Puszcza jako księga/archiwum – opowieść o krajobrazie zapisanym w pyłkach, torfie i drzewach

Wycieczka „Puszcza jako księga/archiwum" to spacer w głąb Puszczy Kampinoskiej z zupełnie innej perspektywy – jako zbioru zapisków, śladów i warstw, które można odczytać, jeśli zna się język ziemi/krajobrazu. Przewędrujemy przez wydmy, grodzisko i torfowiska, ucząc się rozpoznawać ukryte opowieści: o ludzkiej obecności, o zmianach klimatu, o współpracy i eksploatacji, o tym, co było, co zostało zapomniane – i co możemy jeszcze ocalić.

Trasa: Granica – Zamczysko – Karpaty – Granica
Dystans: ok. 15,5 km (średni stopień trudności – fragmenty piaszczyste)
Prowadzenie: Partycja Sołtysik edukatorka z Kampinoskiego Parku Narodowego

Zagadnienia omawiane w trakcie wycieczki:

• „Co mówi pyłek?" – wprowadzenie do palinologii, czyli nauki o pyłkach. Jak ziarenko pyłku sprzed tysiąca lat może powiedzieć nam więcej niż niejedna kronika?

• „Tu byli ludzie" – archeologia codzienności. Grodziska, kopce, relikty szlaków handlowych. Jak rozpoznać je w terenie? Co zdradza ukształtowanie terenu, linia drzew, nietypowy pagórek?

• „Z bartników na archeologów" – historia bartnictwa w Puszczy Kampinoskiej. Jak las dawał miód, ale i tożsamość. Gdzie szukać śladów dawnych barci? Jakie dziedzictwo zostawili po sobie dawni bartnicy?

• Granice, które przesuwały się razem z ludźmi. O tym, jak zmieniały się zasięgi lasów i pól, co mówi o tym rzeźba terenu, starorzecza, linie olsów.

• Torfowiska jako archiwa klimatu. Jak mokradła zapisują przeszłość. Dlaczego są cenne nie tylko przyrodniczo, ale i jako pamiętniki epok?

• Czy można „czytać" puszczę bez dokumentów? – opowieść o nauce terenowej, rekonstrukcjach historycznych i wspólnej pracy archeologów, przyrodników, geografów.

• Krajobraz jako nośnik pamięci. Czy drzewa pamiętają? Czy można mówić o emocjonalnej mapie Puszczy?