Jak nowe technologie pomagają w odcyfrowaniu nieczytelnych dotąd tekstów?

Przez długi czas skuteczność pracy papirologa i epigrafika zależała w dużej mierze od wprawnego oka badacza. Standardem było korzystanie z wykonanych odręcznie rysunków, zdjęć a w przypadku inskrypcji odcisków wyrytego tekstu. Niosło to za sobą ryzyko, że czy to ze względu na stan zachowania nośnika czy zatarcie samego tekstu nie wszystko uda się odczytać. Przełom przyniosło dopiero wprowadzane stopniowo użycie nowych technologii. W wystąpieniu skupimy się na wybranych przykładach takiego podejścia, jak poddanie Kodeksu Efrema (V w.), zawierającego tekst greckiego przekładu Starego Testamentu i tekst Nowego Testamentu i będącego palimpsestem (tekstem wtórnie nadpisanym) fotografii w ultrafiolecie, nietypowej metodzie rozwinięcia tzw. Miedzianego Zwoju z Qumran, czy głośnemu ostatnio odczytaniu i identyfikacji zwęglonego zwoju z Herkulanum przy użyciu tomografii komputerowej i przy wykorzystaniu sztucznej inteligencji.