Uniwersytet Warszawski

Mieszkańcy renesansowego miasta mogli słuchać muzyki tylko "na żywo" - nie znano wtedy sposobów nagrywania i odtwarzania dźwięku. Muzyka była jednak dla nich, podobnie jak i dla nas, elementem codziennego życia. Jakiej muzyki mógł słuchać Mikołaj Kopernik? Jaką muzyką witano w mieście króla? Co śpiewano w szesnastowiecznej szkole? Poszukamy odpowiedzi na te pytania, słuchając utworów, oglądając dawne nuty i rysunki instrumentów. A może uda się nam też wspólnie zaśpiewać albo zatańczyć coś z repertuaru, który był znany w renesansowym mieście?

„Wirtualne Muzeum Geologiczne” to serwis internetowy popularyzujący nauki geologiczne, stworzony przez pracowników Wydziału Geologii Uniwersytetu Warszawskiego. Jednym z jego głównych elementów są trzy wirtualne wycieczki: (1) Skały magmowe i metamorficzne, (2) Skały osadowe i skamieniałości, oraz (3) Wody podziemne. Podczas interaktywnych spacerów użytkownicy poznają najistotniejsze zagadnienia dotyczące tematyki danej wycieczki. Serwis jest bogato ilustrowany materiałami graficznymi oraz fotografiami i skanami 3D okazów geologicznych (skały, minerały, skamieniałości). Zajęcia stacjonarne, które proponujemy, to zwiedzanie „Wirtualnego Muzeum Geologicznego” w towarzystwie przewodnika-geologa, który oprowadzi uczestników po wirtualnych przestrzeniach, wyjaśniając i pomagając zrozumieć poszczególne zagadnienia (tematyka wycieczki do wyboru). Podczas zajęć uczestnicy będą mieli okazję obejrzenia okazów geologicznych, których zdjęcia i skany 3D zostały umieszczone w serwisie. Będzie również możliwość zwiedzenia Muzeum Geologicznego im. S.J. Thugutta.

Idea zależności pomiędzy człowiekiem (mikrokosmos) a otaczającym go uniwersum (makrokosmos) stanowił wyjątkowo nośny temat dla ludzi nauki i sztuki. Teoria ta pojawiła się w czasach antycznych, przewijając się następnie w literaturze i sztuce  i znajdując największy oddźwięk w okresie nowożytnym. 

Uważano, że przyroda i człowiek składają się z tych samych elementów (żywiołów), które wpływają na ludzki temperament oraz że natura i człowiek podlegają tym samym prawom, przejawiającym się w następstwie pór roku i etapów życia. Wyjaśnienie to pomagało zrozumieć miejsce człowieka w otaczającym go świecie. 

Przewodnikami po nowożytnych wyobrażeniach mikro- i makrokosmosu będą dzieła sztuki twórców działających w XVI-XVIII wieku. Artyści chętnie sięgali po ten temat, gdyż dawał możliwość komponowania swego rodzaju wizualnych mini-traktatów wpisujących obecność człowieka w przemiany zachodzące w naturze. Artystyczne odzwierciedlenia idei zależności człowieka od praw rządzących uniwersum często były rozbudowywane o dodatkowe elementy, np. znaki zodiaku lub planety, również posiadające swoje ukryte znaczenie.

Na zajęciach sprawdzimy, czy reklamy środków codziennego użytku, z którymi powszechnie spotykamy się w mediach, przedstawiają prawdziwe informacje. Zastanowimy się, czy ich działanie i skuteczność zostały rzetelnie zaprezentowane w przekazach medialnych, a następnie zweryfikujemy nasze hipotezy, posługując się metodą naukową. Będziemy ćwiczyć krytyczne myślenie i ocenę wiarygodności informacji, z którymi spotykamy się na co dzień.

“Physikshow” aims to educate kids and adults alike about physics through a fun and engaging show. In our shows, we present entertaining and educational experiments and explain them in an easy-to-understand way.  
The “Physikshow” is lead by Prof. Herbert Dreiner and Timo Poller from the Physics Institute of the Bonn University. The students write, organize and perform the shows during their free time.

PL

„Physikshow” ma na celu popularyzację fizyki wśród dzieci i dorosłych poprzez zabawne, angażujące i łatwe do zrozumienia pokazy naukowe. W ramach naszych występów prezentujemy ciekawe eksperymenty, które łączą walory edukacyjne z elementami rozrywki, a ich zasady tłumaczymy w przystępny sposób.
Projekt prowadzony jest przez profesorów Herberta Dreinera i Timo Pollera z Instytutu Fizyki Uniwersytetu w Bonn. Pokazy są tworzone, organizowane i wykonywane przez studentów, którzy poświęcają na to swój wolny czas.

„Wirtualne Muzeum Geologiczne” to serwis internetowy popularyzujący nauki geologiczne, stworzony przez pracowników Wydziału Geologii Uniwersytetu Warszawskiego. Jednym z jego głównych elementów są trzy wirtualne wycieczki: (1) Skały magmowe i metamorficzne, (2) Skały osadowe i skamieniałości, oraz (3) Wody podziemne. Podczas interaktywnych spacerów użytkownicy poznają najistotniejsze zagadnienia dotyczące tematyki danej wycieczki. Serwis jest bogato ilustrowany materiałami graficznymi oraz fotografiami i skanami 3D okazów geologicznych (skały, minerały, skamieniałości). Zajęcia stacjonarne, które proponujemy, to zwiedzanie „Wirtualnego Muzeum Geologicznego” w towarzystwie przewodnika-geologa, który oprowadzi uczestników po wirtualnych przestrzeniach, wyjaśniając i pomagając zrozumieć poszczególne zagadnienia (tematyka wycieczki do wyboru). Podczas zajęć uczestnicy będą mieli okazję obejrzenia okazów geologicznych, których zdjęcia i skany 3D zostały umieszczone w serwisie. Będzie również możliwość zwiedzenia Muzeum Geologicznego im. S.J. Thugutta.

Architektura władzy pełni szczególną funkcję. Jej rolą jest nie tylko projektowanie siedzib ważnych instytucji czy świątyń. Ma ona dostarczać pożądanych sensów, kształtując krajobraz kulturowy człowieka. Siedziby instytucji władzy zawsze miały szczególne znaczenie i również dziś stanowią ważny element przestrzeni reprezentacyjnych. Splatają się tu względy pragmatyczne i ideologiczne; a wbrew pozorom funkcjonalność bardzo często przegrywa z potrzebami tworzenia pożądanych znaczeń: wystarczy rozejrzeć się po Warszawie, by znaleźć gmachy będące ilustracją potrzeby wywierania wpływu poprzez budowle. Na lekcji zastanowimy się nad tym, jakie kryteria wpływają na wybór określonych stylów czy form architektonicznych; dlaczego każdy reżim inwestuje tak wiele w przebudowę przestrzeni reprezentacyjnych, oraz jakie wyobrażenia rządzą naszym postrzeganiem tego, co ważne w przestrzeni. Przykłady zaczerpniemy z naszego otoczenia: pod ręką jest Warszawa i zmiany, jakie zachodziły w centrum od początku XX wieku. Podręcznikowym przykładem jest Paryż, przebudowany w połowie XIX wieku na stolicę w skali światowej. Ale przyjrzymy się też mniej znanym, a niezwykle wymownym przykładom stolic bałkańskich, w których działanie ideologii poprzez architekturę jest wyraźne. Przebudowa Skopja, Belgradu czy Aten ukazuje działanie stereotypów kulturowych. Zastanowimy się wreszcie, czy ustrój demokratyczny wypracował swój styl w architekturze i w jaki sposób można kodować wartości demokratyczne poprzez budowle publiczne. Celem lekcji jest (1) rozmowa o architekturze w kontekście społecznym i kulturowym, (2) omówienie związków między ideologią i władzą (3) oraz ilustracja wartości demokratycznych na przykładzie architektury.

Kwestia migracji to jeden z wiodących tematów we współczesnych debatach publicznych i politycznych. Przekonują o tym choćby kampanie wyborcze minionych lat ale także to, jak wiele uwagi poświęcają migracjom media. 

Niestety, analizy mediów i przekazu politycznego pokazują, że bardzo często owe dyskusje polityczne odnoszą się raczej do świata wyobrażeń i całego katalogu mitów migracyjnych a nie do realnych zdarzeń, procesów i ich wiarygodnej, pogłębionej interpretacji. W tym kontekście celem zajęć jest zderzenie wybranych mitów migracyjnych z wiedzą na temat procesów mobilności a także próba odpowiedzi, w jaki sposób możemy poprawiać stan wiedzy na temat zjawisk, które są codziennością w większości krajów europejskich (w tym także w Polsce). 

Wspólnie zastanowimy się m.in. nad następującymi kwestiami:

- czy jesteśmy w stanie policzyć migrantów? jaka jest skala zjawiska i z czego może wynikać to, że – niemal zawsze – się w tej mierze mylimy

- jak definiować migrantów, czyli na ile zasadne jest odwoływanie się do kategorycznych podziałów (np. migranci vs uchodźcy, migranci o statusie uregulowanym vs migranci o statusie nieuregulowanym)

- jaki jest bilans obecności migrantów w krajach, do których docierają? czy i jak można mierzyć efekty społeczne i ekonomiczne ich obecności?

- czy jesteśmy zdani na niechęć i strach przed migracją?

- czy możliwe jest stworzenie dobrych/efektywnych a jednocześnie akceptowalnych polityk migracyjnych?

Podczas wykładu opowiem o tym jakie formy przybierają relacje z roślinami w warunkach trwającej od 11 lat wojny, a szczególnie od czasu pełnoskalowej rosyjskiej agresji. Mogłoby się wydawać, że to jakiś zupełnie nieważny aspekt wojennej sytuacji, a tymczasem rośliny pojawiają się zarówno w około wojennych memach jak i opowieściach poszczególnych osób dotyczących wojennych strat, czy też sposobów radzenia sobie ze związanym z wojną stresem. Słowo ekocyd weszło do powszechnego użycia i jest ważnym narzędziem do tworzenia opowieści o tej wojnie. Na przykładach z badań z zakresu antropologii środowiskowej pokażę w jak różnych rolach rośliny pojawiają się w wojennych doświadczeniach moich rozmówców, a także w różnego rodzaju narracjach dotyczących tej wojny. Opowiem, słowami moich rozmówczyń, nie tylko o kalinie, chersońskich arbuzach, czy roślinach z okolic Nowej Kachowki, ale też o drzewkach bonsai, ogrodowej melisie, ulubionych roślinach z kijowskiego ogrodu botanicznego i wielu innych.

Kościelne księgi metrykalne – chrztów, ślubów i zgonów – są nie tylko bezcennym źródłem wiedzy dla genealogów, historyków i archiwistów, ale też fascynującym zapisem życia dawnych społeczności. Podczas spotkania dr Mateusz Żmudziński, doświadczony archiwista kościelny i badacz z Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego, opowie o tym, co kryje się na marginesach tychże ksiąg i między wierszami.

Uczestnicy dowiedzą się:

• jak czytać księgi metrykalne i na co zwracać uwagę, 
• jakie nietypowe zapiski pozostawiali duchowni i co one mówią o epoce,
• jak marginalia pomagają odtworzyć lokalne historie, konflikty, a nawet mentalność dawnych społeczności.

To spotkanie będzie okazją do spojrzenia na archiwalne źródła z zupełnie nowej perspektywy – jako dokumenty pełne życia, emocji i ukrytych znaczeń. 

“Physikshow” aims to educate kids and adults alike about physics through a fun and engaging show. In our shows, we present entertaining and educational experiments and explain them in an easy-to-understand way.  
The “Physikshow” is lead by Prof. Herbert Dreiner and Timo Poller from the Physics Institute of the Bonn University. The students write, organize and perform the shows during their free time.

Physikshow offers fun, educational physics shows for kids and adults, created by Bonn University students and led by Professors Dreiner and Poller.

„Physikshow” ma na celu popularyzację fizyki wśród dzieci i dorosłych poprzez zabawne, angażujące i łatwe do zrozumienia pokazy naukowe. W ramach naszych występów prezentujemy ciekawe eksperymenty, które łączą walory edukacyjne z elementami rozrywki, a ich zasady tłumaczymy w przystępny sposób.

Projekt prowadzony jest przez profesorów Herberta Dreinera i Timo Pollera z Instytutu Fizyki Uniwersytetu w Bonn. Pokazy są tworzone, organizowane i wykonywane przez studentów, którzy poświęcają na to swój wolny czas.

Obecnie zyski wiodących producentów gier wideo są wyższe, niż te w innych branżach rozrywki, takich jak muzyka czy film. Sukces ten nie byłby możliwy bez tworzenia, dystrybucji i promocji gier na wielu różnych rynkach. Proces taki jest przez graczy nazywany tłumaczeniem, podczas gdy w branży gier wideo używane jest określenie „lokalizacja”. W trakcie spotkania uczestnicy dowiedzą się nie tylko tego, skąd wzięła się taka nazwa, ale również poznają jej części składowe. Działania ukierunkowane na stworzenie nowych wersji językowych gier obejmują bowiem nie tylko przetłumaczenie elementów językowych tworzących daną grę, ale również modyfikacje warstwy graficznej, dźwiękowej czy nawet fabularnej oraz materiałów promocyjnych i strategii marketingowej. Spotkanie będzie okraszone licznymi przykładami takich rozwiązań nie tylko w lokalizacjach z języka polskiego i na język polski, ale również dotyczącymi innych języków, regionów i kultur.

Lekcja o charakterze interdyscyplinarnym, łącząca wiedzę historyczną i kulturoznawczą z geograficzną i przyrodoznawczą. Tematem są dawne rosyjskie wyprawy dookoła świata, organizowane na początku i w połowie XIX wieku (cele, organizatorzy i uczestnicy, przebieg i dokumentalne oraz dokumentalno-literackie świadectwa podróży, środki transportu, warunki podróży, trasa, wrażenia, trudności i sposoby ich przezwyciężania). Podbudowę teoretyczną stanowią koncepcje obcości, swojskości i inności oraz granic między nimi, a także założenia postkolonializmu. Wykłady rzucają światło na specyfikę usytuowania geopolitycznego Rosji i jej kontaktów ze światem.

Na morzach i oceanach. Omawiany tekst: Podróż dookoła świata w latach 1803, 1804, 1805 i 1806 na okręcie „Newa” Jurija Lisianskiego. Cel: odtworzenie warunków podróży morskiej oraz dziejów obecności Rosjan na Alasce.

Chemia powierzchni - co to takiego? Czy powierzchnia materiału jest inna niż cała jego objętość? Jeśli tak to jakie może mieć to konsekwencje. I skąd to w ogóle  wiemy? Zapraszam na dyskusję o nowoczesnej aparaturze. Przedstawię Państwu jak działa, jakie informacje pomaga nam uzyskać i ostatecznie opisać od strony chemicznej strukturę materiałów ze szczególnym uwzględnieniem ich powierzchni. 

Lekcja będzie dotyczyła bardzo intensywnych i niebezpiecznych zjawisk atmosferycznych, które mogą mieć poważny wpływ na życie ludzi.
Opowiemy o tym gdzie na świecie panują największe mrozy, gdzie występują najsilniejsze wichury, burze, tornada i wyładowania atmosferyczne.

W trakcie lekcji przedstawione zostaną mechanizmy powstawania ekstremalnych zjawisk pogodowych, skutki jakie mogą one wywołać oraz zagrożenia
z nimi związane.
Przedstawione zostaną również wskazówki, jak przygotować się na ekstremalne warunki pogodowe, jakie podjąć środki ostrożności, jak chronić
siebie oraz swoje mienie w czasie ich występowania. 

„Wirtualne Muzeum Geologiczne” to serwis internetowy popularyzujący nauki geologiczne, stworzony przez pracowników Wydziału Geologii Uniwersytetu Warszawskiego. Jednym z jego głównych elementów są trzy wirtualne wycieczki: (1) Skały magmowe i metamorficzne, (2) Skały osadowe i skamieniałości, oraz (3) Wody podziemne. Podczas interaktywnych spacerów użytkownicy poznają najistotniejsze zagadnienia dotyczące tematyki danej wycieczki. Serwis jest bogato ilustrowany materiałami graficznymi oraz fotografiami i skanami 3D okazów geologicznych (skały, minerały, skamieniałości). Zajęcia stacjonarne, które proponujemy, to zwiedzanie „Wirtualnego Muzeum Geologicznego” w towarzystwie przewodnika-geologa, który oprowadzi uczestników po wirtualnych przestrzeniach, wyjaśniając i pomagając zrozumieć poszczególne zagadnienia (tematyka wycieczki do wyboru). Podczas zajęć uczestnicy będą mieli okazję obejrzenia okazów geologicznych, których zdjęcia i skany 3D zostały umieszczone w serwisie. Będzie również możliwość zwiedzenia Muzeum Geologicznego im. S.J. Thugutta.

Zastanawialiście się czy czym różnią się komórki człowieka i cebuli? Które komórki naszego ciała możemy łatwo pobrać do zrobienia preparatu mikroskopowego? Jak przygotować preparat aby móc obejrzeć go pod mikroskopem świetlnym i jakiego potrzebujemy powiększenia aby je zobaczyć? Na te i na wiele innych pytań odpowiemy na warsztatach w Zakładzie Fizjologii Zwierząt UW. Uczestnicy zapoznają się z biologią komórki i poznają różnice między komórkami roślinnymi i zwierzęcymi. Poznają składowe komórki oraz cechy charakterystyczne komórek należących do różnych organizmów. Sami pobiorą komórki ze swojego policzka i wykonają preparaty mikroskopowe. Wykonają również preparaty z tkanki roślinnej pobranej z cebuli. Zapoznają się z mechanizmem działania mikroskopu świetlnego i użyją go do obejrzenia wykonanych przez siebie preparatów. Zapraszamy!

Dwa spotkania (wykłady z prezentacją multimedialną i dyskusją) o charakterze interdyscyplinarnym, łączące wiedzę historyczną i kulturoznawczą z geograficzną i przyrodoznawczą. Tematem są dawne rosyjskie wyprawy dookoła świata, organizowane na początku i w połowie XIX wieku (cele, organizatorzy i uczestnicy, przebieg i dokumentalne oraz dokumentalno-literackie świadectwa podróży, środki transportu, warunki podróży, trasa, wrażenia, trudności i sposoby ich przezwyciężania). Podbudowę teoretyczną stanowią koncepcje obcości, swojskości i inności oraz granic między nimi, a także założenia postkolonializmu. Wykłady rzucają światło na specyfikę usytuowania geopolitycznego Rosji i jej kontaktów ze światem.

Po lądzie. Omawiany tekst: Fregata „Pallada” Iwana Gonczarowa (wyd. 1858). Cel: rekonstrukcja podróży powrotnej przez Syberię z wyeksponowaniem kwestii jej postrzegania przez Rosjan (Syberia jest swoja czy obca?).

Spotkanie pozwoli (w sposób nieoczywisty) odpowiedzieć na pytania: jakie państwa europejskie miały kolonie i czy należała do nich Rosja? na ilu kontynentach leżała Rosja? gdzie znajduje się Syberia? jak rozumieć słowa „egzotyczny”, „orientalny” i „tropiki”?       

Zjawisko fałszywych przyjaciół tłumacza jest znane chyba każdej osobie uczącej się języka obcego. Słowa, które brzmią lub wyglądają podobnie albo identycznie w języku ojczystym i języku uczonym mogą doprowadzić do nieporozumień lub nawet nieprzyjemności. Dlatego też trzeba mieć ich świadomość. Z uwagi na różnicę w systemie zapisu między językiem polskim i rosyjskim (alfabet łaciński i cyrylica) w przypadku tych języków możemy mówić jedynie o słowach o podobnym lub identycznym brzmieniu, czyli homonimach. Przykładowo, w języku rosyjskim słowo „zapominać” ma tak naprawdę zupełnie przeciwne znaczenie niż w języku polskim, ponieważ odnosi się do zapamiętywania. Po spotkaniu uczestnicy nie będą się już bać rosyjskiej „zażygałki”, dowiedzą się, że rosyjska „dynia” na pewno nie przyda się na Halloween, a „but” po rosyjsku nie jest częścią garderoby.

Wyprodukowane in vitro „mięso” jest interesującą alternatywą dla konsumentów. Po pierwsze jego uzyskiwanie nie wymaga hodowli i zabijania zwierząt, po drugie jest mniej obciążające dla środowiska. Uzyskanie „mięsa z probówki” było możliwe dzięki rozwojowi technik hodowli komórek zwierzęcych, w tym komórek macierzystych w warunkach in vitro. Uczestnicy wykładu będą mieli możliwość zapoznania się z informacjami dotyczącymi metod hodowli komórek, które pozwoliły na uzyskanie „mięsa z probówki”.

Czym jest kolekcjonerstwo i na czym polega? Dzisiaj często zbieramy różnego rodzaju karty, na przykład z wizerunkami piłkarzy, z postaciami z bajek, itd., układając je w albumach i tworząc w ten sposób swojego rodzaju kolekcję. Gromadzenie różnych przedmiotów, a przede wszystkim dzieł sztuki, sięga najdawniejszych czasów. W XVIII wieku w Polsce jedną z takich kolekcji stworzył król Stanisław August. Władca włączył do niej wiele rycin i rysunków o różnorodnej tematyce. Były one przechowywane w specjalnie do tego celu przygotowanych tekach.

Podczas spotkania zastanowimy się czym jest owa teka i czy ma coś wspólnego ze zwykłą teczką. Odkryjemy jej zawartość i zapoznamy się z różnymi tematami przedstawianymi na obecnych tam rycinach. Uczennice i uczniowie będą zachęcani do aktywnego udziału w lekcji, a także do pracy w grupach. Zajęcia będą miały charakter warsztatowy i interaktywny. Będzie to opowieść o zbiorze królewskim, ale także o rozmaitych grupach tematycznych obecnych we wszystkich dziedzinach sztuki, takich jak: portret, scena mitologiczna, scena religijna, scena historyczna, scena rodzajowa, scena alegoryczna. Materiał zostanie zaprezentowany na przykładzie wybranej teki królewskiej, przykładowych kart oraz wydruków rycin reprezentujących poszczególne grupy tematyczne. Uczniowie i uczennice będą mogli zobaczyć oryginalną tekę w Gabinecie Rycin i znajdujące się w niej karty. Lekcja ma na celu przybliżenie pojęcia kolekcjonerstwa, postaci króla Stanisława Augusta jako kolekcjonera, a także poznanie różnych gatunków i tematów spotykanymi w malarstwie, rzeźbie, grafice czy rysunku.

Czy rosyjskojęzyczni nastolatkowie też mówią „cringe” albo „vibe”? Jak się przywitać po młodzieżowemu, a jak wyrazić zdziwienie, radość albo zażenowanie? Zapraszam na spotkanie z żywym językiem rosyjskojęzycznej młodzieży! Podczas wykładu poznacie najbardziej popularne słowa i wyrażenia slangowe, które królują w rosyjskich mediach społecznościowych, czatach i rozmowach offline. Przekonacie się, jak kreatywni potrafią być młodzi użytkownicy języka – skracają słowa, mieszają rosyjski z angielskim, tworzą memy językowe, które szybko zdobywają viralową popularność. Zastanowimy się, czy slang to językowy bałagan, czy może nowoczesny sposób na wyrażenie emocji i budowanie tożsamości. Spotkanie będzie miało formę interaktywnego wykładu z przykładami słów slangowych, memów i wypowiedzi. Uczestnicy będą mieli okazję rozszyfrować wyrażenia slangowe, a także spróbować ułożyć własne wypowiedzi w stylu rosyjskojęzycznych rówieśników.

Opowiemy o wspólnym słowiańskim pochodzeniu języka ukraińskiego i polskiego, a także o historyczno-kulturowym kontekście wzajemnych kontaktów. Przybliżymy charakter polsko-ukraińskich wpływów językowych, wrócimy też uwagę na najważniejsze podobieństwa i różnice między językiem ukraińskim i polskim.

Powiemy, które z cech językowych pomagają w nauce języka ukraińskiego, a które mogą okazać się „fałszywymi przyjaciółmi”.

Warsztaty posłużą zapoznaniu z alfabetem cyrylickim i nabyciu umiejętności zapisu swoich imion, nazwisk oraz miejsc zamieszkania po ukraińsku. Nauczymy też naszych słuchaczy podstawowych zwrotów grzecznościowych w języku ukraińskim.

Literatura młodzieżowa odzwierciedla realia życia młodzieży w danym okresie. Szczególnie interesujące ze względu na warunki polityczne, gospodarcze jak i również społeczne są lata 50-te XX wieku, kiedy socjalizm wkraczał na arenę polityczną, zakreślał reguły, wskazywał tendencje. Ustrój ten od samego początku wpływał na wszystkie elementy życia społecznego – w tym funkcjonowanie szkoły oraz dobór treści (zagadnień, motywów) literatury młodzieżowej. Socjalizm lat 50-tych to przede wszystkim hasła pracy kolektywnej. Zagadnienie pracy, przymusu pracy, w tym wybór odpowiedniego (utylitarnego, przydatnego społeczeństwu) zawodu przez młodzież szkolną jest tematem przewodnim ówczesnej literatury młodzieżowej. Niezwykle ważne staje się współzawodnictwo – trzeba pracować jak najwięcej, wykazywać się inicjatywą, dążyć do przodownictwa już w czasie nauki szkolnej. Literatura młodzieżowa okresu lat 50-tych jest pełna specyficznego propagandowego języka. Teksty te mogą być interesujące szczególnie dla młodego odbiorcy, który zna dzisiaj tamtą rzeczywistość jedynie z podręcznika do historii.