Klub młodzieżowy

Coraz częściej słyszymy o zielonej gospodarce, zielonym mieście czy zielonych podróżach. Co tak naprawdę oznacza zielony przymiotnik? Podczas warsztatów odkryjemy czym jest zrównoważony rozwój oraz jakie ciekawe rozwiązania zgodne z tą koncepcją można odnaleźć w: mieście, podróży i w gospodarce. W każdym z trzech obszarów zaprezentujemy interesujące przykłady z Polski i ze świata. Zastanowimy się, które z nich można wprowadzić w miejscu zamieszkania uczniów lub które mogą sami wykorzystać. Zajęcia będą miały charakter w pełni interaktywny.

Przesłuchanie świadków jest bardzo ważnym etapem procesu sądowego, jak również istotnym elementem postępowania dowodowego, w którym czynniki psychologiczne odgrywają ważną rolę. Nie możemy jednak mówić o niezawodności i pełnej wiarygodności tego rodzaju dowodu. Obawa przed kłamstwem stanowi nieodłączny element towarzyszący praktykom wymiaru sprawiedliwości. Czy jednak wiarygodność zeznań świadków może być podważona jedynie przez chęć czy próbę kłamstwa?

Zeznania świadków formowane są w czterech fazach: spostrzegania, zapamiętywania, przechowywania i odtwarzania. Każdy człowiek, znajdując się na miejscu zdarzenia (wypadku, przestępstwa itp.), zapamiętuje dwa rodzaje informacji, tj. oryginalne dane o zdarzeniu oraz informacje niezwiązane ze zdarzeniem, pojawiające się bezpośrednio po nim. Z upływem czasu ww. rodzaje informacji ulegają wymieszaniu w sposób uniemożliwiający jasną i precyzyjną identyfikację źródła pochodzenia konkretnych szczegółów. Poza czynnikami obiektywnymi (warunki i czas obserwacji; upływ czasu od spostrzegania do odtwarzania) oraz subiektywnymi (wiek; płeć; uwaga; motywacja; stan emocjonalny; stereotypy itp.) mogącymi wpływać na zniekształcenia zeznań świadków, znaczącą rolę odgrywa także technika przesłuchania, albowiem pytania naprowadzające mogą same przez się aktywizować pamięć świadka przy jednoczesnym podważeniu zaufania do niego oraz do wiarygodności składanych przez niego zeznań. Dodatkowo zniekształcenia zapamiętanych faktów u naocznego świadka mogą nastąpić w wyniku rozmów świadka z innymi obserwatorami zdarzenia lub uczestnikami rozprawy sądowej. Na uwadze należy mieć również fakt, iż świadek zdarzenia może rekonstruować jego przebieg poprzez uzupełnianie luk pamięciowych, np. innymi wspomnieniami czy też wyobrażeniami.

Celem organizowanych zajęć interaktywnych jest uświadomienie, jak trudny dowód stanowią zeznania świadków, a także – jak łatwo zebrane przez nas informacje mogą ulec zniekształceniu, co podważa ich wiarygodność na etapie odtwarzania.

Warsztaty zostaną przeprowadzone w warunkach normalnych, pozbawionych silnych emocji, stresu, rozproszenia uwagi towarzyszącego pobytowi na miejscu zdarzenia czy dążenia do zapewnienia sobie bezpieczeństwa. Niemniej jednak uczestnicy będą mieli okazję sprawdzenia zdolności postrzegania, zapamiętywania i odtwarzania poszczególnych sytuacji z miejsca zdarzenia.

Cykl wykładów (z prezentacjami multimedialnymi) ma na celu przybliżenie słuchaczom epoki oświecenia (ramy czasowe, podstawy filozoficzne, kontekst społeczno-polityczny, osiągnięcia w zakresie kultury ze szczególnym uwzględnieniem literatury oraz sztuk pięknych) w krajach Europy Zachodniej (cz. I) i w Rosji (cz. II). Kryterium doboru materiału egzemplifikacyjnego (traktaty filozoficzne, literatura piękna, ikonografia) stanowi obecność w nim obrazu „światła” (opozycji „światło – mrok”), uznanego za fundament myślowy epoki.

Problematyka wykładu „Europa wieku świateł: fundamenty”:

1. Ramy czasowe oświecenia zachodnioeuropejskiego. Oświecenie a wiek XVIII.
2. Co to jest Oświecenie? – rozprawa Immanuela Kanta.
3. Oświecenie – rycina Daniela Chodowieckiego.
4. Nazwa epoki w różnych językach europejskich.
5. Podstawy filozoficzne oraz konteksty społeczno-polityczne i kulturowe oświecenia europejskiego.  
6. Oświecenie i my. Co zawdzięczamy epoce oświecenia?

Problematyka wykładu „Europa wieku świateł: oblicze rosyjskie”:

1. Oświecenie w Rosji – ramy czasowe, ośrodki kulturalne, zjawiska i tendencje, przedstawiciele.
2. Oświeceni Rosjanie w Europie Zachodniej. Recepcja kultury zachodnioeuropejskiej w Rosji XVIII wieku.

Obraz „światła” oraz opozycja „światło – mrok” w społecznie zaangażowanej literaturze rosyjskiej XVIII wieku (na przykładzie Podróży z Petersburga do Moskwy Aleksandra Radiszczewa). Opozycje „światło – mrok” oraz „widzenie – ślepota” w utworze Radiszczewa a twórczość F. Fénelona i J.F. Marmontela.

W ramach zajęć omówiony zostanie przykład zastosowania narzędzi ekonomii matematycznej do analizy procesu zawierania małżeństw. Poszukamy odpowiedzi na pytanie - czy dla gospodarki  bardziej korzystne są małżeństwa z miłości, czy z rozsądku?

Tematyka formowania małżeństw nie jest odległa od głównego nurtu teorii ekonomii – istnieje szereg analogii między poszukiwaniem partnera a poszukiwaniem pracodawcy. Ekonomiści, którzy dostrzegli te analogie zaadaptowali klasyczny model poszukiwań na rynku pracy (za który Diamond, Mortensen i Pissarides dostali nagroda Nobla w 2010 r.) do potrzeb analizy „rynku poszukiwań małżeńskich”.
Wybór tematu jest pretekstem by zwrócić uwagę słuchaczy na dwa ogólne fakty:
• Współczesną ekonomię definiuje nie zakres tematyczny badań, ale sposób myślenia o jednostce, interakcjach społecznych,
• Matematyka jest jedynie narzędziem. Przy jej użyciu można mówić zarówno o miłości jak i rynkach finansowych.

Klub młodzieżowy, organizowany przez Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, kierowany jest do licealistów. Na spotkaniu będziemy się zastanawiać, ku czemu zmierza Europa: ku pokojowemu rozwojowi, czy może ku wojnie? Kto nam zagraża, a kto może nas bronić?

Tajwan jest egzotyczną wyspą, którą charakteryzują piękne krajobrazy, burzliwa historia i niezwykła różnorodność kulturowa. Jak powstała wyspa? Dlaczego jej przyroda jest tak zróżnicowana? Kim są Tajwańczycy? Podczas lekcji znajdziemy odpowiedź na te i inne pytania. Poznamy najciekawsze formy ukształtowania terenu i obiekty przyrodnicze powstałe na wyspie, najważniejsze wydarzenia z jej historii oraz dowiemy się więcej na temat kultury i obyczajów zamieszkujących ją aborygenów i ludności chińskiej.

Proponujemy wprowadzenie do warsztatu tłumacza kabinowego, obejmujące tłumaczenie pokazowe w wykonaniu instruktorek oraz szereg ćwiczeń i zabaw, które stymulują podzielność uwagi, mechanizm antycypacji, wykorzystywanie redundancji, wiedzy pozajęzykowej, kompetencji kulturowej itp. Warsztat jest pomyślany jako prezentacja tego, co się dzieje w kabinie – i poniekąd również w głowie tłumacza podczas tłumaczenia symultanicznego. Poza „oswajaniem” z kabiną (w sensie jak najbardziej dosłownym, czyli technicznym) poprzez ćwiczenia postaramy się przybliżyć słuchaczom dzień powszedni tłumacza kabinowego, chętnie odpowiemy na pytania, podzielimy się własnymi doświadczeniami. Jeśli chodzi o przygotowanie uczestników warsztatu - właściwie nie jest wymagana biegła znajomość żadnego języka obcego – zaprezentujemy ćwiczenia na przykładzie języka polskiego, choć możemy się odwołać do rosyjskiego i angielskiego (tytułem ilustracji).

Ponieważ w laboratorium przystosowanym do nauczania tłumaczenia symultanicznego jest 10 stanowisk, taką maksymalną liczbę uczestników możemy jednorazowo zaprosić do udziału w warsztacie.

Celem spotkania jest próba zidentyfikowania najczęstszych błędów w komunikowaniu wynikających ze specyfiki funkcjonowania ludzkiego umysłu a także z tzw. „szumów komunikacyjnych”. Zajęcia będą składały się z części teoretycznej, w której przytoczone zostaną przykłady najciekawszych eksperymentów badających przebieg procesów zapamiętywania i przypominania, a także z części warsztatowej, w której przećwiczymy komunikowanie się w praktyce i zastanowimy nad tym, jak można uniknąć błędów w komunikowaniu.

Osoby niewidome spotyka się na co dzień. Często jednak, ze względu na bariery po obu stronach, komunikacja między światem widzących i niewidzących jest zaburzona. Jedną z prób przełamania tych barier jest rozwijająca się dynamicznie technika tłumaczenia słowem obrazu, tzw. audiodeskrypcja, dzięki której osoby niewidome mogą –jako odbiorcy – szerzej uczestniczyć w życiu kulturalnym, np. samodzielnie oglądając filmy czy sztuki teatralne. Nowe technologie zaś otwierają nowe możliwości zawodowe i społeczne dla osób niewidomych. Podczas wykładu zaprezentowane zostanie – na przykładzie zawodu tłumacza – jak osoba niewidoma może z powodzeniem nie tylko funkcjonować w społeczeństwie, lecz także być pośrednikiem między kulturami. Pokażemy również, jak na co dzień można pokonywać bariery w komunikacji z osobami niewidomymi, w jaki sposób każda osoba widząca może być skutecznym tłumaczem świata wizualnego. Opowiemy także, dzięki jakim narzędziom niewidomy może sam obejrzeć film, obraz, rzeźbę, przedstawienie teatralne czy operę. Podczas wykładu zaprezentowane zostaną również pomoce ułatwiające życie niewidomym: GPS, mówiący smartfon i tablet, lupa, monookular itd. O wszystkim opowie osoba naukowo i prywatnie zainteresowana tą tematyką: niewidomy tłumacz i badacz przekładu. Będzie także szansa na zadawanie pytań, bez obawy o ich niestosowność.

Inspiracją do zorganizowania dyskusji jest 130 rocznica urodzin Stanisława Ignacego Witkiewicza upamiętniona uchwałą Senatu Rzeczypospolitej RP oddającą hołd twórczości  obydwu Witkiewiczów - ojca i syna. Jest to zachęta do refleksji nad ich wkładem w rozwój kultury polskiej, a wypadku Witkacego jego obecnością w Europie i na innych kontynentach. Zajęcia  poświęcone będą dyskusji na temat  recepcji twórczości polskiego dramaturga w krajach anglojęzycznych, głównie w USA oraz problemów, przed którymi staje tłumacz podejmujący wyzwanie przekładu utworów Witkacego.

            W czasie spotkania uczestnicy podejmą próbę przetłumaczenia wybranych neologizmów, nazwisk znaczących i wierszyków zawartych w dramatach Witkacego i porównają je z tłumaczeniami prof. Daniela  Geroulda, amerykańskiego teatrologa, tłumacza i wielkiego miłośnika i propagatora twórczości autora Szewców za oceanem. 

Nawet najlepszy szyfr nie chroni wszystkich informacji. Co można wyczytać z  zachowania porozumiewających się osób? Jak wykorzystywać analizę ruchu i czy można się przed nią chronić?

Warsztat z cyklu realizowanego przez Centrum Zastosowań Matematyki i Inżynierii Systemów Polskiej Akademii Nauk w Instytucie Matematycznym PAN, we współpracy z Wyższą Szkołą Informatyki Stosowanej i Zarządzania WIT oraz Instytutem Badań Systemowych PAN, pod egidą Polskiej Grupy Zbrojeniowej S.A.

Warsztaty składają się z trzech 45 – minutowych  jednostek metodycznych poświęconych redagowaniu skondensowanych form tekstu pisemnego, głównie redagowaniu abstraktów, streszczeń oryginalnych tekstów z dziedziny języków specjalistycznych. Konieczność pracy nad kształtowaniem i doskonaleniem sprawności redagowania tego typu tekstów wynika z dezorientacji przy wykonaniu postawionego zadania, trudności przy wyborze adekwatnych środków językowych, braku stosownej wiedzy lingwistycznej i znajomości podstawowych strategii formułowania własnych jednostek tekstowych, co w efekcie prowadzi do stosowania technik plagiatu.

Głównym celem zajęć jest pokazanie uczniom, że o emeryturze wcale nie należy myśleć w kategoriach czegoś bardzo odległego.
Zajęcia mają na celu zaznajomienie uczniów z podstawowymi pojęciami związanymi z ubezpieczeniem emerytalnym:

- czym jest pojęcie starości?

- dlaczego musimy opłacać składkę emerytalną?

- kiedy można przejść na emeryturę?

- jak teraz wyliczana jest przyszła emerytura?

- dlaczego tak ważne jest myślenie o niej już teraz?
Po zajęciach uczniowie powinni odróżniać model repartycyjnego finansowania ubezpieczenia społecznego od modelu kapitałowego. Celem zajęć jest również zachęcenie uczestników do dyskusji o tym, która metoda  jest lepsza z perspektywy przyszłego emeryta.

W średniowieczu światło traktowano w sposób szczególny. To ziemskie stanowiło odbicie światła boskiego, stąd niezwykły i mistyczny charakter średniowiecznych witraży. W jaki sposób powstawały szklane kompozycje? Jaka była ich rola i symbolika? Jakie tajemnice kryły? Śledząc historię witrażu, postaramy się odnaleźć odpowiedzi na te pytania.

Omówimy zastosowanie przeciwutleniaczy w przemyśle spożywczym. Wskażemy różnice pomiędzy antyoksydantami naturalnymi oraz syntetycznymi. Przekonamy o pozytywnym wpływie przeciwutleniaczy na organizm człowieka. W eksperymencie wykażemy różnice w aktywności przeciwutleniającej wybranych produktów spożywczych. Pokażemy metodę oznaczania polifenoli. Wyprodukujemy lody o obniżonej kaloryczności
i zwiększonej zawartości przeciwutleniaczy.

Spotkanie będzie poświęcone szeroko pojętej tematyce planet Układu Słonecznego, ich budowie i ruchowi. Uczniowie dowiedzą się, jaki wpływ na nasze codzienne życie ma ruch obrotowy i obiegowy Ziemi, dlaczego ludzie mogą (wkrótce) wylądować na Marsie, a nie na bliższej Wenus i czemu nikt nigdy nie stanie na powierzchni Jowisza.

Warsztat poświęcony będzie sposobom konstruowania męskości w kulturze. Zastanowimy się m.in. nad tym, czym jest płeć społeczno-kulturowa, jakie są różnice między wzorami męskości a kobiecości. Przemiany męskości ukazane zostaną w perspektywie historycznej. 

 W ramach warsztatów poznacie podstawowe pojęcia z zakresu reklamy i marketingu; dowiecie się czym zajmują się agencje reklamowe i mediowe. Jak wyglądają kompetencje Stratega online, co robi ciekawego i dlaczego jest to zawód dla lubiących wyzwania.

Podczas warszatów opowiemy krótko o elektromagnetyzmie, a następnie wraz z uczestnikami wykorzystamy te informacje do budowy kilku rostych modeli urządzeń: silniczków elektrycznych oraz baterii. Uczestnicy warsztatów będą podzieleni na grupy. Każda z grup będzie miała za zadanie zbudowanie jednego modelu. Na koniec lekcji zaprezentujemy gotowe urządzenia w działaniu.
Modele będą wykonane z prostych, dość łatwo dostępnych elementów, tak aby każdy mógł je zbudować samodzielnie w domu.

Podstawy działania Enigmy oraz symulacja jej działania za pomocą oprogramowania. Przedstawimy wybrane metody złamania Enigmy i wnioski z tej historii aktualne dla współczesnych systemów ochrony informacji. Warsztaty z cyklu realizowanego przez Centrum Zastosowań Matematyki i Inżynierii Systemów Polskiej Akademii Nauk w Instytucie Matematycznym PAN, we współpracy z Wyższą Szkołą Informatyki Stosowanej i Zarządzania WIT oraz Instytutem Badań Systemowych PAN, pod egidą Polskiej Grupy Zbrojeniowej S.A.

Zapraszamy młodzież na spotkanie z psychodietetykiem.

Proponujemy wprowadzenie do warsztatu tłumacza konsekutywnego, obejmujące tłumaczenie pokazowe w wykonaniu instruktorek oraz szereg ćwiczeń i zabaw, które stymulują umiejętność zapamiętywania dłuższych tekstów mówionych, podzielność uwagi, wykorzystywanie własnych zasobów poznawczych, rozwijają umiejętności retoryczne. Warsztat jest pomyślany jako prezentacja tego, co się dzieje podczas tłumaczenia konsekutywnego. Jest zarazem swoistym testem predyspozycji, stąd konieczny jest aktywny udział uczestników w warsztacie. Postaramy się przybliżyć słuchaczom szczególną sytuację tłumacza jako widocznego pośrednika w tym rodzaju tłumaczenia, odpowiemy na pytania, podzielimy się własnymi doświadczeniami. Jeśli chodzi o przygotowanie uczestników - właściwie nie jest wymagana biegła znajomość żadnego języka obcego – zaprezentujemy ćwiczenia wyłącznie na przykładzie języka polskiego.

Aby zajęcia miały sprawny przebieg, zapraszamy jednorazowo nie więcej niż 10 osób.

Mediacja, czyli poszukiwanie sposobu rozwiązywania sytuacji konfliktowych czy problemowych przy pomoc neutralnego i bezstronnego mediatora, może być stosowana w bardzo różnych sytuacjach. Dotyczy to w szczególności reagowania na problemy wynikające z przestępstwa, także gdy sprawcą jest nieletni, czyli najogólniej, w myśl obowiązującej ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, osoba, która nie ukończyła w chwili czynu 17 lat.

Pierwsze programy mediacji powstały w połowie lat siedemdziesiątych w Kanadzie, a w latach osiemdziesiątych zaczęły być stosowane w Europie. Ich pozytywne efekty sprawiły, że ich stosowanie zaczęło być – i jest do chwili obecnej - wskazywane w większości zaleceń i standardów międzynarodowych dotyczących postępowania z nieletnimi, jako efektywny środek wychowawczego oddziaływania, alternatywny dla tradycyjnych sposobów reagowania na ich czyny. Mediacja uczy brania odpowiedzialności za skutki nieakceptowanych zachowań i jednocześnie pozwala uwzględnić interesy osób nimi pokrzywdzonych. W Polsce pierwszy eksperymentalny program mediacji między nieletnim sprawcą i osobą przez niego pokrzywdzoną przeprowadzono w latach 1996-1999 w ośmiu miastach.

Choć możliwość skierowania sprawy nieletniego do mediacji wprowadzono do ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich kilkanaście lat temu, bo w 2000 r, nie jest ona dobrze znana ani często stosowana (przeciętnie tylko w około 300 sprawach rocznie). Budzi to zdziwienie wobec faktu, że mediacja przynosi pozytywne efekty, jak wysoki odsetek zawieranych i wykonywanych ugód (ponad 80%, a w 2009 nawet 87,4%) oraz z kolei niski odsetek powrotności do przestępstwa nieletnich, którzy wzięli w niej udział. Wykazały to przeprowadzone w Polsce kilkanaście lat temu badania ewaluacyjne wspomnianego eksperymentalnego programu mediacji. W okresie do 2 i pół roku ponownie stanęło przed sądem tylko 14,4% nieletnich, zaś po dziesięciu latach sprawdzono, że 2/3 z byłych uczestników mediacji nie popełniło żadnego przestępstwa, a w przypadku pozostałych były to najczęściej pojedyncze i drobne czyny. Warto podkreślić, że z przebiegu i wyniku mediacji zadowolona była zdecydowana większość uczestników - 90% pokrzywdzonych i 95% nieletnich, a także to, że mediację doceniają sędziowie rodzinni, którzy zdecydowali się po nią sięgnąć.

Celem warsztatów jest zapoznanie młodych ludzi z korzyściami, jakie może jej dać mediacja (jak możliwość wpływu na własną sprawę i wypracowanie jak najbardziej satysfakcjonującego rozwiązania, przekazanie odczuć, wyrażenie emocji, zadanie pytań aby wyjaśnić przyczyny i skutki), nie tylko, gdyby mieli by znaleźć się w roli sprawcy czy ofiary przestępstwa, ale również w rozwiązywaniu konfliktowych sytuacji. Zostaną przedstawione zasady mediacji, jej przebieg oraz to, jak i kiedy można skorzystać z przysługującego każdemu nieletniemu oraz pokrzywdzonemu prawa do złożenia wniosku o skierowanie sprawy do mediacji. W toku warsztatów uczestnicy w kilkuosobowych grupach będą mieli możliwość wczucia się w rolę jednej ze stron lub mediatora i spróbować wypracować korzystną w każdym konkretnym przypadku ugodę.