Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego

Czy trzeba biegać maratony, jeść wyłącznie zdrową żywność i zasypiać przed 22.00, aby być zdrowym? Skonfrontujemy najgłośniejsze slogany mediów z wynikami badań i wytycznymi towarzystw naukowych.

Pokażemy, że:
- 150 min umiarkowanego ruchu tygodniowo naprawdę obniża ryzyko zgonu o ~30%, ale już krótkie „mikro-przerwy” w siedzeniu chronią kręgosłup i zmniejszają glikemię równie skutecznie jak jeden długi trening.
- Nie każda „kaloria równa się kalorii”: indeks sytości i ładunek glikemiczny tłumaczą, czemu 500 kcal z warzyw syci dłużej niż 500 kcal z ciastka.
- „Sen przed północą” to mit – liczy się stały rytm dobowy i pełne cykle 90-minutowe; chronią one pamięć, układ odpornościowy i mikrobiotę.
- Suplement „detox” nie odciąży wątroby; od tego są glutation, zdrowe jelita i… pot.

Otyłość to przewlekła choroba, nie moralna porażka. Zaprosimy słuchaczy do krótkiego eksperymentu z greliną i leptyną, pokazując, czemu wywołują „głód mimo kalorii”. '

Omówimy:
- Polimorfizmy FTO i MC4R: jak różnią się odpowiedzi mózgu na jedzenie.
- Rola kortyzolu: chroniczny stres + brak snu = +11% masy ciała w rok (badanie Whitehall II).
- Skuteczność interwencji: dieta niskokaloryczna – średnio –7 kg/rok, GLP-1 –14 kg/rok, chirurgia bariatryczna –25 kg/rok, ale psychoterapia i trening siłowy podwajają utrzymanie efektu.

W Polsce sprzedaje się 2 miliardy tabletek OTC rocznie – to 55 op. na osobę. Ibuprofen, pseudoefedryna, paracetamol i ziołowe „uspokajacze” uchodzą za bezpieczne, bo dostępne.

Tymczasem:
- Próg toksyczny paracetamolu zaczyna się przy 7,5 g; seria „na kaca” potrafi go przekroczyć w 48 h i wywołać cichą niewydolność wątroby.
- Ibuprofen + napoje energetyczne = ryzyko uszkodzenia nerek (case-control, OR 2,4).
- Pseudoefedryna podnosi ciśnienie skurczowe o 8 mm Hg; u osób z nadciśnieniem zwiększa ryzyko udaru x 1,6.
- Zioła: dziurawiec obniża stężenie doustnych antykoncepcyjnych o 50 % i niweluje efekty chem

Przeanalizujemy etykiety „leków z pasma reklam” oraz pokażemy procedurę zgłaszania działań niepożądanych do GIF. Uczestnicy dostaną checklistę 5 pytań, które trzeba sobie zadać przed połknięciem „niewinnej” pastylki: od interakcji z alkoholem po wpływ na wątrobę, nerki i serce.

Spotkanie dotyczy sztuki abstrakcyjnej od jej początków (ok. 1910 r.) Jego celem jest przygotowanie do odbioru sztuki abstrakcyjnej. W programie jest dyskusja z elementami rozmowy nauczającej na bazie przygotowanej prezentacji. Omówienie sztuki abstrakcyjnej i awangardy, w tym abstrakcji lirycznej, suprematyzmu i neoplastycyzmu oraz powojennych kierunków i nurtów w sztuce abstrakcyjnej: ekspresjonizmu abstrakcyjnego w Stanach Zjednoczonych, hard-edge paining oraz minimalizmu, a także informelu i op-art w Europie Zachodniej. 

Porównywanie się do innych to naturalna cecha ludzkiego umysłu. Jednak w kontekście relacji romantycznych – bywa wyjątkowo bolesna. „Dlaczego ona, a nie ja?” „Czym jestem gorsza?” – te pytania aktywują w mózgu obszary odpowiedzialne za ból, ocenę społeczną i samoocenę.

W prezentacji poruszymy temat społecznego odrzucenia i jego wpływu na mózg – szczególnie na układ serotoninowy, który odpowiada za poczucie własnej wartości, równowagę emocjonalną i stabilność nastroju. Gdy zostajemy zignorowani, porównani lub wymienieni na „lepszy model”, mózg reaguje tak, jakby został zraniony fizycznie. Obserwujemy aktywację przedniego zakrętu obręczy, insuli i kory przedczołowej – sieci odpowiedzialnych za emocjonalne cierpienie i autorefleksję.

Porównania do rywalek (lub rywali) mogą wzmacniać negatywne przekonania na swój temat i prowadzić do obniżonej samooceny. Efektem może być depresja, nadmierna samokontrola lub przeciwnie – impulsywne zachowania kompensacyjne. Szczególnie silnie reagują osoby z historią odrzucenia w dzieciństwie – ich mózg jest „nauczycielem porażki”, wrażliwym na każdy sygnał braku.

Co ciekawe, badania pokazują, że już sama obecność byłego partnera z kimś innym uruchamia w mózgu schematy rywalizacji i zazdrości – nawet gdy związek już dawno się zakończył. To efekt działania oksytocyny i wzorców przywiązania, które długo utrzymują się w naszym układzie nerwowym.

Czy można się uwolnić od porównań? Jak „przeprogramować” mózg na zdrową samoocenę? W prezentacji przedstawimy również mechanizmy odbudowy – od treningu uważności po świadome budowanie wartości wewnętrznej.

„Małgośka, mówię ci – on nie jest wart jednej łzy”... ale mózg tego nie wie. Badania pokazują, że odrzucenie aktywuje te same ośrodki, co fizyczny ból – szczególnie przedni zakręt kory obręczy. Dlaczego złamane serce tak boli? Jakie mechanizmy biologiczne kryją się za obsesyjnym myśleniem, cierpieniem i chęcią odwetu?

Prezentacja odkrywa neurobiologiczne podstawy straty, porzucenia i „słodkiej” zemsty, która aktywuje układ nagrody. Omówimy też różnice płciowe i wpływ hormonów (np. oksytocyny, kortyzolu) na emocjonalną reakcję na odrzucenie. Czy czas naprawdę leczy rany? A może to neuroplastyczność i zmiana narracji?

Czasem wszystko w nas krzyczy: „Uciekaj!”. Od miejsca, związku, obowiązków, przeszłości. Dlaczego mózg zamiast walczyć – wybiera ucieczkę? W tej prezentacji zaglądamy do neurobiologii mechanizmów obronnych i pokazujemy, co naprawdę dzieje się w naszej głowie, gdy odczuwamy potrzebę „zniknięcia”.

Kluczową rolę odgrywa tu ciało migdałowate – strażnik zagrożeń, który błyskawicznie ocenia sytuację jako niebezpieczną. Aktywuje on oś HPA (podwzgórze–przysadka–nadnercza), powodując wyrzut kortyzolu i adrenaliny. Efektem jest znany schemat „walcz, uciekaj albo zastygnij”. Ucieczka może być ucieczką fizyczną – dosłownie wsiadamy do pociągu – ale też psychiczną: odcinamy emocje, wycofujemy się z relacji, zmieniamy środowisko.

Czasem ucieczka nie jest słabością, ale formą ochrony – szczególnie gdy wcześniejsze doświadczenia (trauma, przemoc emocjonalna) nauczyły nas, że zagrożenie oznacza konieczność „zniknięcia”. Nasz mózg, działając zgodnie z wyuczonymi wzorcami, może reagować nadmiarowo nawet na niegroźne bodźce.

Ucieczka może jednak pełnić też pozytywną funkcję – aktywować potrzebę zmiany, nowej stymulacji i eksploracji. Wówczas angażuje nie tylko struktury stresowe, ale też układ dopaminergiczny, odpowiadający za ciekawość i motywację. To zjawisko często opisywane w kontekście „terapii podróżą” – wyjazd jako reset psychiczny i reorganizacja połączeń neuronalnych.

W prezentacji poruszymy również temat chronicznego unikania i jego wpływu na funkcjonowanie emocjonalne oraz zaprezentujemy najnowsze badania nad neuroplastycznością mózgu po zmianie otoczenia. Bo czasem wystarczy „wsiąść do pociągu byle jakiego”, by znaleźć nową perspektywę… i siebie.

Co sprawia, że jedni się załamują, a inni odbudowują jeszcze silniejsi? Odporność psychiczna to nie tylko cecha charakteru – to zestaw biologicznych mechanizmów.

Prezentacja omawia rolę hipokampa, neurogenezy i plastyczności mózgu w powrocie do równowagi. Jakie znaczenie ma styl radzenia sobie, wsparcie społeczne i hormony (np. kortyzol, DHEA, serotonina)? Zajrzymy też do badań nad stresem chronicznym i jego wpływem na strukturę mózgu. Czy odporności można się nauczyć? Jak „wybudować nowy dom” po psychicznej katastrofie?

Lekcja składać się będzie z dwóch części – klasa zostanie podzielona i jedna połowa będzie uczestniczyć najpierw w części I, a później w części II, zaś druga połowa – na odwrót.

W części I uczestnicy zgłębią tajniki zachowań gupików, wybiorą swoje ryby doświadczalne, a następnie poznają ich preferencje pokarmowe.

W części II :

w dniach 24, 26 IX - Co to właściwie znaczy „zawiera dużo witaminy C”?

Uczniowie samodzielnie określą zawartość witaminy C w wybranych produktach spożywczych.

W dniu 22 IX – DNA – genetyczny podpis człowieka

Młodzież pozna konkretne metody laboratoryjne wykorzystywane w identyfikacji genetycznej, takie jak elektroforeza żelowa czy PCR. Dowiedzą się, w jaki sposób naukowcy wyodrębniają, namnażają i analizują fragmenty DNA, by uzyskać dane o tożsamości lub pokrewieństwie.

Zapraszamy uczniów szkół średnich na dynamiczne warsztaty radiowo-podcastowe, podczas których wspólnie przejdziemy przez cały proces tworzenia podcastu radiowego – od pomysłu po publikację. W trakcie zajęć uczestnicy dowiedzą się czym różni się podcast od audycji radiowej, jak planować odcinek, pracować głosem i przyciągać uwagę słuchacza.
Warsztat prowadzony jest w profesjonalnym studiu radiowym, co pozwala nie tylko poczuć prawdziwą atmosferę pracy z mikrofonem, ale też nauczyć się podstaw obsługi sprzętu i techniki nagraniowej. Uczestnicy przejdą przez etapy pracy koncepcyjnej (wymyślenie tematu, tytułu, formy), stworzą zarys scenariusza, a następnie nagrają fragment podcastu (chętni). 
Na zakończenie omówimy możliwości montażu, dystrybucji i promocji podcastu w internecie. To świetna okazja, by zdobyć praktyczne doświadczenie, oswoić się z mikrofonem i być może… zacząć własną przygodę z podcastingiem. 
Nie wymagamy wcześniejszego doświadczenia – wystarczy ciekawość, otwartość i chęć tworzenia form audio.

Podczas spotkania odkryjemy, w jaki sposób skrzydlaci podróżnicy pokonują tysiące kilometrów bez mapy czy nawigacji GPS. Omówimy:

- nawigację według ciał niebieskich – jak gwiazdy i pozycja Słońca wskazują ptakom kierunek,

- magnetyczny kompas w mózgu – tajemnicze czucie pola magnetycznego Ziemi,

- zmysł węchu i szczegóły terenu – jak zapachy, rysy krajobrazu i dźwięki pomagają w orientacji,

- częściowo wrodzone, a częściowo wyuczone trasy – skąd ptaki wiedzą, które szlaki obrać.

W przystępny sposób połączymy najnowsze badania naukowe z barwnymi opowieściami o bocianach, jaskółkach i rybitwach. Będzie to podróż przez niebo i ziemię pełna ciekawostek, eksperymentów oraz okazji do zadawania pytań. Przekonajcie się, jak wygląda prawdziwa przygoda w ptasim świecie nawigacji!

Bioblitz to szybka inwentaryzacja przyrodnicza, wykonywana przez specjalistów wspólnie z zainteresowanymi niespecjalistami - mieszkańcami miejsca inwentaryzacji, ochotnikami, pasjonatami. W tym roku prowadzimy akcję BioBlitz  na naszych kampusach - razem z naszymi studentami i gośćmi przeszukujemy tereny naszych kampusów i ich otoczenia. Teren akcji obejmuje również Las Młociny i przylegający do niego fragment Doliny Wisły.  Do zbioru i porządkowania naszych obserwacji używamy aplikacji iNaturalist (https://play.google.com/store/apps/details?id=org.inaturalist.android&hl=pl lub https://apps.apple.com/pl/app/inaturalist-classic/id421397028?l=pl). Akcja trwa cały sezon, jej postępy można śledzić na stronie iNaturalist: https://apps.apple.com/pl/app/inaturalist-classic/id421397028?l=pl.  W czasie akcji, dzięki obecności specjalistów z różnych działów taksonomii oraz wydatnej pomocy algorytmów aplikacji iNaturalist zbieramy obserwacje i  rozpoznajemy wszystkie grupy systematyczne - porosty, rośliny naczyniowe, bezkręgowce, kręgowce. Relacje z niektórych naszych wycieczek  można obejrzeć na stronie bioblitz.pl.

W czasie lekcji podczas Festiwalu Nauki będzie można wspólnie z nami wziąć udział w poszukiwaniach flory i fauny późnego lata i wczesnej jesieni.

Zapraszamy na warsztaty „Tajemnice mchu leśnego”!

Co odkryjemy pod mikroskopem?

• Wrotki – malutcy cyrkowcy w wodzie zatrzymanej wśród mchów,
• Nicienie – długie i kruche, ale niezwykle wytrzymałe,
• Niesporczaki  – legendarne „misie wodne”, prawdziwi twardziele mikroskopowego świata,
• Roztocza – pajęczaki mieszkające w wilgotnych kępkach mchu,
• Protisty – jednokomórkowce o fantastycznych kształtach i zachowaniach.

Co robimy?

Przygotowujemy preparaty mikroskopowe z materiału (mchu) dostarczonego przez prowadzącego.

Obserwujemy i rysujemy to, co widać pod mikroskopem – poznajemy budowę i zwyczaje mieszkańców mchu.

Rozmawiamy o roli tych organizmów w ekosystemie lasu i ich niezwykłych zdolnościach przetrwania.

Dlaczego warto?

• Zrozumiesz, jak z pozoru niepozorny mech kryje bogactwo życia,
• Rozwiniesz umiejętności pracy z mikroskopem i naukowego myślenia,
• Odkryjesz, że świat mikroorganizmów jest pełen niespodzianek i fantastycznych bohaterów!

Zostań odkrywcą leśnych mikroświatów!

Bioblitz to szybka inwentaryzacja przyrodnicza, wykonywana przez specjalistów wspólnie z zainteresowanymi niespecjalistami - mieszkańcami miejsca inwentaryzacji, ochotnikami, pasjonatami. W tym roku prowadzimy akcję na naszych kampusach - razem z naszymi studentami i gośćmi przeszukujemy tereny naszych kampusów i ich otoczenia. Teren akcji obejmuje również Las Młociny i przylegający do niego fragment Doliny Wisły.  Do zbioru i porządkowania naszych obserwacji używamy aplikacji iNaturalist (https://play.google.com/store/apps/details?id=org.inaturalist.android&hl=pl lub https://apps.apple.com/pl/app/inaturalist-classic/id421397028?l=pl). Akcja trwa cały sezon, jej postępy można śledzić na https://apps.apple.com/pl/app/inaturalist-classic/id421397028?l=pl.  W czasie akcji, dzięki obecności specjalistów z różnych działów taksonomii oraz wydatnej pomocy algorytmów aplikacji iNaturalist zbieramy obserwacje i  rozpoznajemy wszystkie grupy systematyczne - porosty, rośliny naczyniowe, bezkręgowce, kręgowce. Relacje z naszych wycieczek  można obejrzeć na stronie bioblitz.pl.

W czasie lekcji podczas Festiwalu Nauki będzie można wspólnie z nami wziąć udział w poszukiwaniach flory i fauny późnego lata i wczesnej jesieni.

Przedstawimy zagadnienie interpolacji wielomianowej. 

Część pierwsza przedstawione zostaną pojęcia takie jak: wielomian, pierwiastek wielomianu, jego stopień itp. Następnie omówione zostaną kolejno Interpolacje: metodą Lagrange’a, Newtona i Hermite’a. Po wytłumaczeniu wymienionych interpolacji przedstawiony zostanie przykład, jak dany wzór wykorzystać. W części z przykładamy chcemy włączyć uczestników do pomocy przy ich rozwiązywaniu. Po każdej z trzech wymienionych metod będzie czas na pytania i ewentualne doprecyzowanie zagadnień. 

Następnie przejdziemy do części, która za pomocą wykresów obliczonych wcześniej wielomianów zobrazuje najważniejszy problem interpolacji, czyli zjawisko Rungego. Przy tym temacie przedstawione zostaną wielomiany i węzły Czebyszewa wraz z ich konstrukcją. Porównane będą metody interpolacji przy użyciu wspominanych wcześniej węzłów i węzłów równoodległych. Wykorzystane będzie pojęcie błędu interpolacji, który uczestnicy będą potrafili wskazać na dodanych w prezentacji wykresach. 

W ostatniej części znajdzie się odpowiedź na tytułowe pytanie, czyli po co te wielomiany? Wymienione zostanie kilka zastosowań interpolacji, wykorzystującej poznane w szkole średniej funkcje wielomianowe, takich jak robotyka, sygnały cyfrowe, obliczanie odległości planet, prognozowanie pogody i wielu innych. 

Dlaczego się starzejemy? I czy można to spowolnić?

Okazuje się, że jednym z kluczowych winowajców są komórki... które nie chcą umrzeć. Nazywamy je komórkami senescentnymi – albo bardziej obrazowo: komórkami zombie. Nie dzielą się już, nie spełniają swojej normalnej roli, ale wciąż wydzielają szkodliwe substancje, które z czasem przyczyniają się do starzenia się tkanek, przewlekłych chorób i osłabienia organizmu.

To właśnie z nimi chce dziś walczyć nowoczesna medycyna. Coraz głośniej mówi się o senolitykach – cząsteczkach, które potrafią „celować” w komórki zombie i usuwać je z naszego ciała. Trwają też badania nad senostatykami, które zamiast niszczyć, potrafią je wyciszyć. Naukowcy pracują także nad innymi metodami spowolnienia procesu starzenia. Czy to początek rewolucji w medycynie długowieczności?

Zajęcia odbędą się w dwóch grupach:  

I. grupa: Reakcje charakterystyczne jonów. W trakcie wykonywania ćwiczenia, uczniowie zapoznają się z podstawowymi reakcjami charakterystycznymi jonów z poszczególnych grup analitycznych kationów i anionów. Na podstawie przeprowadzonych doświadczeń, uczniowie nauczą się poprawnie zapisywać obserwacje, wnioski oraz równania reakcji chemicznych. Ponadto, uczniowie zapoznają się z zadami bezpiecznej pracy w laboratorium.

II. grupa: Warsztaty polegające na samodzielnym przeprowadzeniu syntezy i wydzieleniu tetrafenylowej pochodnej porfirynowej.
Warsztaty odbędą się w Laboratorium Preparatyki Organicznej CLNP (Centrum Laboratoryjne Nauk Przyrodniczych UKSW) i pozwolą uczestnikom na zapoznanie się z popularną metodą syntezy układów porfirynowych, stanowiących jedne z najważniejszych związków dla życia na ziemi. Uczniowie, działając w grupach 2-osobowych i korzystając ze specjalistycznej aparatury, będą mieli okazję przeprowadzić reakcję otrzymywania tetrafenyloporfiryny wchodząc z pirolu i benzaldehydu. Otrzymany związek zostanie następnie wydzielony metodą krystalizacji, osuszony i zważony, a jego czystość zostanie potwierdzona przez uczestników z wykorzystaniem chromatografii cienkowarstwowej na żelu krzenionkowym.

Każda z grup będzie uczestniczyła tylko w jednych zajęciach. 

Czy może zostać uznany za "Matkę Afryki" ktoś, kto nigdy nie postawił stopy na tym kontynencie? Może! Ale tylko wtedy, gdy zrobił dla jego mieszkańców tak wiele jak błogosławiona Maria Teresa Ledóchowska – hrabina, dama dworu księżnej Toskanii i… założycielka zgromadzenia sióstr klawerianek. Została beatyfikowana w Niedzielę Misyjną 19 października 1975 roku. Znana jest także jako patronka współpracy misyjnej w Polsce. Nie planowała takiej ścieżki zawodowej... Ale odkąd dowiedziała się o trudnym losie Afrykańczyków, zrezygnowała z luksusowego życia i włączyła się w pomoc misjom. Nie tylko założyła zgromadzenie, które miało jej w tym pomagać, ale także wykorzystała talent pisarski, znajomości, zaczęła wydawać czasopismo, a nawet otworzyła drukarnię. Mija 50 lat od beatyfikacji Marii Teresy Ledóchowskiej. Jak dziś organizowałaby pomoc? Jak dziś możemy inspirować się jej postawą i wspierać misje korzystając z naszych możliwości i uzdolnień? Uczniowie nie tylko wspólnie zastanowią się nad tym, ale także natychmiast zaczną realizować swoje pomysły wykonując mały projekt misyjny.

Czy może zostać uznany za "Matkę Afryki" ktoś, kto nigdy nie postawił stopy na tym kontynencie? Może! Ale tylko wtedy, gdy zrobił dla jego mieszkańców tak wiele jak błogosławiona Maria Teresa Ledóchowska – hrabina, dama dworu księżnej Toskanii i… założycielka zgromadzenia sióstr klawerianek. Została beatyfikowana w Niedzielę Misyjną 19 października 1975 roku. Znana jest także jako patronka współpracy misyjnej w Polsce. Nie planowała takiej ścieżki zawodowej... Ale odkąd dowiedziała się o trudnym losie Afrykańczyków, zrezygnowała z luksusowego życia i włączyła się w pomoc misjom. Nie tylko założyła zgromadzenie, które miało jej w tym pomagać, ale także wykorzystała talent pisarski, znajomości, zaczęła wydawać czasopismo, a nawet otworzyła drukarnię. Mija 50 lat od beatyfikacji Marii Teresy Ledóchowskiej. Jak dziś organizowałaby pomoc? Jak dziś możemy inspirować się jej postawą i wspierać misje korzystając z naszych możliwości i uzdolnień? Uczniowie nie tylko wspólnie zastanowią się nad tym, ale także natychmiast zaczną realizować swoje pomysły wykonując mały projekt misyjny.

Opis zjawiska polaryzacji fal ilustrowany pokazami polaryzacji mikrofal. Jak działają okulary z polaryzacją? Czym ona w ogóle jest? Na lekcji będzie można dowiedzieć się na czym polega polaryzacja fal, jak objawia się na co dzień w naszym życiu i jakich fal dotyczy. Zjawisko to zostanie zademonstrowane w praktyce na przykładzie nadajnika i odbiornika mikrofal, między które będziemy wstawiać różne przedmioty.

To jest lekcja o tym, jak się patrzy. To znaczy o naszym wzroku i o tym, do czego on się nam przydaje. I trochę o tym, jak działa i jak z niego korzystamy. A także o tym, jakie nam potrafi sprawiać niespodzianki, bo zapoznamy się z kilkoma dziwacznymi złudzeniami - i przy okazji zastanowimy się, czy do wszystkich pasuje określenie "optyczne". Spróbujemy też przyjrzeć się kilku innym niż my zwierzętom, które jakoś widzą i zorientować się, co my o tym ich widzeniu wiemy (i jak to się dzieje, że w ogóle wiemy o tym cokolwiek, skoro nie możemy ich o to zapytać - to znaczy zapytać możemy, ale nam nie odpowiedzą). No i zapewne wystarczy nam czasu na to, żeby się na własnej skórze przekonać, czemu właściwie mamy dwoje oczu, a nie jedno.

 Podczas pierwszej części uczestnicy będą mogli obejrzeć na podłożach hodowlanych mikroorganizmy izolowane z różnych środowisk i własnoręcznie przygotować barwione preparaty z komórek bakterii i grzybów. Podczas drugiej dowiedzą się, czy biologia molekularna i kultury tkankowe mogą przyspieszyć proces hodowli roślin, a także obejrzą laboratorium i przygotują pożywki oraz swoje własne rośliny w probówce. Lekcja składać się będzie z dwóch części – klasa zostanie podzielona i jedna połowa będzie uczestniczyć najpierw w części I, a później w części II, zaś druga połowa – na odwrót.

To jest lekcja o tym, jak się patrzy. To znaczy o naszym wzroku i o tym, do czego on się nam przydaje. I troszkę o tym, jak działa. A także o tym, jakie nam potrafi sprawiać niespodzianki, bo zapoznamy się z kilkoma dziwacznymi złudzeniami - i przy okazji zastanowimy się, czy do wszystkich pasuje określenie "optyczne". I jeszcze przyjrzymy się innym niż my zwierzętom, które jakoś widzą i zorientujemy się, co my o tym ich widzeniu wiemy (i jak to się dzieje, że w ogóle wiemy o tym cokolwiek). No i pewnie wystarczy nam czasu na to, żeby się na własnej skórze przekonać, czemu właściwie mamy dwoje oczu, a nie jedno.

Podczas pierwszej części uczestnicy będą mogli obejrzeć na podłożach hodowlanych mikroorganizmy izolowane z różnych środowisk i własnoręcznie przygotować barwione preparaty z komórek bakterii i grzybów. Podczas drugiej dowiedzą się, czy biologia molekularna i kultury tkankowe mogą przyspieszyć proces hodowli roślin, a także obejrzą laboratorium i przygotują pożywki oraz swoje własne rośliny w probówce. Lekcja składać się będzie z dwóch części – klasa zostanie podzielona i jedna połowa będzie uczestniczyć najpierw w części I, a później w części II, zaś druga połowa – na odwrót.