organizacją zawodów i lokalnych świat w Mongolii, w społecznościach niegdyś pasterskich. Na południowych stokach Ałtaju, jak pokażę, Mongołowie działają według własnych pasterskich idiomów współpracy i budują idee rozwojowe zanurzone w mongolskiej, współczesnej duchowości. Podobnie we współczesnej centralnej Polsce można znaleźć historie współdziałania, związane z wspólnym budowaniem, konstruowaniem i wyposażaniem świetlic, remiz i innych budynków, umocowanych w skomplikowanych mechanizmach umacniania wspólnoty.

Kwarc towarzyszy nam zarówno w życiu codziennym jak i jest elementem wielu wyrobów luksusowych. Wielokrotnie nie zdajemy sobie nawet sprawy jak bardzo jest nam niezbędny. Ale ten pospolity minerał ma wiele odmian, które mogą występować w różnych środowiskach. Dla naukowców jest bardzo ważnym informatorem o warunkach w jakich powstawały skały. Na spotkaniu dowiemy się o niektórych odmianach krzemionki, ich budowie i zastosowaniu.

Ocieplenie klimatu jest najbardziej widoczne w strefach okołobiegunowych, szczególnie w Arktyce i w Antarktyce Zachodniej oraz w górach wysokich. Degradacja wieloletniej zmarzliny skutkuje szybkimi przekształceniami rzeźby terenu oraz problemami z utrzymaniem infrastruktury (budynków, dróg, rurociągów). Ponadto, z topniejącej wieloletniej zmarzliny wydzielają się gazy cieplarniane wzmacniając dalsze ocieplenie. Równocześnie Arktyka jest areną ekspansji przemysłu, co niestety skutkuje skażeniem wód, gleby i powietrza. Zmniejszanie się masy lodowców powoduje rozwój jezior proglacjalnych, intensyfikację osuwisk, spływów błotnych, lawin, które zagrażają mieszkańcom obszarów górskich. Podnosi się poziom morza, rośnie prędkość przemieszczania się lodowców, a lodowce szelfowe Zachodniej Antarktydy rozpadają się. Szybko kurczy się zlodzenie Oceanu Arktycznego powodując wzrost pochłaniania promieniowania słonecznego i dalsze ocieplanie naszej planety. Zanik wieloletniej zmarzliny, lodowców oraz lodu morskiego niesie jednak także pewne korzyści dla gospodarki. Z ocieplania bardzo zadowoleni są rolnicy na Grenlandii, skracają się północne szlaki żeglowne. Arktyka się zazielenia, co może spowolnić dalszą degradację zmarzliny. Obszary polarne, w szczególności Arktyka, są katalizatorem zmian klimatu, gdyż to co dzieje się z lodem ma wielki wpływ na krążenie wody w oceanach i klimat całej kuli ziemskiej.

Jak to się dzieje, że niezadowolenie społeczne czasem prowadzi do protestów, a czasami nie dzieje się zupełnie nic? Bywa tak, że wielu niezadowolonych obywateli po prostu siedzi w domu, podczas gdy w innych przypadkach niewielki incydent może doprowadzić do ogromnych strajków. Aby zrozumieć jak to możliwe, zaczniemy od opowieści o czterech małych wyimaginowanych wioskach, których mieszkańcy ku swemu niezadowoleniu dowiedzieli się właśnie, że przez ich powiat ma prowadzić hałaśliwa autostrada.

W czasie warsztatów przejdziemy wspólnie przez bardzo prosty model powstawania protestu i sprawdzimy, w jaki sposób zachowania indywidualne prowadzą do nieoczekiwanych rezultatów na poziomie społecznym.

Przyjrzymy się przede wszystkim temu, jak demonstracje powstają i jak nieoczywiste może być powiązanie między postawami niezadowolonych mieszkańców a rezultatem w postaci protestu. To ćwiczenie będzie pretekstem do tego, żeby zrozumieć lepiej dynamikę działań zbiorowych i zwrócić uwagę na interesujące własności różnych złożonych procesów grupowych.

Warsztat został opracowany w oparciu o materiały z realizowanego przez prowadzące projektu Action for Computational Thinking in Social Sciences (actiss-edu.eu). W trakcie projektu, finansowanego w ramach programu Erasmus+, zespół ekspertów z Warszawy, Groningen i Berlina opracował szereg otwartych kursów online i materiałów edukacyjnych wprowadzających uczestników w świat modelowania i symulacji społecznych. Materiały są ogólnodostępne, więc zainteresowani będą mogli już po warsztacie skorzystać z różnych kursowych materiałów, np. filmów na YouTube.

Chinina jest jednym z alkaloidów pozyskiwanych z kory drzewa chinowego. Budowa cząsteczkowa chininy nadaje jej określone właściwości chemiczne. Jest słabo rozpuszczalna w wodzie. Z kwasami tworzy sole, np. chlorowodorek chininy, dwuwodorosiarczan(VI) chininy, które są dobrze rozpuszczalne w wodzie. Podczas naświetlania promieniowaniem elektromagnetycznym, bliskim nadfioletem (np. wiązką o długości fali 365 nanometrów, typowo wykorzystywaną w testerach do banknotów), chinina emituje własne światło widzialne o niebieskiej barwie. Zjawisko to nazywane jest fluorescencją.

Chinina ma zastosowanie w przemyśle spożywczym jako aromat. Jest związkiem odpowiedzialnym za charakterystyczny gorzki smak powszechnie znanego napoju bezalkoholowego- toniku. Napoje typu tonik należą do napojów gazowanych i mogą być słodzone cukrem bądź substancjami słodzącymi. W Unii Europejskiej za dopuszczalną dawkę uznaje się 6.74 miligramów chininy na 100 mililitrów toniku. Sprzedawany w sklepach tonik może zawierać od 21 do 83 miligramów chlorowodorku chininy w 1 litrze płynu opartego na wodzie.

W trakcie 150-minutowych warsztatów uczestnicy:

• poznają właściwości optyczne chininy w interakcji z bliskim nadfioletem oraz zjawisko fluorescencji;

• zdobędą ogólną wiedzę na temat metod fluorymetrycznych i ich zastosowania w nauce, przemyśle, medycynie;

• będą mieli możliwość zapoznania się z budową oraz zasadą działania spektrofluorymetru;

• dokonają analizy ilościowej chininy w komercyjnie dostępnym napoju typu tonik.

Chinina jest jednym z alkaloidów pozyskiwanych z kory drzewa chinowego. Budowa cząsteczkowa chininy nadaje jej określone właściwości chemiczne. Jest słabo rozpuszczalna w wodzie. Z kwasami tworzy sole, np. chlorowodorek chininy, dwuwodorosiarczan(VI) chininy, które są dobrze rozpuszczalne w wodzie. Podczas naświetlania promieniowaniem elektromagnetycznym, bliskim nadfioletem (np. wiązką o długości fali 365 nanometrów, typowo wykorzystywaną w testerach do banknotów), chinina emituje własne światło widzialne o niebieskiej barwie. Zjawisko to nazywane jest fluorescencją.

Chinina ma zastosowanie w przemyśle spożywczym jako aromat. Jest związkiem odpowiedzialnym za charakterystyczny gorzki smak powszechnie znanego napoju bezalkoholowego- toniku. Napoje typu tonik należą do napojów gazowanych i mogą być słodzone cukrem bądź substancjami słodzącymi. W Unii Europejskiej za dopuszczalną dawkę uznaje się 6.74 miligramów chininy na 100 mililitrów toniku. Sprzedawany w sklepach tonik może zawierać od 21 do 83 miligramów chlorowodorku chininy w 1 litrze płynu opartego na wodzie.

W trakcie 150-minutowych warsztatów uczestnicy:

• poznają właściwości optyczne chininy w interakcji z bliskim nadfioletem oraz zjawisko fluorescencji;

• zdobędą ogólną wiedzę na temat metod fluorymetrycznych i ich zastosowania w nauce, przemyśle, medycynie;

• będą mieli możliwość zapoznania się z budową oraz zasadą działania spektrofluorymetru;

• dokonają analizy ilościowej chininy w komercyjnie dostępnym napoju typu tonik.

Chinina jest jednym z alkaloidów pozyskiwanych z kory drzewa chinowego. Budowa cząsteczkowa chininy nadaje jej określone właściwości chemiczne. Jest słabo rozpuszczalna w wodzie. Z kwasami tworzy sole, np. chlorowodorek chininy, dwuwodorosiarczan(VI) chininy, które są dobrze rozpuszczalne w wodzie. Podczas naświetlania promieniowaniem elektromagnetycznym, bliskim nadfioletem (np. wiązką o długości fali 365 nanometrów, typowo wykorzystywaną w testerach do banknotów), chinina emituje własne światło widzialne o niebieskiej barwie. Zjawisko to nazywane jest fluorescencją.

Chinina ma zastosowanie w przemyśle spożywczym jako aromat. Jest związkiem odpowiedzialnym za charakterystyczny gorzki smak powszechnie znanego napoju bezalkoholowego- toniku. Napoje typu tonik należą do napojów gazowanych i mogą być słodzone cukrem bądź substancjami słodzącymi. W Unii Europejskiej za dopuszczalną dawkę uznaje się 6.74 miligramów chininy na 100 mililitrów toniku. Sprzedawany w sklepach tonik może zawierać od 21 do 83 miligramów chlorowodorku chininy w 1 litrze płynu opartego na wodzie.

W trakcie 150-minutowych warsztatów uczestnicy:

• poznają właściwości optyczne chininy w interakcji z bliskim nadfioletem oraz zjawisko fluorescencji;

• zdobędą ogólną wiedzę na temat metod fluorymetrycznych i ich zastosowania w nauce, przemyśle, medycynie;

• będą mieli możliwość zapoznania się z budową oraz zasadą działania spektrofluorymetru;

• dokonają analizy ilościowej chininy w komercyjnie dostępnym napoju typu tonik.

Nasze spotkanie będzie składało się z 2 części: krótkiego wykładu w formie prezentacji i warsztatów językowych.

Opowiemy o  wspólnym słowiańskim pochodzeniu języka ukraińskiego i polskiego, a także o historyczno-kulturowym kontekście wzajemnych kontaktów międzyetnicznych i międzyjęzykowych. Przybliżymy charakter polsko-ukraińskich interferencji językowych, które przejawiły się przede wszystkim na poziomie leksyki, ale nie tylko. Zwrócimy też uwagę na najważniejsze podobieństwa i różnice między językiem ukraińskim i polskim w płaszczyźnie fonetycznej, morfologicznej, składniowej i leksykalnej, uwarunkowane z jednej strony wspólnym pochodzeniem, bliskim sąsiedztwem i wielowiekowymi relacjami międzykulturowymi, z drugiej zaś specyfiką każdego z nich. Powiemy, które z tych cech pomagają w nauce języka ukraińskiego, a które mogą okazać się „fałszywymi przyjaciółmi”.

Warsztaty posłużą zapoznaniu z alfabetem cyrylickim i nabyciu umiejętności zapisu swoich imion, nazwisk oraz miejsc zamieszkania po ukraińsku. Nauczymy też naszych słuchaczy podstawowych zwrotów grzecznościowych w języku ukraińskim.

W Polsce działa ogromna ilość uczelni oferujących edukację na poziomie wyższym w zakresie przedsiębiorczości. Kursy przedsiębiorczości prowadzone są dla studentów różnych niezwiązanych z biznesem kierunków, od szkół teatralnych po medyków. Przedsiębiorczość pojawia się w podstawach programowych polskich liceów i techników. Uczą się przedsiębiorczości także uczniowie zasadniczych szkół zawodowych.

Nie ma natomiast szkół współpracy i współdziałania. Brak wśród celów edukacyjnych rozwijania umiejętności współdecydowania i działania na rzecz dobra wspólnego. Jak wyraził się jeden z bohaterów naszych badań:

"Im więcej ludzie działają razem, tym bardziej widzą, że mogą zrobić dużo więcej. […] Nie uczą nas tego w szkole, na uniwersytecie; cały czas jest tylko o przedsiębiorczości, konkurencji, ale nie ma o współpracy. A potem mówią, że ludzie nie współpracują i że konkurencja jest naturalna. Musimy się wszystkiego uczyć sami."

Na szczęście socjologia może pomóc. Dziś o roli współdziałania mówi się coraz więcej. Wiemy, że poprawia wymianę  i przepływ informacji, że wpływa na szybszy dostęp do wiedzy eksperckiej, a nawet, że zwiększa efektywność osób i zespołów. Zdolność współpracy trafia na listy najbardziej pożądanych umiejętności. 

Tym bardziej jest to istotne, że pojawia się nowy typ miejsc pracy – wspólnoty współdziałania. Nie są to ani tradycyjne miejsca pracy z ubiegłego stulecia z jasnym podziałem ról i hierarchią, ani nowoczesne, gdzie zatrudnienie jest płynne, nagradzany jest indywidualny wkład i istnieje konkurencja. We wspólnotach ludzie, zamiast konkurować, współpracują i przyjaźnią się ze sobą.

Chcemy opowiedzieć o naszych badaniach na ten temat. Zaproponujemy też grę Łowisko, która inspiruje do myślenia o tym jak budować wspólnotę współdziałania?

Osady akumulowane w dnach jezior, torfowisk i dolin rzecznych to niezwykłe archiwum pozwalające zrekonstruować zarówno zmiany warunków klimatycznych w przeszłości oraz fazy aktywności gospodarczej człowieka. Zmienność typów osadów akumulowanych w tych środowiskach pozwala na wyróżnianie okresów ciepłych i zimnych, wilgotnych i suchych, które występowały na badanym terenie w przeszłości. Te same osady pozwalają rozpoznać moment rozpoczęcia działalności rolniczej w regionie oraz zmiany natężenia działalności gospodarczej. W trakcie zajęć zostaną omówione podstawowe metody badawcze wykorzystywane do tych rekonstrukcji (litologiczne, geofizyczne, sedymentologiczne, palinologiczna, geochemiczne i in.). Zajęcia będą składały się z 2 części teoretycznej (wykład/konwersatorium) po której uczniowie samodzielnie będą zanalizować zapis różnorodnych zmian środowiskowych zapisanych w wybranych profilach geologicznych osadów.

Obowiązek szkolny na ziemiach polskich pojawił się powszechnie dopiero w XIX wieku. Uczniowie, uczęszczający do szkół w czasach zaborów, uczyli się przedmiotów opracowanych na podstawie programów nauczania zatwierdzonych przez ministerstwa oświaty Austrii, Prus i Rosji. Szczególną uwagę poświęcano historii państw zaborczych, która miała przekonać uczniów do posłuszeństwa wobec nowej władzy. Historia ziem polskich była na tych lekcjach prezentowana w sposób, usprawiedliwiający dokonanie rozbiorów. Natomiast polscy działacze narodowi starali się zachęcić młodzież szkolną do poznania prawdziwej historii utraconej ojczyzny. Klementyna Hoffmanowa, Józef Chociszewski oraz Zofia d’Abancourt tworzyli historyczne gry planszowe. Ilustrowane planszówki dostarczały młodzieży rozrywki i informowały o sprawach, o które nie można było zapytać w szkole. Na spotkaniu dowiemy się, jak twórcy zaprojektowali swoje gry, jakie informacje chcieli przekazać uczniom oraz spróbujemy zagrać w jedną z nich.

Nowy ósmy kontynent, złożony w całości z powierzchni materiałów syntetycznych dostęnych w środowisku, powstał na naszych oczach. Co wiemy o Plastisferze? Zapraszam na wyprawę odkrywczą do świata mikro- i nanoplastiku widzianych oczami fizykochemika.

Wywołany atakiem Rosji na Ukrainę kryzys uchodźczy spotkał się z szybką i masową reakcją Polaków. W pomoc uciekającym przed wojną Ukrainkom i Ukraińcom włączyły się miliony osób. Oprócz przekazywania pomocy rzeczowej czy wpłacania pieniędzy na konta organizacji pomocowych, angażowaliśmy się w bardziej bezpośrednie formy pomocy takie jak oferowanie noclegu czy transportu. Co stało za tym nieoczekiwanym zrywem? Współczucie? Niechęć do Rosjan? Chęć zatarcia niekorzystnego wrażenia, jakie na arenie międzynarodowej wywołało nieprzyjęcie przez Polskę uchodźców w 2015 roku? Dlaczego tak chętnie pomagaliśmy uchodźcom z Ukrainy, podczas gdy jeszcze kilka tygodni wcześniej los uchodźców znajdujących się na granicy polsko-białoruskiej był nam obojętny? Odpowiedzi na te pytania poszukamy, korzystając z najnowszych teorii psychologicznych oraz danych sondażowych zebranych na przełomie marca i kwietnia 2022 r.

Polacy na Syberię trafiają od ponad 400 lat. Dla wielu było to miejsce katorgi, zesłania i śmierci na obczyźnie. Nieprzyjazny, lodowaty, czy wręcz morderczy Sybir to jeden z popularniejszych motywów poruszanych przez polskich romantyków, który z czasem stał się „syberyjskim mitem”. Sowieckie łagry sprawiły, iż mroczny obraz Syberii utrwalił się w polskiej pamięci w XX wieku i do dziś wzbudza w wielu rodzinach żywe emocje.

Tysiące Polaków traktowało jednak Syberię jak „ziemię obiecaną”, nową ojczyznę i dobrowolnie udawało się na Wschód w poszukiwaniu lepszego losu. Na przełomie XIX i XX wieku na Syberii kwitło polskie osadnictwo.

W wykładzie zostaną poruszane kwestie:

- Jak i kiedy Polacy trafiali na Syberię?

- Polski wkład cywilizacyjny na Syberii

- Dlaczego rdzenni mieszkańcy Syberii do dziś żywią sympatię do Polaków?

- Polskie wsie na Syberii

- (Anty)polska operacja NKWD

- Polonia na Syberii w XXI wieku

- Dlaczego losy naszych rodaków na Syberii są tak mało znane?

Zostaną przybliżone biografie Bronisława Piłsudskiego (brata Józefa), Wacław Sieroszewskiego, Edwarda Piekarskiego, Maksymiliana Marksa i wielu innych polskich naukowców.

W początkowych tygodniach rosyjskiej inwazji w Ukrainie Polacy masowo ruszyli z pomocą ukraińskim uchodźcom. Jedni pomagali przekazując dary rzeczowe, inni przyjmując do siebie osoby uciekające przed wojną. Wielu z nas, w pierwszych tygodniach wojny odczuwało również lęk i niepokój. W obliczu inwazji u naszych sąsiadów zastanawialiśmy się czy przyszłość naszego narodu jest również zagrożona. Aby uchwycić w czasie ten bezprecedensowy moment przeprowadziliśmy badanie w którym trzykrotnie pytaliśmy Polaków co aktualnie myślą i czują w związku z wojną na Ukrainie. Czy postawy, emocje i zachowania Polaków zmieniały się w czasie? Czy sytuacja w Ukrainie doprowadziła do zbliżenia się obu narodów, czy może przeciwnie – wzrostu nastrojów antyuchodźczych i postrzeganych zagrożeń? Czy wspólna historia Polaków i Ukraińców bardziej ich zbliża czy może oddala? Na te i inne pytania postaramy się odpowiedzieć podczas wykładu.

: Czy cmentarz może znajdować się na nieogrodzonym terenie? Komu przysługuje prawo do pochowania zmarłego? W jaki sposób zostają pochowani marynarze przebywający na morzu pełnym? Czy przy każdej czynności dokonywanej w postepowaniu administracyjnym musisz obowiązkowo korzystać z pomocy profesjonalnego pełnomocnika? Na te i wiele innych interesujących pytań odpowiemy sobie wspólnie w trakcie lekcji dotyczącej podstawowych zagadnień prawa administracyjnego i postępowania administracyjnego, ze szczególnym uwzględnieniem prawa cmentarnego. Podczas zajęć skupimy się przede wszystkim na przedstawieniu powyższych zagadnień w formie warsztatowej, dzięki której uczniowie sami w trakcie przygotowanych przez nas ćwiczeń zobaczą jak wiele sami potrafią wywnioskować z treści przepisów prawnych. Zajęcia zostaną przeprowadzone przy użyciu wielu różnorodnych metod dydaktycznych takich jak: interaktywne mini wykłady, uzupełnianie grafu, mini scenki, kazusy oraz krzyżówka. Po zakończonej lekcji uczniowie będą wiedzieli jak: scharakteryzować prawo administracyjne i postepowanie administracyjne, wyjaśnić podstawowe pojęcia z zakresu prawa administracyjnego, scharakteryzować podstawy prawa cmentarnego. Zdobędą także konkretne umiejętności, dzięki którym będą umieli: wskazać podstawowe uprawnienia strony względem organów administracji publicznej, podać przykłady stosunku administracyjnoprawnego oraz stosunku cywilnoprawnego, scharakteryzować podstawowe zasady rządzące postępowaniem administracyjnym, a także wskazać podstawowe zasady prawa cmentarnego.

Bardzo serdecznie zapraszamy!

TermiKnowledge to realizowany w roku akademickim 2021 IX projekt edukacyjny polegający na tworzeniu wielojęzycznych terminologicznych baz wiedzy specjalistycznej na podstawie analizy korpusów tekstów z danej dziedziny. Biorą w nim udział wykładowcy i studenci z Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytetu w Heidelbergu (Niemcy), Uniwersytetu w Mediolanie oraz Uniwersytetu im. Karola w Pradze.

Na spotkaniu przedstawimy nasze osiągnięcia: bazy wiedzy dotyczące COVID-19 oraz kryzysu uchodźczego, opowiemy, jak powstawała ich koncepcja, jak tworzono i analizowano korpusy tekstów, jakie decyzje dotyczące konkretnych haseł podejmowali ich twórcy. Słuchacze poznają takie pojęcia jak konkordancja, kolokacja, relacje między pojęciami, makro- i mikrostruktura słownika i jeszcze kilka innych. Pokażemy, w jak odmienny sposób pewne pojęcia były przedstawiane w tekstach o charakterze prawnym, naukowym, prasowym i w wypowiedziach zwykłych internautów.

Jeśli chcecie przeżyć niesamowitą przygodę pełną kolorów, wybuchów i efektów specjalnych - zapraszamy Was na pokazy „Przygoda z chemią” w ramach Festiwalu Nauki. Przekonacie się, że spotkania z chemią to nie tylko pokazy ciekawych i widowiskowych doświadczeń, ale również niepowtarzalna okazja zabawy w małego chemika - część doświadczeń będziecie mogli wykonać samodzielnie! Zapewnimy Wam niezapomniane wrażenia: na własne oczy zobaczycie wybuch wulkanu, grzyba atomowego, morze ognia i tornado. Zapalicie fajerwerki przy użyciu wody. Zgłębicie tajemnice perfum i dowiecie się dlaczego bańki mydlane są kolorowe. Posiądziecie tajniki pisania prądem i zamiany „wody” w superlepką ciecz. Poczujecie grozę ruchomych piasków i ryku groźnego niedźwiedzia, ale może uda Wam się oswoić chemiczne świetliki! Zasadzicie chemiczny ogród, zrobicie własne mydełko i będziecie mogli przejrzeć się we własnoręcznie zrobionym lustrze. Mówią, że smoki nie istnieją, ale zapewniamy Was - nasz platynowy smok ma się doskonale i zaprasza wszystkich odważnych na pokaz swoich umiejętności!

Jak działania wojenne wpływały na środowisko przyrodnicze? Jak kształtowały się powiązania między światem ludzi, roślin i zwierząt wobec zniszczeń oraz zmian ekologicznych w mieście? Podczas lekcji przyjrzymy się tym zagadnieniom w okresie drugiej wojny światowej, ze szczególnym uwzględnieniem okupowanej Warszawy. Będziemy pracować z fotografiami i literaturą dokumentu osobistego. Wspólnie zrekonstruujemy obraz okupowanego miasta i zastanowimy się nad znaczeniem przyrody w przestrzeni miejskiej.

W ramach warsztatów uczniowie poznają wybrane, pospolite gatunki roślin rosnących na terenie miasta. Nauczą się je rozpoznawać i rozróżniać. Poznają niektóre ich właściwości i wartości użytkowe, a z niektórych z nich będą mogli przygotować dziką potrawę. Spacer na terenie kampusu UW i w najbliższej okolicy.

Niesłabnąca popularność spuścizny literackiej J.R.R. Tolkiena, jej kulturowa ranga oraz inspirująca aktualność od lat intrygują nie tylko publiczność kulturalną, ale także przedstawicieli krytyki literackiej i środowisk akademickich. Wielu z nich doszło do wniosku, że sukces Tolkiena dowodzi jedynie upadku kultury czytelniczej. Inni jednak, wywodzący się często z kręgu miłośników tej twórczości, a wśród nich także reprezentanci nauki polskiej, uznali dzieło za godne pogłębionych badań, które pozwoliły na wyodrębnienie trzech kluczowych perspektyw interpretacyjnych: filologicznej, mitologicznej i religijnej. Pasja filologiczna bowiem, co podkreślał sam pisarz z Oksfordu, była podstawą zarówno jego kariery uniwersyteckiej, jak i – przede wszystkim – stworzonego przez niego literackiego uniwersum. Wbrew kierunkom rozwoju studiów lingwistycznych w jego czasach, Tolkien postrzegał język nie jako abstrakcyjny system o złożonej strukturze, lecz jako szczególną dyspozycję istot rozumnych, która współtworzy ich tożsamość i jest medium tradycji i pamięci. Dlatego w jego ujęciu język jest tworzywem opowieści o tym, co najważniejsze, czyli mitu. Tolkienowska rekonstrukcja narracji mitycznej nie wyrasta z intensywnych w XX wieku badań teoretycznych nad mitem, ale z fascynacji przekazami mitycznymi, z gruntownej ich znajomości i przekonania, że są to przekazy prawdziwe, jeśli za takie uznamy opowieści o genezie, wartościach, relacji z sacrum i sensie egzystencji. W utkanej z inspiracji mitycznych kompozycji narracyjnej wyraźnie wybrzmiewa jednak temat główny – przesłanie chrześcijańskie, stanowiące ideowy fundament  twórczości Tolkiena.