Uniwersytet Warszawski

Nierówności płacowe między kobietami a mężczyznami mają mają więcej niż jedną przyczynę, ale wiele z nich ma charakter ukrytych głęboko w zwojach naszych mózgów uproszczeń. Jedni mają ich więcej, inni mniej. Uproszczenia różnią się też skalą tego, jak trudno z nimi walczyć. W trakcie warsztatów każdy będzie mógł zbadać, które stereotypy zamieszkują jego zwoje. Uczestników zapoznamy ze źródłami tych stereotypów i skutecznymi sposobami ograniczania ich wpływu na kobiety i mężczyzn. Uczestnicy warsztatu na własnej skórze, w eksperymentach ekonomicznych będą mieli okazję sprawdzić czy sami są wolni uproszczeń czy przekonań, które stoją na przeszkodzie wyrównania płac.UWAGA! Prosimy o zabranie ze sobą telefonu komórkowego z dostępem do Internetu – urządzenie umożliwi wzięcie udziału w eksperymencie. 

Jak to się dzieje, że niezadowolenie społeczne czasem prowadzi do protestów, a czasami nie dzieje się zupełnie nic? Bywa tak, że wielu niezadowolonych obywateli po prostu siedzi w domu, podczas gdy w innych przypadkach niewielki incydent może doprowadzić do ogromnych strajków. Aby zrozumieć jak to możliwe, zaczniemy od opowieści o czterech małych wyimaginowanych wioskach, których mieszkańcy ku swemu niezadowoleniu dowiedzieli się właśnie, że przez ich powiat ma prowadzić hałaśliwa autostrada.

W czasie warsztatów przejdziemy wspólnie przez bardzo prosty model powstawania protestu i sprawdzimy, w jaki sposób zachowania indywidualne prowadzą do nieoczekiwanych rezultatów na poziomie społecznym.

Przyjrzymy się przede wszystkim temu, jak demonstracje powstają i jak nieoczywiste może być powiązanie między postawami niezadowolonych mieszkańców a rezultatem w postaci protestu. To ćwiczenie będzie pretekstem do tego, żeby zrozumieć lepiej dynamikę działań zbiorowych i zwrócić uwagę na interesujące własności różnych złożonych procesów grupowych.

Warsztat został opracowany w oparciu o materiały z realizowanego przez prowadzące projektu Action for Computational Thinking in Social Sciences (actiss-edu.eu). W trakcie projektu, finansowanego w ramach programu Erasmus+, zespół ekspertów z Warszawy, Groningen i Berlina opracował szereg otwartych kursów online i materiałów edukacyjnych wprowadzających uczestników w świat modelowania i symulacji społecznych. Materiały są ogólnodostępne, więc zainteresowani będą mogli już po warsztacie skorzystać z różnych kursowych materiałów, np. filmów na YouTube.

Odkrycia naukowe w socjologii nie przyjmują formy spektakularnej, takiej, do której jesteśmy przyzwyczajeni, gdy mowa o odkryciach w naukach przyrodniczych. Rzadko mają swoich bohaterów, trudno wskazać ich dokładne miejsce i czas. Może to stawiać pod znakiem zapytania doniosłość wiedzy socjologicznej i budzić wątpliwość, czym różni się ona od publicystyki. Co więcej, najbardziej widowiskowe zjawiska społeczne (gwałtowne zmiany, rewolucje, protesty, kryzysy) nie umykają uwadze nawet mało bacznych obserwatorów, a poznawanie ich natury i przyczyn staje się udziałem wszystkich świadków i uczestników zdarzeń. Na przykładzie badań nad ruchem społecznym Solidarność ukazana zostanie istota i doniosłość odkryć w socjologii oraz jej odrębność od wiedzy zdroworozsądkowej.

W potocznym ujęciu zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniem koncentracji uwagi (ADHD) jest trudnością, która dotyka dzieci. Niestety, ADHD nie kończy wraz z wejściem w dorosłość, a dorosłe życie osób mierzących się z objawami typowymi dla ADHD jest pełne wyzwań i trudnych doświadczeń, których osoby neurotypowe (o typowo rozwijających się mózgach) nie doświadczają. Objawy ADHD, takie jak podatność na rozproszenie uwagi, impulsywność, dezorganizacja wpływają na wszystkie aspekty życia - pracę, zdrowie, jak również relacje z innymi osobami. Zrozumienie, w jaki sposób funkcjonują osoby z ADHD jest kluczem do tego, by skutecznie wspierać je w codziennym życiu. Podczas wystąpienia opowiem o trudnościach, z jakimi mierzą się osoby z ADHD, a także o strategiach przezwyciężania tych trudności. Rozwieję też najczęściej pojawiające się mity na temat ADHD i wskażę, w jaki sposób możemy wspierać osoby neuroróżnorodne w lepszym funkcjonowaniu w świecie, który nie jest dostosowany do ich potrzeb.

Wywołany atakiem Rosji na Ukrainę kryzys uchodźczy spotkał się z szybką i masową reakcją Polaków. W pomoc uciekającym przed wojną Ukrainkom i Ukraińcom włączyły się miliony osób. Oprócz przekazywania pomocy rzeczowej czy wpłacania pieniędzy na konta organizacji pomocowych, angażowaliśmy się w bardziej bezpośrednie formy pomocy takie jak oferowanie noclegu czy transportu. Co stało za tym nieoczekiwanym zrywem? Współczucie? Niechęć do Rosjan? Chęć zatarcia niekorzystnego wrażenia, jakie na arenie międzynarodowej wywołało nieprzyjęcie przez Polskę uchodźców w 2015 roku? Dlaczego tak chętnie pomagaliśmy uchodźcom z Ukrainy, podczas gdy jeszcze kilka tygodni wcześniej los uchodźców znajdujących się na granicy polsko-białoruskiej był nam obojętny? Odpowiedzi na te pytania poszukamy, korzystając z najnowszych teorii psychologicznych oraz danych sondażowych zebranych na przełomie marca i kwietnia 2022 r.

Dla laika nauka to pasmo sukcesów, droga ciągłego postępu prowadzącego od odkrycia do odkrycia czy od jednej błyskotliwej tezy do drugiej. Gdy przyjrzymy się jednak codziennym praktykom badaczy, to otrzymamy obraz znacznie bardziej złożony. Nauka jest miejscem intensywnych interakcji, często także kontrowersji i polemik oraz poszukiwania chwiejnego konsensusu. Sprawa jest jeszcze bardziej skomplikowana w wypadku humanistyki, szczególnie w momencie, gdy jej przedstawiciele stawiają pytania o fundamenty, które z natury rzeczy pozostają kwestią sporną i nierozstrzygalną raz na zawsze.

Redakcje czasopism naukowych muszą godzić sprzeczne oczekiwania. Z jednej strony, dopuszczać do publikacji jedynie artykuły dobrze uzasadnione i osadzone w dotychczasowej wiedzy i interpretacjach. Z drugiej strony, powinny przynosić odważne tezy i nowe perspektywy, przekraczające dominujące sposoby myślenia. W trakcie spotkania przyjrzymy się procesowi redakcyjnemu, szczególnie omawiając recenzowanie tekstów przez specjalistów z danej dziedziny nauki (tzw. peer review). Zastanowimy się nad różnymi modelami recenzowania i ich ograniczeniami. Ponadto pokażemy, w jaki sposób publikacje w czasopismach budują prestiż autorów oraz jakie strategie stosują czasopisma, aby budować swoją pozycję na rynku wydawniczym.

Popularność gier komputerowych rośnie. Często słyszy się już nawet o profesjonalnych graczach utrzymujących się z grania. Dodatkowo pojawiły się pierwsze szkoły o profilu e-sportowym. Większa liczba graczy zwiększa również szanse na wystąpienie u nich negatywnych konsekwencji psychologicznych. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) w rewizji 11 Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD-11) przyjęła nową jednostkę nozologiczną – zaburzenie gamingowe (gaming disorder). Po raz pierwszy zatem zaburzenie polegające na problemowym graniu w gry zostało uznane jako zaburzenie psychiczne. Problemowe granie w gry, które często postrzegane jest stereotypowo, stało się istotnym problemem społecznym. Podczas wykładu słuchacze zostaną wprowadzeni w tematykę związaną z grami komputerowymi. Wykład przybliży słuchaczom podstawowe zagadnienia związane z nadmiernym graniem w gry – czynnikami ryzyka, objawami oraz metodami terapeutycznymi. Przedstawiony zostanie również świat gier z uwzględnieniem ich podstawowych mechanik i rodzajów. Materiał pozwoli lepiej poznać gry komputerowe oraz możliwe konsekwencje psychologiczne. 

Budowa muru wzdłuż granicy (czy amerykańsko-meksykańskiej, czy w Puszczy Białowieskiej) oraz większość działań mających na celu jej uszczelnienie, silnie wpływa również na wiele gatunków zwierząt zamieszkujących obszary po obu jej stronach. Sezonowe migracje dla wielu zwierząt są jedną szansą na przetrwanie. Dotyczy to zarówno dużych ssaków, ale także i mniejszych zwierząt. Wiele miejsc wzdłuż granicy stanowi naturalny korytarz ekologiczny, jak doliny rzek, będące często także ostatnimi ostojami dla zagrożonych gatunków. Większość działań mających na celu zapobieganie nielegalnej migracji ludzi, prowadzi do izolacji poszczególnych populacji zwierząt i zmniejsza efekt prowadzonych programów ochrony przyrody po obydwu stronach granicy.

Na przestrzeni dziejów doszło do wymarcia wielu gatunków zwierząt w wyniku działalności człowieka. Uważa się, że człowiek jest odpowiedzialny za Szóste wielkie wymieranie na Ziemi. Podczas spotkania zostaną przybliżone historie wybranych gatunków zwierząt, które w czasach historycznych zostały wytępione przez człowieka w wyniku różnych działań, zarówno bezpośrednich polowań, jak i pośrednich, jak sprowadzanie obcych gatunków.

Wbrew pozorom potrzeba badania obiektów mających więcej niż trzy wymiary wyrasta z całkiem praktycznych problemów. Opowiem o jednym z powodów  wyjścia w czwarty, siódmy czy nawet siedemnasty wymiar.

Gdy już zaakceptujemy "naturalność" przestrzeni czterowymiarowej, zastanowimy się, jak oglądać proste czterowymiarowe obiekty (takie jak czterowymiarowa kostka) za pomocą naszych zmysłów stworzonych do analizowania świata trójwymiarowego.

Będziemy obiekty czterowymiarowe kroić (cóż, w wyobraźni tylko) i rzutować, będziemy starali się wyobrazić sobie obiekty, które w pierwszej chwili wydają się niewyobrażalne.

Coraz częściej algorytmy sztucznej inteligencji zaskakują nas (zarówno pozytywnie, jak i negatywnie) swoimi decyzjami. Często ani twórca, ani sam algorytm nie umie jednak wytłumaczyć dlaczego. Czy istnieje jakiś sposób aby dowiedzieć się czemu zapadła akurat ta decyzja? W swojej prezentacji opowiem o metodzie SHAP, która znajduje która kwestia była kluczowa przy podjęciu decyzji. Metoda ta opiera się na teorii gier. Tylko gdzie tu jest gra...?

Wyobraźmy sobie odcinek i dwa kąty z tej samej strony tego odcinka. Jeśli ich suma jest mniejsza niż 180 stopni, to zaczynające się w nich półproste przetną się, tworząc trójkąt. Tylko czy można to udowodnić, korzystając jedynie z prostszych własności geometrii? Euklidesowi się to nie udało i musiał przyjąć to stwierdzenie bez dowodu, jako "piąty postulat" swojej geometrii. Nie udało się też wielu innym matematykom praktycznie aż do XIX wieku, w którym pokazano, że może istnieć geometria, w której ten fakt nie zachodzi.

Na pokazie poznamy właśnie taką geometrię. Zobaczymy trójkaty o kątach sumujących się do mniej niż 180 stopni, o których nie mówi się w szkole. Pokażemy, że pole koła może być DUŻO, DUŻO większe niż πr²: nieskończoność, którą można zobaczyć latwiej, niż się wydaje. Dowiemy się, jak taki świat można zaprezentować na rysunkach, w symulacjach komputerowych oraz w modelach rzeczywistych.

Po wykładzie uczestnicy będą mogli zwiedzić światy oparte na geometriach nieeuklidesowych przy użyciu Wirtualnej Rzeczywistości. Będziemy podróżować poprzez portale łączące różne geometrie.

Użytkowanie sprzętu wiąże się z wykonywaniem ruchu, oddziałuje na nasz błędnik, zmysł orientacji, zmysł wzroku oraz słuchu, dlatego ze względów bezpieczeństwa nie jest zalecane dla osób w ciąży, osób starszych, mających problemy z sercem, osób, u których w przeszłości odnotowano drgawki, utratę świadomości lub inne podobne stany epileptyczne.

Wszyscy, którzy uczyli się kiedykolwiek języka obcego przyznają, że bardzo ważną – jeśli nie najważniejszą – umiejętnością jest znajomość słownictwa. To ono pozwalają przekazać to, co chcemy powiedzieć, i choć nie można pominąć znaczenia innych elementów wiedzy językowej (gramatyki czy wymowy), to bez wyrazów nie ma komunikacji. To dlatego naukę języka obcego zaczynamy najczęściej od zakupu słownika.

Jednak większość z nas nie zdaje sobie sprawy z ilościowych aspektów znajomości słownictwa języka obcego. A przecież mierząc się z nowym zadaniem warto zdawać sobie sprawę z jego rozmiaru. Celem tego spotkania jest przedstawienie faktów, które zdemistyfikują wyzwanie, przed którym staje każdy z nas rozpoczynając naukę. Podczas wykładu uczestnicy poznają odpowiedzi na następujące pytania:

Ile wyrazów jest w języku polskim i angielskim?

Ile wyrazów w języku polskim znają uczestnicy wykładu?

Ile wyrazów zna przeciętny użytkownik języka angielskiego?

Ile wyrazów trzeba znać w języku angielskim, aby swobodnie rozmawiać, czytać i pisać w tym języku?.

W jaki sposób mierzy się te wartości?

Spotkanie będzie miało charakter wykładu z elementami warsztatu. Uczestnicy będą zachęcani do uczestnictwa we wspólnym poszukiwaniu odpowiedzi na wymienione powyżej pytania.

Kto towarzyszy Chince na porodówce w polskim szpitalu? Gdzie w szpitalu muzułmanin może się pomodlić? Dlaczego niepodawanie ręki przy powitaniu może być dobrze widziane?  Na te i inne pytania odpowiemy w trakcie spotkania podsumowującego projekt HcPubS: „Opieka zdrowotna jako przestrzeń publiczna: Integracja i różnorodność społeczna w kontekście dostępu do opieki zdrowotnej w Europie”. W trakcie naszych ponad trzyletnich badań przyglądaliśmy się temu, jak w Polsce, na tle innych krajów UE, wygląda sytuacja w  opiece zdrowotnej osób o cechach mniejszościowych:  mniejszości seksualnych, religijnych i etnicznych oraz migrantów i migrantek. Chociaż prawo polskie i Unii Europejskiej gwarantuje równość, osoby z grup mniejszościowych doświadczały i nadal doświadczają dyskryminacji w kontaktach z instytucjami opieki zdrowotnej. W naszym wystąpieniu opowiemy, jak wygląda sytuacja prawna osób z grup mniejszościowych w kontekście dostępu do opieki zdrowotnej, jakie są szczególne potrzeby tych osób oraz jak odpowiadają na nie szpitale (w procedurach i w praktyce).

Projekt „Opieka zdrowotna jako przestrzeń publiczna: integracja i różnorodność społeczna w kontekście dostępu do opieki zdrowotnej w Europie” jest wspierany finansowo przez Wspólny Program Badawczy HERA (www.heranet.info), współfinansowany przez Narodowe Centrum Nauki (Polska, nr projektu 2018/28/Z/HS1/00554), Federalne Ministerstwo Edukacji i Badań Naukowych (Niemcy), Ministerstwo Nauki i Edukacji Republiki Chorwacji/Chorwacką Akademię Nauk i Sztuk (Chorwacja), Słoweńskie Ministerstwo Nauki i Sportu oraz Komisję Europejską z Programu Horyzont 2020.

Nazwiska w obecnej postaci istnieją w polszczyźnie dopiero od XIX w. Czy zatem nasi przodkowie nie mieli nazwisk? Jak odróżniano od siebie dwóch Stanisławów mieszkających w jednej wsi? Na zajęciach prześledzimy historię nazw, które dziś znamy jako nazwiska, i spróbujemy odnaleźć etymologię wybranych nazwisk współczesnych. Porozmawiamy też o etymologii nazwisk uczestników warsztatów, jeśli wyrażą taką chęć.

Wykład poświęcony panikom wojennym, przedstawione zostaną mechanizmy działania społeczeństwa targanego obawami o wybuch (kolejnego) konfliktu zbrojnego.

Koronka irlandzka to wyjątkowa technika pochodząca z XIX wieku, która rozwinęła się podczas Wielkiego Głodu w Irlandii (1845-1850). Wprowadzona przez królową Wiktorię moda na koronki i rękodzieło pozwoliła tysiącom irlandzkich rodzin przetrwać klęskę głodu właśnie dzięki umiejętności szydełkowania. Sama królowa była zapaloną, choć niezbyt uzdolnioną dziewiarką! Misterne koronki wykonywane za pomocą szydełka i pojedynczej bawełnianej nici do dzisiaj zachwycają, a każda praca jest niepowtarzalna – stworzona z wielu elementów, łączonych ze sobą wedle uznania twórcy. Tradycyjne wzory ewoluowały, jednak nadal są wykorzystywane we współczesnym dziewiarstwie artystycznym.

Uczestnicy warsztatów poznają niezwykłą historię koronki irlandzkiej, dowiedzą się, jak dziewiarstwo stało się rozrywką wyższych klas i jak przedstawiano je w literaturze XIX-wiecznej. Po wykładzie nastąpi część praktyczna, polegająca na nauce szydełkowania prostych tradycyjnych motywów.

Teologia, fantastyka i lingwistyka. Dziedziny pozornie odległe, ale w życiu człowieka wszystko splata się w jeden węzeł. Jeśli teologia przestaje być słowem życia, to traci rację bytu. Jeśli nim pozostaje – określa całą resztę. Jeśli człowiek jest wolny od schizofrenii moralnej, to nawet w swoich fantazjach stara się być konsekwentnym i nie zaprzeczać określonemu dogmatami  obrazowi rzeczywistości. Do jakiego stopnia to może się udać? To ciekawa kwestia. Przy tłumaczeniu tekstu z języka na język tłumacz nieraz musi dokonywać interpretacji, do których nie zawsze jest stuprocentowo przekonany. Kiedy piszesz fantastykę z pozycji religijnych też nie możesz być stuprocentowo pewny, czy nie dokonujesz nadinterpretacji.

W trakcie warsztatów zostaną pokazane cechy języka węgierskiego. Słuchacze poznają reguły tworzenia wyrazów i zdań, nauczą się wymowy głosek oraz odkryją logikę w pozornie trudnym języku bratanków.

Stephen King, jeden z najpopularniejszych, najbardziej kreatywnych i płodnych ze współczesnych pisarzy amerykańskich, został okrzyknięty przez wielu „Królem Horroru” i „Mistrzem Grozy”, co spowodowało uwięzienie autora w sztywnych ramach gatunku. Często wymienia się również gatunek fantasy, science fiction oraz motywy nadprzyrodzone jako elementy najbardziej emblematyczne dla twórczości pisarza. Podczas spotkania wejdziemy w polemikę z powyższymi stwierdzeniami poprzez analizę psychologicznych aspektów powieści Ręka Mistrza (2008), szczególną uwagę poświęcając sposobom przedstawienia bólu i cierpienia oraz choroby i niepełnosprawności. King, zachowując odrębność swojego stylu pisarskiego, a także czerpiąc z bogactwa literatury horroru oraz z osobistych doświadczeń cierpienia i rekonwalescencji po wypadku, któremu uległ w 1999 roku, zrywa etykietę pisarza gatunkowego i wykracza daleko poza jej ramy, poszerzając spektrum możliwości interpretacyjnych i stawiając kluczowe pytania dotyczące najbardziej namacalnego przejawu strachu - lęku przed realnym cierpieniem. Chorzy i niepełnosprawni bohaterowie Ręki Mistrza, uzdolnieni artystycznie i obdarzeni nadprzyrodzonymi siłami umysłu, zmagają się z ciężarem traumatycznych wspomnień, uczą się radzić sobie z ograniczeniami swoich ciał i umysłów, a także z nieustannym poczuciem straty towarzyszącym ich życiu, i starają się odzyskać utraconą tożsamość w odosobnieniu od społeczeństwa, zgodnie z filozofią rekonwalescencji Kinga, która głosi, że „każdy czyn, który stwarza świat na nowo, zasługuje na miano bohaterstwa”. Ból i cierpienie przedstawione w powieści, zarówno fizyczne jak i psychiczne, nie są szlachetne i symboliczne - są okrutne, izolujące i rzeczywiste, stanowiąc podstawę do eksploracji niuansów zmieniającego się i ewoluującego poczucia tożsamości bohaterów poprzez ich rosnącą świadomość odwiecznego balansowania pomiędzy zdrowiem i chorobą w myśl idei wyrażonej przez Susan Sontag dotyczącej podwójnego paszportu, który każdy z nas posiada zarówno w królestwie zdrowych, jak i w królestwie chorych.

Czy można w tydzień opanować biegle język obcy? Oczywiście nie. Można natomiast przyspieszyć ten proces dzięki różnym nowoczesnym programom, które omówię podczas spotkania. Mogą one przydać się zarówno osobom, które uczą się języka samodzielnie, jak też nauczycielom czy lektorom.

Aplikacje i programy do nauki języka nie zastąpią wprawdzie zwykłych lekcji czy podręczników, ale mogą urozmaicić naukę i przyspieszyć przyswajanie nowego materiału. Prezentacja obejmie podstawowe i bezpłatne funkcje takich narzędzi, jak m.in. Anki, Duolingo (wraz z opcją Classroom), Wordwall, Clozemaster czy strony internetowe umożliwiające naukę poprzez seriale, karaoke czy układanie historyjek. Omówię też ich wady i zalety zarówno z perspektywy zwykłego użytkownika, jak też z punktu widzenia glottodydaktyki – nauki o nauczaniu języków obcych.

Anki umożliwia wygodną naukę nowego słownictwa w oparciu o elektroniczne odpowiedniki fiszek. Opiera się na tzw. systemie powtarzania interwałowego, zapewniającym regularne powtórki w odpowiednich odstępach czasowych. Duolingo natomiast przypomina grę komputerową. Opiera się głównie na połączeniu tradycyjnej metody gramatyczno-tłumaczeniowej z zabawą w zbieranie punktów i awansowanie do kolejnych lig. Duolingo oferuje też opcję Classroom przeznaczoną głównie dla nauczycieli i umożliwiającą kontrolowanie postępów uczniów. Wordwall to platforma umożliwiająca tworzenie i korzystanie z różnego rodzaju quizów, krzyżówek czy zgadywanek. Minigry z Wordwall często są niebanalne i mogą opierać się np. na kierowaniu samolotem czy przebijaniu wirtualnych baloników. Częstym błędem jest nauka pojedynczych słówek w oderwaniu od kontekstu. Z takim problemem pomoże uporać się Clozemaster, który oczekuje od użytkownika odgadywania słów osadzonych w dłuższym tekście.

Białoruś – sąsiad, o którym prawie nic nie wiemy. Chociaż jest to kraj niezwykle bliski nam kulturowo i geograficznie, nasza wiedza na jego temat ogranicza się do kilku informacji, które na dodatek nie zawsze są prawdziwe. Podczas spotkania chcielibyśmy przybliżyć Państwu naszego wschodniego sąsiada, odczarować mity na jego temat i może sprawić, że chociaż trochę polubią Państwo Białoruś, bez względu na to, czy kiedyś byli Państwo w Grodnie, Brześciu lub Mińsku, czy nie.

Serdecznie zapraszamy na wirtualną podróż na Białoruś!

Tematem spotkania będą relacje intymne wychodzące poza społeczną i kulturową normę monogamii oraz związane z nimi emocje. Posługując się metodami etnograficznymi oraz analizą dyskursu wokół emocji i seksualności, przyglądam się relacjom, w których pojawia się niemonogamia otwarta, konsensualna, i nieplanowana, z perspektywy kobiet. Od 2019 roku rozmawiam z kobietami z różnych miast w Polsce, które żyją w ten sposób.

Spoglądam z perspektywy antropologicznej i historycznej na kobiece strategie i praktyki życia w związkach niemonogamicznych. Interesuje mnie to, w jaki sposób osoby funkcjonują w relacji niemonogamicznej i jak radzą sobie z trudnościami i wyzwaniami jakie może nieść za sobą taki typ relacji? Jak osoby, które żyją w wielorelacyjności motywują swój wybór? Jak dyskurs medialny i kościelny oraz historyczny kontekst seksuologii w Polsce wpływa na przemiany obyczajowości dziś? Jak relacja niemonogamiczna jest odbierana społecznie? Jak przeżywane i definiowane są emocje takie jak miłość, zazdrość, zdrada? Antropologia interesowała się zjawiskami takimi jak niemonogamia i poligamia od dawna, badała je jednak głównie w zamkniętych wspólnotach i odległych kulturach. Temat niemonogamii w zachodnim kontekście kulturowym jest w naukach społecznych nowy i w niewielkim stopniu przebadany. Szczególnie ciekawy jest kontekst polski, w tym doświadczenie socjalizmu oraz wpływ kościoła katolickiego na przemiany obyczajowości.

Wykład poświęcony będzie wydarzeniom, które doprowadziły do konferencji w Monachium i dokonanemu wówczas rozbiorowi Czechosłowacji. Przedstawione zostaną sylwetki głównych uczestników wydarzeń i uwarunkowania ich działań. Zaprezentowane zostaną wnioski, jakie można wyciągnąć z kryzysu monachijskiego współcześnie.