wykład

Często mówimy o tym, że nasze prawo do dysponowania swoim ciałem jest następstwem tego, że nasze ciała są „nasze”: należą do nas, są naszą własnością. Chociaż jest to wyrażenie metaforyczne, to ma ono poważne konsekwencje etyczne. W czasie wykładu wspólnie spróbujemy odpowiedzieć m.in. na takie pytania: Co to znaczy, że mamy prawo dysponować swoimi ciałami? Jakie są etyczne następstwa myślenia o własnych ciałach jako własności? Czy posiadanie swojego ciała upoważnia nas do zrobienia z nim cokolwiek zechcemy o ile nie krzywdzi to innych? Czy istnieje inny sposób myślenia o własnym ciele, który unika pułapek metaforyki własności?

Mam sceptyczny pogląd na temat praktycznej przydatności filozofii. W przeszłości filozofia zajmowała się sprawami zasadniczymi: śmiercią, sprawiedliwością, wiernością, dobrowolnymi zobowiązaniami, sensem życia i budową świata. Robiła to lepiej lub gorzej, ale potrafiła być krytyczna i konstruktywna. W obecnym wieku stała się przyczynkarska, pedantyczna, nieśmiała, drobiazgowa, ostrożna i zatroskana problemami bez istotnych praktycznych konsekwencji. To widzi wiele osób, lecz większość z nich sądzi,  że przyczyną tej degradacji jest rozkwit filozofii analitycznej: filozofia sama się zniszczyła. To jest błędna diagnoza – moim zdaniem. Przyczyna jest inna. Filozofia straciła swą moc inspirowania i przekonywania nie dlatego, że się zmieniła (co też jest faktem, ale zmieniła się na lepsze), tylko dlatego, że dominująca mentalność publiczności jest dziś zupełnie inna (co jest rzadko dostrzegane, bo jest to mentalność programowo powierzchowna). Nie ufamy autorytetom i dobrym argumentom, tylko instytucjom rynkowym, biurom badania opinii publicznej, dziennikarzom, politykom i celebrytom medialnym. Trwonimy inteligencję w pustych dyskusjach na tematy zastępcze. (W Polsce jeszcze ufamy bezkrytycznie księżom, też za sprawą mediów – nie przyjdzie góra do Mahometa, to przyjdzie Mahomet do góry). Będę bronić tej diagnozy odwołując się do pełnej zawartości dość typowego, choć przypadkowego rocznika czasopisma, które pretenduje do systematycznego zajmowania się praktycznymi zastosowaniami filozofii, mianowicie ‘The Journal of Applied Philosophy’. 

Filozoficzny postmodernizm nie sprawdził się. Był ciekawą propozycją dla wszystkich zmęczonych modernistycznym „dogmatyzmem”, związanym z wiarą w rozum, postęp, demokrację czy wyższość zachodniej cywilizacji. Jednak jego głębsze przemyślenie, a także wydarzenia ostatnich lat, w tym bieżącego roku, związane z dyskusjami nt. demokracji i wartości europejskich, ujawniają, że czas go pożegnać. Dobrym wyjściem jest jedna z postaci hipermodernizmu.Postmodernizm głosił, że nie ma obiektywnych czy absolutnych prawd. Wszystko jest tylko interpretacją, pewną opowieścią, narracją podmiotów, które oceniają sytuacje ze swojego punktu widzenia.Spojrzenie takie pozwala zdynstansować się wobec własnego punktu widzenia, uwzględnić racje innych, otworzyć się na coś nowego. Czy jednak postmodernizm można w pełni realizować w praktyce? Być może. Uważam jednak, że kryzys związany z uchodźcami w Europie oraz spory wokół demokracji czy Trybunału Konstytucyjnego w Polsce pokazują, że jest to bardzo trudne, a przynajmniej – że ludzie tego nie chcą. Choćby dlatego, że wszystkie strony tych sporów odwołują się bowiem do pewnych ustalonych porządków i związanych z nimi wartości, takich jak solidarność, wolność, suwerenność, rządy prawa czy demokracja, które z perspektywy postmodernizmu już dawno się wyczerpały i stały się puste. W dyskursie społecznym wraca się coraz mocniej do projektu oświeceniowego, zdruzgotanego przez postmodernizm. Hipermodernizm to pomysł na wzniesienie się ponad opozycję modernizm-postmodernizm i uwzględnienie tego, co ważne dla człowieka w obu tych propozycjach.

W 2017 roku minie sto lat od czasu, kiedy Stowarzyszenie Niezależnych Artystów odrzuciło, przysłane na wystawę przez nieznanego bliżej artystę Richarda Mutta, dzieło: pisuar zatytułowany Fontanna. Marcel Duchamp, który ukrył się pod tym pseudonimem, napisał w odpowiedzi na zarzuty: „To, czy pan Mutt wykonał, czy nie wykonał swoją fontannę własnymi rękami nie ma tu znaczenia. WYBRAŁ JĄ. Sięgnął po zwykły codzienny przedmiot, umieścił go w nowym kontekście tak, że jego znacznie użytkowe zniknęło dzięki nowej nazwie i nowemu ujęciu. Stworzył nowy sposób myślenia o tym przedmiocie”. Dla jednych artystyczny gest Duchampa stanowi po dziś dzień wyraz upadku sztuki i powstanie nowej anty-sztuki, dla innych inicjuje narodziny sztuki współczesnej. Duchamp proponuje nam byśmy pytanie „Czym jest sztuka?” zastąpili pytaniem: „Jakie są warunki tworzenia sztuki?”. Odnaleźć tu możemy szereg problemów, z którymi skonfrontować się musi każda współczesna teoria sztuki: problem artefaktualności dzieła i zagadnienia związane z artystyczną (re)produkcją, pytanie o kontekst dzieła sztuki i granice między wartością użytkową a wartością estetyczną, wyzwania, jakie niesie dla teorii estetycznej sztuka konceptualna oraz pytanie o związek teorii i doświadczenia estetycznego.

Na wykładzie odniesiemy się do twórczości Marcela Duchampa, traktując ją jako źródło wyzwań dla filozoficznej teorii sztuki, a poszczególne prace francuskiego artysty potraktujemy jako ilustracje najistotniejszych problemów, które stoją przed odbiorcą i teoretykiem sztuki współczesnej. 

Głównym celem wykładu ma być przybliżenie obyczajów, religii i świąt żydowskich. W związku z tym, że w programie szkół o Żydach nic właściwie się nie mówi - to znaczy nie było ich ( może poza Berkiem Joselewiczem) potem nastąpiła Zagłada i - nadal ich nie ma, wykład ma pokazać, jak wyglądała ta żyjąca przecież i współuczestnicząca w życiu kraju społeczność. Ma też przełamywać stereotypy - np.  o jednolitości społeczności żydowskiej, jej bogactwie czy niechęci do Polaków. Zostaną poruszone również kwestie stosunkôw polsko-żydowskich - zarówno ich ciemne, jak i jasne strony. Będzie mowa o samorządności, Sejmie Czterech Ziem, jak i o antysemityzmie, o asymilacji i akulturacji, oraz o tradycyjnych społecznościach dążących do zachowania odrębności kulturowej, o syjoniźmie, i tym, jak te nurty funkcjonowały w niepodległej Polsce. Innymi słowy - chodzi  między innymi o pokazanie wielokulturowości państwa polskiego, która słabo funkcjonuje w powszechnej świadomości.

Polska, będąca aktualnie jednym z demograficznie najmłodszych krajów europejskich, niebawem będzie jednym z krajów najstarszych. Wprawdzie problem starzenia się populacji dotyczy całej Europy (oraz większości pozaeuropejskich krajów wysokorozwiniętych), jednak Polskę charakteryzują pewne anomalie demograficzne sprawiające, że wspomniane procesy zachodzą u nas w wyjątkowo gwałtownym tempie.

Specyficzna sytuacja Polski (również sytuacja migracyjna) zostanie omówiona w szerokim kontekście. Objaśnione zostaną prawidłowości towarzyszące przemianom ludnościowym na świecie, ich przyczyny i konsekwencje.

Podstawą rozważań będą najważniejsze teorie ludnościowe, przede wszystkim teorie transformacji demograficznych. W kontekście teorii przejścia demograficznego zaprezentowane i omówione zostaną dane obrazujące struktury demograficzne społeczeństw będących jeszcze w fazie eksplozji albo dopiero wchodzących w fazę implozji demograficznej. Przeanalizowany zostanie związek tych procesów z ruchami migracyjnymi. Posiłkując się wynikami badań, spróbujemy wspólnie odpowiedzieć na pytania: Czy w Polsce odbywa się drugie przejście demograficzne? Czy zachodzi przejście migracyjne?

Podczas wykładu zaprezentowane zostaną wyniki najnowszych prognoz demograficznych wraz z wyjaśnieniem wątpliwości związanych z założeniami przyjmowanymi przy ich konstruowaniu.

Na wiejskich terenach Związku Radzieckiego przeprowadzono jeden z największych eksperymentów społeczno-ekonomicznych XX wieku – kolektywizację rolnictwa. Podstawą jego wprowadzenia w życie była chęć zapewnienia dostaw płodów rolnych do szybko industrializujących się miast, dążenie do stworzenia „fabryk na wsi” i proletariatu rolnego oraz eliminacja prywatnej własności ziemskiej. Polityka kolektywizacji rolnictwa wprowadzana była z użyciem drastycznych środków od końca lat 20., co przyniosło tragiczne skutki, takie jak Wielki Głód na Ukrainie czy w Kazachstanie. Operacja ta trwale zmieniła krajobraz radzieckiej wsi. Przez następnych 50 lat na terenie ZSRR dominowały państwowe gospodarstwa rolne (swohozy) i kooperatywy (kolkhozy), natomiast rolnictwo indywidualne było praktycznie nieobecne. Duże jednostki produkcyjne nie były wyłącznie producentami żywności, ale zapewniały także szereg usług publicznych (przychodnie, przedszkola itp.) oraz animowały życie kulturalne na wsi.

Upadek ZSRR sprawił, że niemalże cały sektor rolny, pozbawiony stabilnych dotacji państwowych, znalazł się w głębokim i długotrwałym kryzysie. W trakcie wykładu zaprezentowane zostaną główne kierunki przemian dużych, poradzieckich gospodarstw rolnych. Opisane zostaną przykłady prywatyzacji pracowniczych, uwłaszczenia dawnej nomenklatury oraz całkowitego upadku gospodarstw związanego na przykład z masowymi migracjami. Uwaga skupiać się będzie na terenach, gdzie rolnictwo  skolektywizowano już w latach 30-tych, a więc tam, gdzie funkcjonowało najdłużej (Rosja, Kazachstan). Szczegółowo zostanie opisany przypadek jednego, wielkoobszarowego gospodarstwa w północnym Kazachstanie, w którym autor prowadził badania.

W każdej epoce dziejów ludzkich społeczeństwo, gospodarka, kultura posiadały system komunikacji oparty o dominujące medium. W każdym społeczeństwie istniały punkty węzłowe, w których akumulowano i przekazywano wiedzę o gospodarowaniu, kulturze, polityce itp.  Przez wieki takimi węzłami były szkoły, uniwersytety, biblioteki, później media masowe. Obecnie funkcję takiego megawęzła pełni Internet, cokolwiek o nim sądzimy. On wirtualizuje społeczeństwo i gospodarkę, a poniekąd także nas samych. Co z tego wynika? Co wiemy o nowym społeczeństwie, co nowego się rodzi? Kim staje się jednostka ludzka w świecie cyfrowym? jak zachowują się w sieciach instytucje, organizacje, ludzie, które formy naszej działalności, się przeżywają, które ulegają transformacji, a jakie nowe się rodzą? Warto się pokusić o refleksję na te tematy. 

Muzyka subkulturowa zanika. Co więcej zanikają również wyraziste gatunku muzyczne. Klasyczne szufladkowanie przestaje mieć rację bytu. Czy można więc mówić jeszcze o muzyce alternatywnej? Czy w dobie youtube możemy rozgraniczać muzykę na mainstreamową i offową? Czy subkulturowe nisze mają jeszcze rację bytu? Czy może żyjemy w dobie płynnej nowoczesności, gdzie swój indywidualizm tworzymy niczym kolaż z różnych elementów szeroko rozumianej popkultury? Na wykład połączony z dyskusją, inspirowany badaniami opisanymi w książce „Brzydkie słowa, brudny dźwięk” oraz obserwacją zmieniającej się konsumpcji kultury, zaprasza dr Michał Jan Lutostański.

Dlaczego gramy dzisiaj w Wiedźmina 3? Czemu czytamy książki Andrzeja Sapkowskiego? Dlaczego oglądamy Grę o tron i Gwiezdne Wojny?

Współczesna fantastyka czerpie z tysięcy lat historii kultury: od Eposu o Gilgameszu, przez Odyseję, Eddę starszą i romanse arturiańskie, do Frankensteina i Drakuli. W pierwszej części spotkania przyjrzymy się tym korzeniom na przykładzie gatunku fantasy oraz cyklu powieści George’a R. R. Martina Pieśń lodu i ognia, ekranizowanego dziś jako serial Gra o tron.

Historię fantastyki można też opowiedzieć inaczej. Można skupić się na pisarzach, redaktorach, tłumaczach i czytelnikach, dzięki którym w dwudziestym wieku ukształtowały się gatunki znane dziś jako science fiction i fantasy. W części drugiej opowiem o amerykańskich magazynach groszowych i tanich książkach w miękkiej oprawie. Wyjaśnię, jak zainspirowały Franka Herberta do napisania powieści Diuna i jak ona z kolei wpłynęła na George’a Lucasa, twórcę świata Gwiezdnych Wojen.

W trzeciej części przedstawię dzieje fantastyki w Polsce. Będę mówił o książkach Stanisława Lema i powstaniu środowiska miłośników science fiction w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych; o cenzurze, braku papieru i amatorskich tłumaczeniach z angielskiego; o czasopismach i seriach wydawniczych. Właśnie w takim świecie w grudniu 1986 roku zadebiutował Andrzej Sapkowski jako autor opowiadania Wiedźmin. Przybliżę początki jego kariery i pokażę, jaką drogą doszedł do pozycji najpopularniejszego polskiego pisarza fantasy.

Człowiek żyje od wielu pokoleń w świecie stworzonym przez media. Media masowe, a następnie internet umożliwiły przekazywanie informacji na duże odległości i na masową skalę. Ludzie mają dostęp do informacji z odległych zakątków świata, bez wychodzenia z domu. Świat zbliżył się do człowieka, ale czy człowiek zbliżył się do świata? Czy media to źródło informacji o rzeczywistości czy raczej jej kolejna interpretacja przez tych, którzy posiadają władzę nad informacją?

Media dostarczają rozrywki, pozwalają na „oderwanie się od rzeczywistości”, ale czy jest to rozrywka na poziomie czy raczej igrzyska śmierci i życia? Podłączeni do komputera czy telewizora oglądamy, konsumujemy, spożywamy treści medialne.

Media stworzyły nowe formy egzystencji człowieka w świecie - tworzą naszą rzeczywistości, wykorzystywane są w systemie edukacji, w medycynie, w polityce i w życiu codziennym. Porozmawiajmy. Podyskutujmy. Zastanówmy się czy możemy stać się bardziej uważnymi konsumentami mediów.

Valle de Aran jest szczególnym miejsce na mapie Europy i Hiszpanii. Jest to comarca północnej Katalonii położona w dolinie na granicy Hiszpanii z Francją, której terytorium w 30% położone jest na wysokości powyżej 2000 m. Jest to jedyny fragment Katalonii, który należy do zlewiska Oceanu Atlantyckiego. Nazwa doliny w języku kastylijskim brzmi Valle de Aran. Nazwa ta to pleonazm, gdyż słowo aran wychodzi się z baskijskiego haran, oznaczającego samo w sobie dolinę, a val to z kolei dolina po gaskońsku, tak jak valle po hiszpańsku i vall po katalońsku. Ta skomplikowana opowieść już w samej nazwie pokazuje jak wieloma językami posługują się nieliczni mieszkańcy (10.090 osób). W Valle de Aran, ponieważ należy do Hiszpanii na poziomie państwowym, obowiązkowa konstytucyjnie jest znajomość języka kastylijskiego. Jest to język, który najczęściej usłyszymy na ulicy, gdyż rozwijająca się od lat pięćdziesięciu dolina przyciągnęła pracowników z innych regionów kraju. Jako, że Valle przynależy do Wspólnoty Autonomicznej Katalonia, językiem oficjalnym jest również kataloński i obchodzone są tu święta katalońskie, choć mniej okazale niż poza nią. Sama Valle de Aran ma odrębny statut, uchwalony przez parlament kataloński w 1990 roku. Główną instytucją władz lokalnych na mocy odrębnego statusu Valle jest Eth Conselh Generau d’Aran (Rada Aran). Wszystkie trzy oficjalne języki są uwzględnione w systemie edukacji jako obowiązkowe, obok istotnych dla turystyki angielskiego i francuskiego.  Wszystkie te cztery odmienne kultury miały wpływ na to, jaka jest dzisiejsza dolina.

Zastanawialiście się kiedyś, w jaki sposób sprawdza się wytrzymałość samochodów w wypadkach? Albo jak badania nad użyźnianiem roślin ogrodowych wpływają na codzienną medycynę? Spotkanie jest propozycją dla osób o otwartych umysłach, nie obawiających się dyskusji na trudne tematy. Jest to także propozycja dla osób, które są ciekawe wykorzystania niekonwencjonalnego tematu do badań przemian społecznych.

Rozmawiać będziemy o tym, jak kultura oraz kontekst społeczny wpływają na sposób postrzegania śmierci. Zastanowimy się wspólnie nad przemianami, które doprowadziły do masowego exodusu pojęcia i figury śmierci ze świadomości jednostek na przełomie XX i XXI wieku. Przyjrzymy się praktykom osób, dla których śmierć jest przedmiotem codziennej pracy zawodowej. Dyskutować będziemy także nad etycznymi i metodologicznymi wymiarami socjologii i antropologii stosowanej w kontekście badań nad przestrzeniami związanymi ze śmiercią.

"Chociaż krowie dasz kakao, nie wydoisz czekolady"* - skąd się wzięła czekolada

* Stanisław Jerzy lec

Osładza nam życie, czasem bywa chwilą zapomnienia, innym razem formą pocieszenia. Uwielbiana przez dzieci i dorosłych, przez niektórych nazywana najlepszym przyjacielem kobiet, detronizującym diamenty - czekolada, bo o niej tu mowa, stała się smakołykiem bez, którego nie wyobrażamy sobie naszego życia. Ale czy wiemy czemu zawdzięcza swój hipnotyczny , brązowy kolor oraz zapach, drażniący nasze zmysły od momentu otwarcia opakowania aż do ostatniej kostki. Jednak czy czekolada zawsze miał postać znanej nam tabliczki? Dlaczego nazywana jest pokarmem bogów i wojowników? Czy faktycznie była tak cenna, że pełniła rolę pieniądza?

Myśląc o czekoladzie, a w zasadzie o kakao, jego pochodzeniu i znaczeniu dla tradycji i kultury, automatycznie nasuwają się skojarzenia z cywilizacjami prekolumbijskimi, ceniącymi ziarno kakaowca do tego stopnia, ze uznawano je za dar boga kakao. Podczas wykładu dowiemy się jaka była "czekolada" jej pierwszych smakoszy, jak ją przygotowywano i czy była smaczna. Zgłębimy tez się w mit El dorado, który rozpalał wyobraźnię odkrywców Nowego Świata, a doprowadził między innymi do tego, że ładownie statków konkwistadorów, zamiast złota, wypełniały worki czarnego złota. Zapoczątkowana, w ten sposób kariera czekolady na europejskich stołach rozpoczyna długi proces rozwoju produkcji i popularyzacji tego smakołyku.

Wykład jest skierowany do osób, które chcą bliżej poznać zjawisko jakim jest stres.
W trakcie spotkania odpowiemy na pytanie czy stres może być dla nas korzystny?

Uczestnicy wykładu poznają wyniki badań naukowych wskazujących na to, że stres potrafi sprzyjać dobrostanowi. Przyjrzymy się temu, dlaczego sposób myślenia o stresie ma znacznie w kontekście naszego radzenia sobie z nim. Dowiemy się jak traktować napięcie jako zasób oraz jak czerpać poczucie sensu z trudnych okoliczności. Podczas wykładu wykonamy także kilka ćwiczeń, które wesprą nas w przywróceniu koncentracji i utrzymaniu dobrego samopoczucia.

Mało kto jest sobie w stanie wyobrazić życie bez internetu - a co dopiero telefonu komórkowego! A jednak te i inne rozwiązania technologiczne wspomagające komunikację i relacje z innymi rozpowszechniły się niespełna 20 lat temu. Fakt, że wydają nam się niezbędne do codziennego funkcjonowania jest świetnym dowodem na to, że ich rola w życiu społecznym jest niebagatelna. Na wykładzie pokażemy jak nauki społeczne - wspomagane metodami fizyki i matematyki - próbują rozgryźć, co dokładnie zmieniło się w życiu społecznym od czasu boomu komunikacyjnego i co jeszcze może się zmienić.

W ramach bloku "Społeczeństwo - układ złożony"

"Ja tego nie powiedziałem - skąd się biorą nieporozumienia? Warsztat o komunikacji". W ciekawy sposób pokażemy jaka jest różnica pomiędzy tym co myślimy, a jak to zostaje zrozumiane przez odbiorców. Zapraszamy na warsztaty

Gwałtowny rozwój rynku technologii mobilnych daje unikalną szansę dotarcia do ogromnej liczby ludzi. Wyznacza nowe standardy zarówno pracy terapeutycznej jak i badawczej. W ramach dynamicznego rozwoju sektora E-Health powstają nie tylko złożone systemy informatyczno-komunikacyjne dla służby zdrowia i opieki zdrowotnej, lecz także narzędzia, które mają zachęcać ludzi do zarządzania własnym zdrowiem i dobrostanem. Zespół badaczy StresLab z Uniwersytetu SWPS opowie o tym, jak aplikacje mobilne są wykorzystywane w psychologii. Przedstawi szanse, zagrożenia, a przede wszystkim przykłady już istniejących rozwiązań w oparciu o nowe technologie. Zaprezentowane zostaną przykłady zastosowań
aplikacji mobilnych w terapii i psychoedukacji oraz wyniki badań dotyczące ich efektywności. Po prezentacji zapraszamy do dyskusji i dzielenia się doświadczeniami na temat wykorzystywania aplikacji mobilnych w psychologii.

Programy komputerowe są pierwszymi w dziejach ludzkości systemami, nad którymi możemy mieć absolutną władzę. Nie krępują nas nawet prawa fizyki, niekiedy tylko dostępna moc obliczeniowa. Nauki przyrodnicze – od astronomii po mikrobiologie posługują się tym narzędziem odkąd tylko komputery stały się dostępne czyli już od ponad pół wieku! Współcześnie z symulacyjnymi komputerowymi ukrytymi pod postacią gier stykamy się na co dzień. Oczywiście odmienny jest cel – w nauce zrozumienie złożonych procesów, w grach naśladowanie dla lepszej rozrywki odbiorcy. Wśród tysięcy tytułów są też takie jak „The Sims” czy „Simcity”. Te mają wiele wspólnego ze sposobem w jaki używamy komputerów do modelowania w naukach społecznych – i o tym właśnie opowiem.

Osobistości przenoszą w obszar działań marketingowych intensywne przeżycia emocjonalne i silne znaczenia ze świata obowiązującej w danej społeczeństwie kultury. Ich życie służy jako idealny i uniwersalny wzór do naśladowania, także w sferze konsumpcji i stylu życia. Konsumenci pilnie śledzą losy podziwianych przez siebie osobistości, których zachowanie i poglądy wpływają na ocenę marek, które wspierają swoim wizerunkiem. Reklamodawcy i twórcy reklam wierzą, że obecność sławnych osób pozwoli im zwrócić uwagę konsumenta rozpraszanego tysiącem informacji. Czy rzeczywiście? Co można osiągnąć wynajmując do reklamy znaną postać? Czego należy się obawiać?

W naszym doświadczeniu emocje o różnej intensywności odgrywają podstawową rolę. Towarzyszą one każdej sytuacji w której się znajdujemy. Wykład z elementami pokazu będzie miał na celu przedstawienie aktualnego staniu wiedzy jaki zgromadziła psychologia emocji. W trakcie zajęć zademonstrowane zostaną sposoby w jakie psychologia opisuje ogromną różnorodność emocji oraz konsekwencje tych emocji dla działania w codziennych sytuacjach. Punktem wyjścia będzie założenie, że pewne emocje mają charakter pierwotny (np. złość, strach) podczas gdy inne to bardzo złożone wytwory działania ludzkiego umysłu (np. duma, wstyd). Istnieje kilka modeli, które pozwalają wyjaśnić w jaki sposób powstają jedne i drugie. Co więcej oba typy emocji wiążą się z różnorodnymi konsekwencjami. Potocznie uważa się, że emocje utrudniają działanie i podejmowanie racjonalnych decyzji. Ale czy najnowsze badania to potwierdzają? Może jest zupełnie inaczej? Jak jest w tym rola mechanizmów leżących u podłoża powstawania tych emocji? Na te i inne pytania odpowiedź znaleźć będzie można w trakcie spotkania festiwalowego.

O tym jak organizacje pozarządowe mogą reprezentować swoje interesy wobec administracji rządoweji instytucji publicznych, jak forsować rozwiązania korzystne dla nich. Czy mogą mieć wpływ na politykę państwa czy Unii Europejskiej? Czy kampanie lobbingowe organizacji pozarządowych mogą być równie skuteczne jak stowarzyszeń biznesu i przedsiębiorstw? W jakich sprawach mają największe sukcesy?

Microsoft Excel jest najpowszechniej stosowanym programem do analizy i prezentacji danych. Niestety często bywa on używany w sposób nieefektywny. Bardzo dobra znajomość arkuszy kalkulacyjnych jest szczególnie ważna, gdyż może usprawnić naszą pracę (dzięki czemu możemy zaoszczędzić mnóstwo czasu). Dlatego jest wymagana niemal na każdej rozmowie rekrutacyjnej. Przyjdź i poznaj typowe zadania występujące na rozmowach kwalifikacyjnych. Pokażemy Ci jak je rozwiązać, zwrócimy uwagę na najistotniejsze narzędzia usprawniające codzienną pracę w Excelu, jak również pokażemy do czego można wykorzystywać Excela i VBA (zaawansowane aplikacje biurowe) i gdzie można nauczyć się efektywnego wykorzystania tego programu.

 Warsztat składa się z 2 części. W części 1 uczestnicy będą mogli sami zmierzyć się z przygotowanymi zadaniami i przekonać się jaki jest ich poziom wiedzy. Dla najlepszych przygotowaliśmy atrakcyjne nagrody! W części 2 prowadzący podzielą się trikami, które stosują w pracy w Excelu, a których znajomość jest wymagana na rozmowach kwalifikacyjnych. Następnie przedstawią wzorcowe rozwiązania zadań z części 1, jak również pokażą różnorodne zastosowania Excela i VBA w codziennej pracy.

Uwaga: ograniczona liczba stanowisk komputerowych. Zachęcamy do przychodzenia z własnym komputerem.