klasa 2

Wszyscy, którzy uczyli się kiedykolwiek języka obcego przyznają, że bardzo ważną – jeśli nie najważniejszą – umiejętnością jest znajomość słówek. To one pozwalają przekazać to, co chcemy powiedzieć, i choć nie można pominąć znaczenia innych elementów wiedzy językowej (gramatyki czy wymowy), to bez wyrazów nie ma komunikacji. To dlatego naukę języka obcego zaczynamy najczęściej od zakupu słownika.

Jednak większość z nas nie zdaje sobie sprawy z ilościowych aspektów znajomości słownictwa języka obcego. A przecież mierząc się z nowym zadaniem warto zdawać sobie sprawę z jego rozmiaru. Celem tego spotkania jest przedstawienie faktów, które zdemistyfikują wyzwanie, przed którym staje każdy z nas rozpoczynając naukę. Podczas wykładu uczestnicy poznają odpowiedzi na następujące pytania:

1. Ile wyrazów jest w języku polskim i angielskim?
2. Ile wyrazów w języku polskim znają uczestnicy wykładu?
3. Ile wyrazów zna przeciętny użytkownik języka angielskiego?
4. Ile wyrazów trzeba znać w języku angielskim, aby swobodnie rozmawiać, czytać i pisać w tym języku?
5. W jaki sposób mierzy się te wartości?

Spotkanie będzie miało charakter wykładu z elementami warsztatu. Uczestnicy będą zachęcani do uczestnictwa we wspólnym poszukiwaniu odpowiedzi na wymienione powyżej pytania.

W gramatyce języka angielskiego znane są kategorie gramatyczne, takie jak liczba pojedyncza, liczba mnoga, rzeczownik policzalny oraz rzeczownik niepoliczalny. Zjawiska językowe, których kategorie te dotyczą są ze sobą ściśle związane. Jeszcze większy związek istnieje pomiędzy wyżej wymienionymi kategoriami gramatycznymi a czynnikami zewnętrznymi, motywującymi użycie danego rzeczownika. W trakcie spotkania zastanowimy się nad tym, co może powodować, że dany rzeczownik jest używany zazwyczaj w takiej, a nie innej formie. Analizując różne przypadki spróbujemy odpowiedzieć na pytanie, czy „policzalność” lub „niepoliczalność” rzeczownika coś „znaczy”. Dla uczących się języka angielskiego istotne jest, czy rzeczowniki policzalne i niepoliczalne stanowią coś w rodzaju dwóch oddzielnych list słów, które można zapamiętać. Zwrócimy uwagę na to, że wiele rzeczowników jest używanych w obu formach, co powoduje, że tworzenie oddzielnych list jest problematyczne. Innym sposobem rozprawienia się z tymi rzeczownikami jest próba zrozumienia ich znaczenia (znaczeń). Chcemy sprawdzić, czy rzeczowniki policzalne, to takie, które można policzyć, natomiast niepoliczalne, to te, których policzyć się nie da. Samo „liczenie” danego rzeczownika może być również kłopotliwe. Zrobimy to w oparciu o przykłady użyte w naturalnym kontekście. Głównym celem tej dyskusji jest sprawdzenie, czy mamy do czynienia z bałaganem wśród rzeczowników, czy też panuje porządek i jesteśmy w stanie ustalić zasady „gry”.

Dlaczego język węgierski uważany jest za jeden z dziwniejszych języków europejskich? Zapraszamy na lekcję, podczas której przekonasz się, że inny nie znaczy trudny.

        Cykl wykładów jest poświęcony roli i miejscu kobiet w rozwoju kultury (i częściowo nauki) w Rosji drugiej połowy XVIII i pierwszej połowy XIX wieku. Część pierwsza dotyczy epoki oświecenia, druga – romantyzmu. W obu zjawiska kulturalne w Rosji są prezentowane na szerokim tle europejskim. Przedmiotem rozpatrzenia staną się indywidualne i zespołowe inicjatywy kulturalne; drugie z nich odzwierciedlają proces instytucjonalizowania się życia kulturalnego w Rosji. Każdy z wykładów składa się z trzech części: 1. rys historyczny epoki, 2. sylwetki pisarek i działaczek kultury, 3. notki o pisarkach i działaczkach kultury w najstarszych słownikach biobibliograficznych.

        Problematyka wykładu „Kobiety w kulturze rosyjskiej – oświecenie”:

1. Kultura w Rosji oświeceniowej. Literatura i władza. Europeizacja. 

2. Sylwetki Katarzyny II i Jekatieriny Daszkowej (rozwój czasopiśmiennictwa satyrycznego, rozwój nauki i jej instytucji). „Rodziny literackie” – relacja „ojciec – córka”, „brat – siostra”, „mąż – żona” w literaturze (na przykładzie m.in. rodziny Sumarokowów). Portrety kobiet.

3. Pierwsze próby stworzenia słownika pisarek rosyjskich (Stiepana Russowa, Michaiła Makarowa) i obecność w nich haseł o przedstawicielkach oświecenia.

Punktem kluczowym spotkania będzie przedstawienie roli filmów fabularnych, jaką odgrywają w nauczaniu języka obcego, a dokładniej rosyjskiego. Chodzi głównie o filmy, które odzwierciedlają życie codzienne Rosjan, szeroko przedstawiają ich zainteresowania, sposób bycia oraz ich stosunek do otaczającego świata. Pokaz filmu w celach dydaktycznych sprzyja rozwijaniu umiejętności rozumienia tekstu ze słuchu, a dodatkowo pozwala urozmaicić lekcję, zwiększając zainteresowanie słuchaczy, a tym samym i ich motywację do nauki języka.

Tytuł filmu „Любовь-морковь”

Część II Rewolucja rosyjska (od października 1917 roku do wojny domowej)

Rewolucja rosyjska to jedno z najważniejszych wydarzeń w historii świata. W wyniku wydarzeń z 1917 roku przestało istnieć jedno z najpotężniejszych państw – Cesarstwo Rosyjskie i powstało inne Związek Sowiecki. W czasie wykładu zostanie podjęta próba odpowiedzi na kluczowe pytania: czy przejęcie władzy przez bolszewików to rewolucja, przewrót, a może powstanie zbrojne? Czemu rewolucja wybuchła w Cesarstwie Rosyjskim, które było państwem słabo uprzemysłowionym? Kto był liderem rewolucji? Czy można było uniknąć rewolucji i wojny domowej? Jak długo trwała rewolucja: do października 1917 roku, do 1921 roku czy też jeszcze dłużej? W czasie wykładu będę starał się przedstawić dokonania historiografii rosyjskiej, polskiej i zachodniej. Jak bardzo różnią się opinie sowietologów amerykańskich (Richard Pipes) od rosyjskich (Rudolf Pichoja, Aleksandr Szubin)? Oddzielnym wątkiem będzie tzw. „sprawa polska”, czyli udział Polaków w rewolucji rosyjskiej (Feliks Dzierżyński, Józef Unszlicht, Feliks Kon, Jakub Hanecki i inni) oraz jak wydarzenia z 1917 roku wpłynęły na odzyskanie niepodległości przez Polaków.

Celem warsztatu będzie zaprezentowanie uczestnikom Festiwalu Nauki osiągnięć techniki w zakresie nocnego widzenia. Uczestnicy będą mieli okazję porównać jak zmienia się widoczność pod względem efektów świetlnych, emitowanych przez różne źródła oraz zobaczyć jak z lotu ptaka, wygląda nocą pas startowy lotniska, miasto oraz teren niezabudowany. Uczniowie będą mieli okazję wcielić się w rolę pilota i na własne oczy przekonać się jak wygląda świat nocą po założeniu gogli noktowizyjnych.

W trakcie lekcji pokazowej uczestnicy poznają tradycyjne i niekonwencjonalne surowce olejarskie. Biorąc czynny udział w zajęciach uczniowie będą mogli wytłoczyć olej z takich surowców jak rzepak, len, lnianka i innych nietypowych oraz zapoznają się z podstawowym wyposażeniem technicznym niezbędnym do otrzymywania olejów. Podczas lekcji uczestnicy także przeprowadzą ocenę sensoryczną olejów oraz poznają możliwości zastosowania poszczególnych rodzajów olejów. W trakcie zajęć otrzymają informacje dotyczące wartości żywieniowej i jakości olejów.

Zajęcia podzielone są na dwie części: wykład i pokazy doświadczalne. W pierwszej części spotkania omówimy materiały funkcjonalne (tzw. materiały inteligentne), które zmieniają swoje właściwości pod wpływem działania czynników zewnętrznych. Kontrolowanie tych czynników sprawia, że materiały inteligentne znajdują zastosowanie w innowacyjnych rozwiązaniach technologicznych. W drugiej części zajęć przeprowadzimy pokazy doświadczalne, m.in. z wykorzystaniem wybranych materiałów inteligentnych.

Materiały inteligentne zmieniają swoje właściwości pod wpływem czynników zewnętrznych, co można wykorzystać w innowacyjnych rozwiązaniach technologicznych.

Barwa owoców i warzyw oraz ich przetworów jest istotną cechą jakości i atrakcyjności. Konsumenci kupując produkty żywnościowe bardzo zwracają uwagę na ich barwę. Poszukują produktów o naturalnej dla danego surowca intensywnej barwie, która jest wynikiem obecności w żywności barwników i produktów ich przemian oraz substancji bezbarwnych, które w wyniku reakcji,  w czasie przetwarzania i przechowywania produktów stają się barwne.

W owocach i warzywach substancje barwne są związkami mało stabilnymi o złożonej budowie chemicznej. Ulegają one łatwo przemianom pod wpływem procesów fizycznych, chemicznych i biochemicznych. Intensywność przemian substancji decydujących o barwie produktów z owoców i warzyw zależy od rodzaju surowców, zawartych w nich towarzyszących barwinkom substancji i enzymów oraz czynników zewnętrznych.

Celem zajęć jest zapoznanie uczniów z podstawowymi operacjami technologicznymi wykorzystywanymi w produkcji przetworów owocowo-warzywnych, a także przedstawienie zmian barwy surowców owocowych i warzywnych pod wpływem działania naturalnych enzymów obecnych w surowcach oraz jonów metali, utleniacza, reduktora, kwasu, zasady i ogrzewania.

Powierzchnia jest wszechobecna, każdy istniejący obiekt ma swoją powierzchnię, której stan wpływa na sprawność funkcjonowania całości. Od wielu lat inżynieria powierzchni tworzy nowe metody polepszania jakości powierzchni pod kątem trwałości, odporności na zużycie i korozję, a także bada jej własności co w przypadku cienkich warstw często jest wyzwaniem samym w sobie.

Warstwa wierzchnia jest wszędzie: natura wyposażyła w nią wszystkie żywe organizmy. Skóra człowieka, łuski ryby, kora drzew to tylko niektóre tego przykłady. Ze względu na nie do końca zdefiniowaną jej strukturę, nurtowała naukowców od bardzo dawna: - co to jest warstwa wierzchnia? - czy nie ma elementu bez warstwy wierzchniej? - gdzie się zaczyna i gdzie się kończy? - czy powierzchnia to warstwa wierzchnia, czy oddzielny twór? - dlaczego w różnych skalach warstwa wygląda inaczej? Na te i szereg innych pytań spróbujemy odpowiedzieć podczas spotkania o roli warstwy wierzchniej w zastosowaniach inżynierskich. Pokażemy też unikalne urządzenia (implantator jonów) do wytwarzania warstw, a także do mierzenia ich własności (mikro i nano indenter oraz profilometr).

Omówienie cyklu życia produktu oraz metody projektowania produktów w oparciu o Design Thinking. Praca w grupach dotycząca zaprojektowania produktu lub rozwoju określonego produktu. Zaprezentowanie kilku przykładów "nowych", "niestandardowych" produktów żywnościowych wraz z ich degustacją.

Lekcja ma na celu zapoznanie z najnowszymi technikami obrazowania powierzchni Ziemi z lotu ptaka: zdjęciami i skaningiem laserowym, dzięki którym widać ślady przeszłości. W ramach prelekcji prowadzący krótko omówią sposób działania skanera laserowego oraz kamery lotniczej - narzędzi służących pomiarom zdalnym. Następnie przedstawią przykłady najciekawszych odkryć archeologicznych z Polski i ze świata dokonanych z wykorzystaniem omówionych technik. Podczas warsztatu biorący udział będą mieli okazję zapoznać się z danymi w praktyce uczestnicząc w przygotowanych grach.

W trakcie gry edukacyjnej uczestnicy poznają działanie wybranych instrumentów geodezyjnych, wykonają pomiary odległości, obliczą na tej podstawie powierzchnię i dowiedzą się co wpływa nieruchomości.