Dla każdego

Tematem prezentacji będzie dostępny za darmo w Internecie cyfrowy słownik Polscy pisarze i badacze literatury XX i XXI wieku, projekt sfinalizowany w tym roku w Pracowni Dokumentacji Literatury Współczesnej IBL PAN.
Wszyscy zainteresowani nie tylko biografiami i twórczością autorów kilku ostatnich generacji, lecz także życiem literackim będą mogli zapoznać się z całym wachlarzem informacji, co więcej dzięki zaawansowanej wyszukiwarce wybrać swój sposób na ich pozyskiwanie. Dorobek ponad 2300 twórców – działających dzisiaj i sto lat wstecz (do dwudziestolecia międzywojennego) – został zestawiony w jednej bazie, co umożliwia panoramiczny ogląd współczesnej polskiej literatury. Słownik dostarcza wiedzy faktograficznej o życiu i pracy twórczej poetów, prozaików, dramatopisarzy, krytyków literackich i teatralnych, eseistów, reportażystów, tłumaczy, a także historyków i teoretyków literatury.
Do skorzystania z tej wiedzy zachęcamy zarówno literaturoznawców i badaczy z innych dziedzin nauk humanistycznych, jak i studentów, nauczycieli i wszystkich czytelników, którzy szukają szybkiego i łatwego dostępu do naukowo zweryfikowych faktów o ulubionych książkach i ich autorach.
Na wykładzie pokażemy także zaplecze naszych działań dokumentalistycznych, w tym zbiór tzw. ankiet, czyli korespondencję z pisarzami i badaczami gromadzoną w archiwum Pracowni od lat pięćdziesiątych XX wieku. Wśród korespondentów są klasycy jak Wisława Szymborska czy Czesław Miłosz, a także przedstawiciele najnowszej literatury polskiej – Joanna Bator czy Dariusz Sośnicki.

Jak mówić, aby być przekonującym?

Czy sposób mówienia może podnosić atrakcyjność towarzyską?

Jak wypracować autorytet u własnego szefa?

Choć pytania te mogą wydawać się clickbaitowe, towarzyszą wielu z nas w codziennych sytuacjach. Poszukujemy narzędzi potrzebnych do tego, by sprawniej się komunikować, łatwiej osiągać porozumienie, uzasadniać swoje racje lub po prostu – aby być bardziej atrakcyjnymi w rozmowie. Dobra wiadomość jest taka, że zestaw wspomnianych narzędzi faktycznie istnieje lub raczej: jest rozwijany, a potencjał do ich stosowania mamy wszyscy, który komunikujemy się w codziennych sytuacjach. Ta gorsza wiadomość to fakt, że nie ma doń podręcznika, który moglibyśmy wykuć napamięć, aby szybko i sprawnie osiągnąć biegłość w wymienionych dziedzinach.

Retorykę kojarzymy zazwyczaj niezbyt pozytywnie, z "brudnymi" sztuczkamijęzykowymi i manipulacją komunikacyjną. Tymczasem – jeśli przyjrzeć się lepiej – ta starożytna dyscyplina nauki opisuje niezwykle szeroki wachlarz kompetencji w zakresie społecznego funkcjonowania. W trakcie wykładu poznamy praktyczne przykłady ich zastosowania w sferze publicznej – i sprawdzimy, dlaczego retoryka to prawdziwy niezbędnik w dziedzinie komunikacji.

Na wykład zapraszam wszystkich, którzy czują, że wiedzą o retoryce zbyt mało, iprzeczuwają, że może to być cenny nabytek. Zapraszam też tych, którzy już pracują nad swoimi komunikacyjnymi kompetencjami, bo wiedzą, że są one istotne – spróbujemy poszerzyć horyzonty i zidentyfikować to, co trudno nazywalne.

Pojęcie „wolność” ma różne konteksty. Zasygnalizuję problem wolności jednostki walczącej o uniezależnienie, a także narodów, które chcą wyzwolić się z okowów zniewolenia społecznego czy uzyskać swobodę od zaborców.

During the course of this lecture, the audience will have the opportunity to interact with copies of different objects from ancient Egypt.

The goal of this lecture is to introduce people to the concepts of ‘talking objects’ from ancient Egypt, that is the idea that all archaeological finds ‘speak for themselves’ if one lets them. The notion of how they could possibly ‘speak’ to ancient Egyptians will also be demonstrated through explaining the ancient settings of the objects.

Special attention will be paid to the material the objects are made out of, as these give a great detail of information about the intentions of Egyptians about the purpose of the objects.

Czy powinniśmy pomagać przede wszystkim ludziom, których spotykamy twarzą w twarz? Czy powinniśmy wspierać organizacje charytatywne, które płacą za reklamę żeby nas poruszyć? A może inne kryteria są ważniejsze? Okazuje się, że jeśli potraktujemy odpowiedzi na te pytania poważnie i użyjemy statystyki oraz rachunku prawdopodobieństwa, to wnioski mogą diametralnie zmienić nasze spojrzenie na świat. Na jakie? Przyjdź i sprawdź!

La conferencia conmemora el 95 aniversario del establecimiento de relaciones diplomáticas entre México y Polonia (26 de febrero de 1928). En la conferencia se examinan las percepciones colectivas que ambos países tenían del otro en aquella época; se sugiere que las pintoras Frida Kahlo y Tamara Łempicka encarnan esos imaginarios colectivos. Estas dos pintoras ofrecen una oportunidad para reflexionar sobre la relación diplomática entre estas dos repúblicas. La conferencia también destaca otros elementos que dan contenido a la relación bilateral entre las repúblicas de México y Polonia.

Ponad jedna trzecia potencjalnych dawców nerek, którzy chcą oddać nerkę członkowi rodziny lub przyjacielowi, nie może tego zrobić z powodu niezgodności grupy krwi lub przeciwciał. Jeszcze gorzej sprawa wygląda z prezentami - ponad połowa jest nietrafiona. W mojej prezentacji opowiem o mechanizmie, który pozwala powymieniać się nerkami lub prezentami aby nikt nie stracił, a ktoś zyskał. Opowiem też o tym jak takie wymiany wykonuje się na świecie.

Blisko metr bieżący materiałów fotograficznych w postaci szklanych negatywów i błon fotograficznych to prawdziwa kapsuła czasu do świata, który przestał istnieć wraz z wybuchem II wojny światowej.

Anna Dunin-Wąsowicz z d. Załęska (1896–1980) fotografowała przede wszystkim swoje córki i rodzinny majątek w Wyszmontowie, znakomicie dokumentując wygląd i życie ziemiańskiego dworu i jego najbliższe otoczenie na przestrzeni zmieniających się pór roku. Kolejnym tematem jej zdjęć jest Sandomierszczyzna z lat ok. 1915–1939 oraz ziemie II Rzeczypospolitej, m. in. Polesie i Tatry. Fotografie stanowią bezcenne źródło ikonograficzne wytworzone przez fotografkę-amatorkę, która niejednokrotnie portretowała również samą siebie, wykonując oryginalne selfie.

Sąsiad nie chce w pobliżu anteny 5G, bo wszyscy umrzemy? Pani w sklepie mówi, że te kurczaki to sama chemia? Koleżanka namawia na nową dietę cud bo ktoś schudł na
niej 10kg? Kiedyś to było, a teraz to nie ma? Codziennie zderzamy się z wieloma twierdzeniami. Jeśli chodzi o naukę, pytaj o dowody. Nie daj się nabrać na chwyty
erystyczne, uważaj na fake newsy i zrozum mechanizmy rządzące twoim rozumem dzięki serii grafik kampanii antydezinformacyjnej “A dowodzik jest?”.

Czy autorka Nad Niemnem lubiła się fotografować? Czy zbierała zdjęcia innych osób?

Odpowiedzi na te pytania można znaleźć w Archiwum Elizy Orzeszkowej w Instytucie Badań Literackich PAN w Warszawie (sygn. 786), które zawierają nieliczne fotografie pisarki oraz ponad 200 zdjęć – przede wszystkim portretowych – jej korespondentów (zarówno dobrych przyja­ciół, jak i przelotnych znajomych, cenionych literatów i osób zupełnie nieznanych). Własne i cudze fotografie dla Orzeszkowej były bardzo ważne i pełniły najrozmaitsze funkcje – od materiału promocyjnego dla wydawców i czasopism, przez pamiątki z konwencjonalnej wymiany uprzejmości z wielbicielami jej talentu, po znak bliskości, ułatwiający zacieśnienie listownej więzi z zaufanymi osobami. Wybrane przykłady zdjęć, pochodzących z polskich i zagranicznych zakładów fotograficznych, ukazują dziewiętnastowieczne standardy kreowania wizerunku, zaś cytaty z korespondencji pisarki oraz dedykacje na fotografiach świadczą o ich niezwykle istotnym miejscu w ówczesnej kulturze, łączącym sferę prywatną i publiczną.

Pracownicy ŚLCJ oprowadzą Państwa po Laboratorium. Będzie można zobaczyć „serce” Laboratorium – czyli cyklotron, oraz usłyszeć o tym jak działa ten akcelerator. Zwiedzić będzie można też halę eksperymentów – czyli miejsce, do którego docierają wiązki ciężkich jonów przyspieszone w cyklotronie i gdzie wykorzystując różnego rodzaju układy detektorów prowadzi się badania z fizyki jądrowej (i nie tylko). Zwiedzanie laboratorium poprzedzone będzie pokazem filmu animowanego "Tajemniczy Świat Jąder Atomowych", który zabierze widza w podróż do mikroświata. Pokaże, jak odkryto istnienie jądra atomowego i jak badamy jego strukturę.

Jak pokazują badania, większość użytkowników internetu uważa, że ich telefony podsłuchują ich rozmowy i że rozmowy te są wykorzystywane do personalizowania kierowanych do nich reklam. Jak to możliwe i czy możemy coś na to poradzić, opowiem Państwu na spotkaniu. Serdecznie zapraszam. 

Zderzenie różnych stanowisk jest solą filozofii. W istocie jest to jedyna metoda, jaką zna filozofia. Wiedzieli o tym filozofowie starożytni, tacy jak Platon i Arystoteles, średniowieczni, renesansowi i współcześni. Dlatego filozofowie zawsze kultywowali sztukę argumentowania za lub przeciw (pro et contra) określonej tezie, sztukę obalania rozmówcy, sztukę odkrywania błędów w rozumowaniu innych, w skrócie - dialektykę. Zarówno na uniwersytetach średniowiecznych, jak i nowożytnych, stopień naukowy można było uzyskać jedynie poprzez publiczną obronę tez przed obiekcjami oponenta, ale tak naprawdę każda okazja była dobra do takich dysput. Nie były to zwykłe dyskusje, w których każdy mówi, co mu przyjdzie do głowy, stara się krzyczeć głośniej niż inni, a na końcu wszyscy mają rację (brzmy znajomo?), ale konfrontacje, podczas których każdy z uczestników  (respondens, opponens, praeses) odegrał określoną rolę, musiał przestrzegać ścisłych zasad i ram czasowych.

Zanurzymy się w tej atmosferze, która dominowała w świecie akademickim przynajmniej do połowy XVIII wieku. Jeden z filozofów IFiS PAN będzie bronił tezy, że "Wspólnoty polityczne powstają z natury" przed atakami drugiego filozofa, który przeciwstawi mu szereg argumentów. Ci dwaj filozofowie staną naprzeciwko siebie. Trzeci, przewodniczący, będzie siedział za nimi, nieco wyżej, i będzie egzekwował zasady i czas. Na koniec, po około półgodzinnej dyskusji, publiczność zdecyduje, czy teza została skutecznie obroniona, czy też nie. W drugiej części spotkania, publiczność może również zadawać pytania i wypowiadać się na temat omawianej tezy i metody, za pomocą której została omówiona. Celem tej praktyki nie jest pokonanie przeciwnika, przez doprowadzenie go do zaprzeczenia samemu sobie, ale wspólne poszukiwanie prawdy!

Język aramejski przez wieki uważany był za język martwy, jednak dzięki nieustraszonym podróżnikom, a później także misjonarzom na Bliski Wschód odkryty został w swojej nowożytnej fazie. Obecnie wiemy, że nowoaramejski składa się z czterech podgrup językowych, których użytkownicy zamieszkują tereny rozciągające się od Syrii po Khuzestan w Iranie, a także wiele krajów Europy, Stany Zjednoczone i Australię, dokąd zawędrowali w poszukiwaniu bezpiecznej przystani. Użytkownikami nowoaramejskiego są żydzi, chrześcijanie obrządku wschodniego i mandejczycy, zaś rzadkie dialekty, którymi się posługują wpisane są na światową listę UNESCO jako języki zagrożone wyginięciem. Stąd też przez samych członków społeczności oraz przez naukowców z całego świata podejmowane są wysiłki na rzecz dokumentacji nie tylko języka, ale także całego dziedzictwa kulturowego wspólnot nowoaramejskich. W tej prezentacji opowiem o badaniach terenowych przeprowadzonych wśród społeczności chrześcijańskiej z północnego Iraku, w czasie której zgromadzony został bogaty materiał audio-wizualny, dokumentujący językową i kulturową rzeczywistość społeczności.

Miasteczko Diyana (kurd. Soran) w północno-wschodnim Iraku położone jest w górzystej okolicy Autonomicznego Regionu Kurdystanu. Obok muzułmańskich Kurdów zamieszkują je chrześcijanie Asyryjskiego Kościoła Wschodniego, mówiący lokalnym dialektem języka nowoaramejskiego. Przybyli tu, podobnie jak mieszkańcy wielu sąsiednich miasteczek i wsi, w dawnych czasach z innego górzystego regionu Hakkari w Turcji, a obecne granice polityczne przecinają tereny ich dawnej duchowej ojczyzny, rozciągającej się od południowo-wschodniej Turcji, przez północny Irak i aż do równiny Mosul na południu po północno-zachodnie tereny Iranu. Tereny te nowoaramejscy chrześcijanie nazywają Aszuristanem, wywodzą bowiem swoje pochodzenie od potomków Imperium Asyryjskiego. We współczesnym świecie stanowią mniejszość etniczną, religijną, kulturową i językową nie tylko w Iraku, ale także w diasporze. Oprócz ojczystego dialektu nowoaramejskiego świetnie znają kurdyjski i arabski, a ich codzienność łączy funkcjonowanie w nowoczesnym świecie z poszanowaniem dla kultury i tradycji. I tak w miasteczku Diyana skorzystać można z superszybkiego internetu, podczas gdy w przydomowym piecu wypiekany jest tradycyjny chleb. W czasie swojej prelekcji zaprezentuję kilka aspektów świata nownoaramejskich chrześcijan z Diyany, do którego zechcieli mnie przyjąć i o nim opowiedzieć.

Z okazji 50-lecia kostki Rubika serdecznie zapraszamy na spotkanie z udziałem węgierskich zawodników i mistrzów speedcubingu, podczas którego publiczność będzie miała możliwość poznania różnych rodzajów kostek. Pokaz układania magicznej kostki poprzedzi krótka opowieść o wynalazcy Ernő Rubiku i jego dziele. Goście z Węgier ułożą na żywo w kilka sekund klasyczną kostkę Rubika 3x3 nie tylko w tradycyjny sposób, lecz także jedną ręką i na ślepo. Zaprezentują również speedcubing z użyciem pozornie łatwiejszej do układania kostki 2x2, a także kostki 4x4.

Program zakończy quiz i otwarte dla publiczności mini zawody układania na czas klasycznej kostki 3x3.

Świat Europy Południowej i częściowo Wschodniej w przededniu organizacji IV krucjaty mającej wspomóc państwa łacińskie na Bliskim Wschodzie. Potęgi polityczne: Wenecja, Genua, Piza, Bizancjum, Francja i Królestwo Węgier w skomplikowanych układach politycznych i ekonomicznych. Roszczenia Wenecji, z niezwykle przebiegłym dożą Enrico Dandolo, niekwestionowanej potęgi w północnym, śródziemnomorskim obszarze. Wykorzystanie sporów w łonie Cesarstwa Bizantyjskiego. Zdobycie Zadaru należącego do Królestwa Węgier. Spiski, łamane sojusze, dążenie do gromadzenia bogactw z całkowitym pominięciem zasad Dekalogu.

Procesy polaryzacji są źródłem coraz liczniejszych napięć, mających destrukcyjny wpływ na społeczeństwo i stan demokracji. Jak do tego dochodzi? Dlaczego oddalamy się od siebie, skąd biorą się tak duże różnice? W trakcie spotkania chcemy opowiedzieć o polaryzacji, o tym, czym jest i jak można ją rozpoznać, a także o mechanizmach, które do niej prowadzą, np. o skłonności do akceptowania informacji, które są spójne z tym, co już wiemy (ang. confirmation bias). Chciałybyśmy też zachęcić do zastanowienia się i dyskusji o tym, jak procesy, o których będziemy rozmawiać, przejawiają się w naszym codziennym życiu.

Spotkanie jest przygotowywane w oparciu o prace międzynarodowego zespołu projektu edukacyjnego Action for Interactive Anti-Polarisation Learning Experiences for a Better Democracy (ActIPLEx). Celem projektu jest zwalczanie społecznej polaryzacji wśród młodych ludzi poprzez edukację na temat tego procesu i jego mechanizmów oraz uświadamianie zagrożeń z nią związanych. W tym celu w ciągu następnych dwóch lat zostanie stworzony zestaw interaktywnych doświadczeń edukacyjnych, łączących narzędzia cyfrowe i analogowe. Mają one za zadanie motywować młodych ludzi do zachowań chroniących przez polaryzacją w sytuacjach, z którymi spotykają się w życiu. Obecnie pracujemy nad kursami online na temat polaryzacji i dialogu. W dalszych planach są również warsztaty oparte na grach dotyczącym polaryzacji i dialogu oraz edukacyjne symulacje społeczne, które można zintegrować z programami nauczania studentów.

Czy otaczająca nas rzeczywistość składa się z gotowych faktów, czy może jest naszym wytworem? Czy różne obrazy świata dostarczane przez percepcję, teorie naukowe, doktryny religijne, wizje artystyczne i systemy filozoficzne dadzą się ze sobą pogodzić? W trakcie wykładu poszukamy odpowiedzi na te pytania.

W demokracjach przedstawicielskich władze pochodzą z wyboru. Ale to, w jaki sposób obywatele mają wybierać władze trzeba dobrze zaprojektować, starając się uniknąć paradoksów i wad niektórych rozwiązań. Czy udało nam się dobrze zaprojektować reguły wyborców w Polsce? Czy inni wymyślili to lepiej? Posługując się przykładami wyborów odbywających się ostatnio w kraju (parlamentarnych, samorządowych, europejskich), omówimy kluczowe elementy każdego systemu wyborczego: podział na okręgi wyborcze, formułę rozdziału mandatów i charakter głosu oddawanego przez wyborcę. Porozmawiamy m.in. o regule D'Hondta, turystyce wyborczej, naturalnym progu wyborczym i o tym, czy głosujemy bardziej "na opcję" czy bardziej "na osobę".

Chociaż w Polsce i na świecie żyje i pracuje wiele przedsiębiorczych i ambitnych kobiet, które odnoszą spektakularne sukcesy w swoich dziedzinach, w medialnym przekazie uczestnictwo pań w obszarze życia publicznego jest mniejsze niż mężczyzn. Szczególnie zmaskulizowany jest obszar mediów zajmujących się tematami związanymi z polityką, gospodarką i sportem.

Środki masowego przekazu odgrywają ważną rolę w procesie kształtowania i utrwalania zasad oraz norm społecznych. Pomimo licznych zaleceń tworzonych na poziomie europejskim w przekazach medialnych nadal utrzymują się nierówności płci odwzorowujące rzeczywistość społeczną, w której kobiety spychane są do dziedzin życia związanych z rodziną i domem czy też koncentrowaniem się na własnym wyglądzie. Za przyczynę tego stanu rzeczy można uznać szerszy kontekst społeczno-polityczny odzwierciedlony m.in. w liczbie przedstawicielek płci żeńskiej obecnych w parlamencie RP (w Sejmie IX kadencji 2019–2023 panie stanowią 29% ogółu posłów). Innymi czynnikami tłumaczącymi niski poziom obecności kobiet w środkach masowego przekazu jest stosowanie pozamerytorycznych kryteriów wyboru uczestników różnego rodzaju programów, takich jak wygląd i wiek, które mogą wpłynąć na wyniki oglądalności, co bezpośrednio przekłada się na wyniki ekonomiczne podmiotów medialnych.

Podczas panelu eksperci i ekspertki odpowiedzą na kluczowe pytania dotyczące niereprezentatywnej obecności kobiet w mediach, w tym w programach informacyjnych i opiniotwórczych. Zastanowimy się także nad głównymi przyczynami tego zjawiska i próbami wprowadzenia zmian umożliwiającym równy dostęp do mediów zarówno dla kobiet jak i mężczyzn.

Koczowniczy styl życia wymusił na przodkach Mongołów przystosowanie swojego domostwa do trudnych warunków życia i kapryśnej pogody. Dom mongolskich nomadów znacząco różni się od dobrze znanego nam polskiego domu. Minimalistyczna forma i kształt stanowią zewnętrzną ochronę, a barwne wnętrze mimo, że nie posiada kątów, to ma wiele zakamarków i „ukrytych” symbolicznych przestrzeni. O tym i o wielu innych rzeczach związanych z materiałami, techniką budowy, podziałem i wykorzystaniem przestrzeni mongolskiej jurty dowiesz się z tej prelekcji.

Spotkanie zaczniemy od zbudowania sobie mongolskiej jurty, poznamy tajemnice jej budowy i wytrzymałości. Potem zajrzymy do środka pod „strzechę” domu rodziny mongolskich pasterzy. Wejdziemy do świata i przestrzeni, które zaklęte w jej wnętrzu, pozwalają zrozumieć kulturę, mentalność i obyczajowość Mongołów. Przy okazji poznamy odrobinę mongolskiego jurtowego savoir vivre’u.

Wyjazd do astronomicznej stacji obserwacyjnej w Ostrowiku pod Warszawą. Na miejscu będzie można wziąć udział w wycieczce po Układzie Słonecznym, zobaczyć teleskop, posłuchać popularyzujących wykładów na tematy astronomiczne . Nastepnie planowane są pokazy nieba i ognisko z kiełbaskami. 

Do polskich szkół uczęszcza co raz więcej dzieci migranckich. Ich liczba zauważalnie wzrosła po ataku Rosji na Ukrainę w 2022 roku, gdy polskie szkoły przyjęły licznych uczniów uciekających przed wojną. Już od 2010 roku w systemie oświaty funkcjonuje rola pomocy nauczyciela, a od roku szkolnego 2024/25 Prawo oświatowe uwzględnia również rolę asystenta międzykulturowego, choć nazwa ta funkcjonuje w polskiej oświacie już od kilku lat. W ubiegłych dwóch latach szkolnych w polskich szkołach pracowało około tysiąca osób zatrudnionych jako asystenci międzykulturowi, przede wszystkim pochodzący z Ukrainy ale nie tylko. Najważniejszą kwalifikacją do podjęcia tej funkcji jest umiejętność posługiwania się językiem kraju pochodzenia uczniów. Na Uniwersytecie Warszawskim zarówno prowadzimy badania dotyczące funkcjonowania asystentury międzykulturowej w szkołach jak i prowadzimy kształcenie asystentów i asystentek wspierając ich w pracy zawodowej. Podczas wykładu pokażemy polską szkołę z perspektywy jej uczniów i pracowników, którzy pochodzą z innych krajów. Opowiemy o wyzwaniach, przed którymi stają uczniowie migranci, szkoła i system oświaty jako całość. Pokażemy jak asystenci pośredniczą w kontaktach ze społecznością migrancką, pomagają opanowywać język polski, pomagają w nauce, odciążają kadrę szkoły, wyjaśniają pojawiające się różnice kulturowe, rozwiązują sytuacje konfliktowe i reagują na sytuacje gorszego traktowania, wspierają w procesie adaptacji oraz stają się wzorami (role models) dla dzieci i młodzieży.

Zapraszamy na fascynującą debatę o astrobiologii podczas Festiwalu Nauki w Warszawie. Czy istnieje życie poza Ziemią? Jakie są najnowsze odkrycia w poszukiwaniu egzoplanet?
Jakie wyzwania stoją przed naukowcami badającymi możliwość istnienia życia w kosmosie? To tylko niektóre z pytań, na które odpowiedzi poszukamy w trakcie tego wyjątkowego
wydarzenia.
Interdyscyplinarny panel ekspertów zabierze uczestników debaty w podróż po najdalszych zakątkach wszechświata. Przedstawimy najnowsze badania, omówimy hipotezy dotyczące
życia poza Ziemią, a także zbadamy możliwości, jakie niesie przyszłość eksploracji kosmosu. W trakcie debaty poruszymy kluczowe zagadnienia:

• Jakie warunki muszą być spełnione, by życie mogło powstać na innych planetach?
• Jakie są najnowsze metody i technologie używane w poszukiwaniu śladów życia?
• Jak odkrycie życia pozaziemskiego wpłynęłoby na nasze rozumienie wszechświata i miejsce człowieka w kosmosie?

Debata będzie doskonałą okazją do zadania pytań ekspertom i uczestnictwa w inspirującej dyskusji.

Prelegenci
dr hab. Łukasz Kaczmarek (UAM w Poznaniu) – biologia
dr Anna Łosiak (Instytut Nauk Geologicznych PAN we Wrocławiu) – geologia
dr Janusz Pętkowski (Massachusetts Institute of Technology) – biochemia
dr Grzegorz Słowik (Uniwersytet Zielonogórski) – inżynieria biomedyczna
Prowadząca
Weronika Boguś (Polskie Towarzystwo Astrobiologiczne, założycielka AstroYouth)