Przedpotopowe skarby. Gdzie znajdują się dzisiaj zabytki wywiezione przez Szwedów w XVII i XVIII w.?
Z perspektywy stosunków polsko-szwedzkich szczególnie interesującą grupę stanowią XVII- i XVIII-wieczne szwedzkie łupy wojenne z terytorium Rzeczypospolitej. Pozyskiwanie łupów przez szwedzką armię w czasie potopu szwedzkiego (1655–1660) było zorganizowane centralnie, dzięki czemu dysponujemy zachowanymi spisami i inwentarzami wywiezionych przedmiotów. Oczywiście, mają one różny stopień szczegółowości, lecz niewątpliwie umożliwiają odtworzenie zarówno organizacji przedsięwzięcia, jak i rodzaju wywożonych przedmiotów. Okres wielkiej wojny północnej (1700–1721) pozostaje praktycznie niezbadany, zaś obiekty z tego czasu trudne do uchwycenia, głównie ze względu na pozyskiwanie przedmiotów przez oficerów, prywatnie.
Łupy wojenne wzięte podczas wojen polsko-szwedzkich są częściowo opracowane, lecz brakuje całościowego spojrzenia na to zagadnienie. Dotychczas powstał katalog poloników w zbiorach zamku Skokloster, a także kilka – choć niepełnych – opracowań poświęconych archiwaliom i książkom. Równie szczątkowe i rozproszone są opracowania poświęcone innym polonikom w szwedzkich zbiorach. Niezbędne jest więc podjęcie tematu badawczego poświęconego obecności poloników w zbiorach szwedzkich, a następnie skatalogowanie i udostępnienie maksymalnie szerokiej grupie odbiorców wyników tych prac. Celem wystąpienia jest podsumowanie dotychczasowych badań nad polonikami w Szwecji oraz wskazanie perspektyw prowadzenia dalszych prac dokumentacyjnych i badawczych.
