polski

Chemiczny plac zabaw to niezwykłe doświadczenia chemiczne wykonywane przez najmłodszych z asystą opiekuna. Adresatami są dzieci w wieku 4-8 lat. Eksperymenty w ramach proponowanych warsztatów dopasowane są do wiedzy i umiejętności uczestników. W trakcie zajęć wykorzystane zostaną w pełni bezpieczne odczynniki i materiały, głównie artykuły gospodarstwa domowego.

Podczas warsztatów dzieci zapoznają się z niezwykłym światem chemii. Samodzielnie wykonają eksperymenty, które przybliżą im tajemnice otaczającego nas świata. Podczas zajęć będą miały możliwość stworzenia galaretki do kąpieli, kolorowego deszczu, domowej lampy "lawy", kinetycznego piasku oraz zapisać wiadomość tajemnym pismem. Chemiczny plac zabaw to doskonały sposób na poszerzenie wiedzy i zainteresowań, rozbudzenie pasji do nauki a jedocześnie wyśmienitą zabawę. 

W tym roku po raz pierwszy w ramach Festiwalu Nauki planujemy na Wydziale Geodezji i Kartografii zorganizować duże otwarte wydarzenie. Będzie ono miało miejsce w niedzielę 21 września w Dużej Auli PW w godzinach 10:00-15:00. Serdecznie zapraszamy na otwarte pokazy, które przeniosą Cię w fascynujący świat technologii i badań! Zobacz na własne oczy:

• pomiary geodezyjne łączące historię ze współczesnością,
• zanurz się w rzeczywistość VR – wirtualnego świata nauki,
• poznaj zastosowania skaningu laserowego w praktyce,
• poczuj na własnej skórze, z czym mierzą się osoby starsze i o ograniczonej mobilności, dzięki symulacjom ruchu,
• interaktywne stanowisko – mobilne studio fotograficzne – światło sztuczne w fotografii – możliwość zrobienia zdjęcia do CV
• stoiska organizacji i kół naukowych m.in. Stowarzyszenia Studentów GiK PW "Geoida", Koła Naukowego Gospodarki Przestrzennej PW, Klubu Filmowo-Fotograficznego "Focus" - w programie podstawy fotografii, techniki analogowe i inne. Możliwość poznania i porozmawiania z pasjonatami fotografii – otwarte słuchowisko na temat projektów oraz działania w branży fotograficznej.
• stoisko informacyjno-rekrutacyjne Wydziału Geodezji i Kartografii.

Równolegle do pokazów i wydarzeń w Dużej Auli odbywać się będą otwarte wykłady i warsztaty towarzyszące.

Dodatkowo zapraszamy do wzięcia udziału w konkursie na najlepsze zdjęcie w dniu wydarzenia – do wygrania udział w sesji zdjęciowej oraz upominki z logiem Klubu Filmowo-Fotograficznego "Focus".

Dołącz do nas i odkryj fascynujący świat nauki na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej!

W niedzielę 21 września br. będziemy obchodzić 28. Urodziny dinozaura Dyzia, czyli rekonstrukcji dinozaura z rodzaju Dilophosaurus wetherilli, który zamieszkał w Muzeum Geologicznym PIG – PIB ponad ćwierć wieku temu.

Z tej okazji zapraszamy na Piknik Rodzinny pod znakiem geologii, podczas którego będzie można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy na temat naszej planety, jej historii i życia na niej, a także wziąć udział w licznych warsztatach, grach i zabawach. Nie zabraknie też tradycyjnego odśpiewania Dyziowi 100 lat oraz zdmuchiwania świeczek z urodzinowego tortu.

Izolowanie DNA z komórki jest pierwszym krokiem w wielu procedurach stosowanych w biologii molekularnej i doskonałym sposobem, aby zapoznać się z tą tematyką dla osób w każdym wieku. Dzięki temu doświadczeniu "zobaczymy DNA" i porozmawiamy w jaki sposób informacje na temat DNA są wykorzystywane w projektowaniu nowych terapii. Izolacja DNA z owoców to wielka frajda dla najmłodszych!

Uczestnicy wykonują doświadczenie pod opieką instruktorów. Wyjaśniamy dzieciom, czym jest DNA i dlaczego jest ważne (to „przepis” na wszystko, co żywe). Używamy prostych analogii, np. DNA to jak instrukcja budowy organizmu. Dzieci mogą zobaczyć nitki DNA, które można ostrożnie nawinąć na wykałaczkę. To doświadczenie jest proste, widowiskowe i pobudza ciekawość naukową już najmłodszych dzieci.

W trakcie zajęć uczestnicy poznają zasadę działania pomp ciepła, które coraz częściej wykorzystywane są nie tylko do ogrzewania domów i podgrzewania ciepłej wody użytkowej, ale również – co może być zaskoczeniem – do ich chłodzenia. Na działającym urządzeniu zostanie krok po kroku zaprezentowane, jak pompa ciepła może pełnić funkcję klimatyzatora, a także dlaczego z jednej jednostki energii elektrycznej można uzyskać nawet 4 jednostki energii cieplnej lub chłodniczej.

Uczestnicy pokazu prześledzą obieg czynnika roboczego w układzie – od sprężarki, przez skraplacz, zawór rozprężny i parownik – dowiadując się, jakie role pełnią te elementy zarówno w trybie grzania, jak i chłodzenia. Na koniec przedstawione zostaną przykłady zastosowań pomp ciepła w różnych typach budynków – nie tylko jednorodzinnych – oraz w systemach, które umożliwiają chłodzenie pomieszczeń latem.

Dbanie o zdrowie może wiązać się z uniwersalnymi radami, które nie zawsze do nas pasują. Nasze badania pokazują, że skuteczna zmiana zachowań zdrowotnych zaczyna się od zrozumienia indywidualnych potrzeb i motywacji każdego z nas. Skupiamy się na tym, jak czynniki psychologiczne wpływają na nasze decyzje dotyczące zdrowia – od odżywiania po aktywność fizyczną.

Prowadzimy badania, które pozwalają identyfikować te unikalne czynniki wyborów zdrowotnych u każdej osoby. Dzięki temu możemy projektować bardziej efektywne i spersonalizowane strategie wsparcia. Wykorzystujemy metody analizy danych, aby zrozumieć, co naprawdę skłania nas do działania i jakie bariery napotykamy na drodze do zdrowszego stylu życia. Nasze prace pokazują również, jak różne grupy ludzi postrzegają zdrowie i co uważają za kluczowe w jego osiągnięciu. Odkrywamy, że zdrowie to dla wielu nie tylko kwestia fizyczna, ale także emocjonalna i społeczna.

Opowiem, jak psychologia otwiera nowe możliwości w personalizowaniu podejścia do zdrowia. Przedstawię konkretne przykłady naszych badań i wyjaśnię, jak zrozumienie indywidualnych czynników psychologicznych może prowadzić do skuteczniejszych i trwalszych zmian w naszym stylu życia.

W trakcie warsztatu uczestnicy dowiedzą się czym powinien charakteryzować się nowoczesny kampus uniwersytecki i jak zaplanować przestrzeń sprzyjającą integracji społeczności uczelni i okolicznych mieszkańców. Będzie to okazja do wymiany doświadczeń oraz przedstawienia własnych pomysłów na to, jak mogłoby wyglądać otwarte, przyjazne i inspirujące otoczenie na uczelni przyszłości.

W drugiej części warsztatu uczestnicy wspólnie zbudują prototyp przestrzeni integracyjnej na obszarze kampusu Politechniki Warszawskiej. Sesja współprojektowania odbędzie się w rzeczywistości rozszerzonej z wykorzystaniem sprzętu Laboratorium Geoprzestrzennej Rzeczywistości Wirtualnej i Planowania w Rzeczywistości Rozszerzonej.

Obszary polarne jak w soczewce skupiają w sobie i pokazują dynamikę zmian jakim podlega nasza planeta. Monitorowanie środowiska polarnego jest jednym z kluczowych elementów badań klimatu Ziemi, procesów geodynamicznych oraz pogody kosmicznej. Polskie stacje badawcze pracujące w rejonie Arktyki i Antarktydy są kompleksowymi laboratoriami terenowymi integrującymi szereg technik pomiarowych dla lepszego zrozumienia procesów jakie wpływają na cały ekosystem Ziemi.

W badaniach polarnych na Svalbardzie szeroko wykorzystywane są technologie geodezyjne, takie jak wysoko dokładne obserwacje Globalnych Systemów Nawigacji Satelitarnej GNSS oraz naziemne techniki pomiarowe. Stacja referencyjna GNSS zlokalizowana w Hornsundzie umożliwia monitorowanie warunków jonosferycznych oraz wpływu pogody kosmicznej na sygnały GNSS w rejonie polarnym.

Szczególną rolę odgrywają badania geodynamiczne, które monitorują deformacje terenu i ruchy skorupy ziemskiej związane z topnieniem lodowców i zmianami klimatu. W połączeniu z nowoczesnymi technologiami UAV, naziemnymi skanowaniami 3D oraz teledetekcyjnymi zobrazowaniami satelitarnymi badania te pozwalają na szczegółowe modelowanie procesów geodynamicznych oraz dokumentowanie zmian w pokrywie śnieżnej, i terenie w kontekście globalnych zmian klimatu.

Wykład przedstawi najważniejsze geodezyjne technologie pomiarowe wykorzystywane w badaniach polarnych prowadzonych przez pracowników Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej. Zaprezentowane zostaną aktualne wyniki badań oraz ich wkład w lepsze zbadanie zmian zachodzących w Arktyce i zrozumienie ich wpływu na naszą planetę.

Porównywanie się do innych to naturalna cecha ludzkiego umysłu. Jednak w kontekście relacji romantycznych – bywa wyjątkowo bolesna. „Dlaczego ona, a nie ja?” „Czym jestem gorsza?” – te pytania aktywują w mózgu obszary odpowiedzialne za ból, ocenę społeczną i samoocenę.

W prezentacji poruszymy temat społecznego odrzucenia i jego wpływu na mózg – szczególnie na układ serotoninowy, który odpowiada za poczucie własnej wartości, równowagę emocjonalną i stabilność nastroju. Gdy zostajemy zignorowani, porównani lub wymienieni na „lepszy model”, mózg reaguje tak, jakby został zraniony fizycznie. Obserwujemy aktywację przedniego zakrętu obręczy, insuli i kory przedczołowej – sieci odpowiedzialnych za emocjonalne cierpienie i autorefleksję.

Porównania do rywalek (lub rywali) mogą wzmacniać negatywne przekonania na swój temat i prowadzić do obniżonej samooceny. Efektem może być depresja, nadmierna samokontrola lub przeciwnie – impulsywne zachowania kompensacyjne. Szczególnie silnie reagują osoby z historią odrzucenia w dzieciństwie – ich mózg jest „nauczycielem porażki”, wrażliwym na każdy sygnał braku.

Co ciekawe, badania pokazują, że już sama obecność byłego partnera z kimś innym uruchamia w mózgu schematy rywalizacji i zazdrości – nawet gdy związek już dawno się zakończył. To efekt działania oksytocyny i wzorców przywiązania, które długo utrzymują się w naszym układzie nerwowym.

Czy można się uwolnić od porównań? Jak „przeprogramować” mózg na zdrową samoocenę? W prezentacji przedstawimy również mechanizmy odbudowy – od treningu uważności po świadome budowanie wartości wewnętrznej.

Izolowanie DNA z komórki jest pierwszym krokiem w wielu procedurach stosowanych w biologii molekularnej i doskonałym sposobem, aby zapoznać się z tą tematyką dla osób w każdym wieku. Dzięki temu doświadczeniu "zobaczymy DNA" i porozmawiamy w jaki sposób informacje na temat DNA są wykorzystywane w projektowaniu nowych terapii. Izolacja DNA z owoców to wielka frajda dla najmłodszych!

Uczestnicy wykonują doświadczenie pod opieką instruktorów. Wyjaśniamy dzieciom, czym jest DNA i dlaczego jest ważne (to „przepis” na wszystko, co żywe). Używamy prostych analogii, np. DNA to jak instrukcja budowy organizmu. Dzieci mogą zobaczyć nitki DNA, które można ostrożnie nawinąć na wykałaczkę. To doświadczenie jest proste, widowiskowe i pobudza ciekawość naukową już najmłodszych dzieci.

Wykład dotyczy zagadnień związanych z psychologią postrzegania obrazów. Czy komputer może rozpoznać obiekty na zdjęciu tak samo jak człowiek? A może dostrzega więcej niż ludzkie oko...?

Jak przestrzeń, w której żyjemy, wpływa na nasze zdrowie fizyczne i psychiczne? Czy można projektować miasto, dom czy miejsce pracy tak, by wspierało dobrostan, redukowało stres i poprawiało jakość życia?

Podczas wykładu projektantka Izabela Bołoz opowie o projektowaniu zorientowanym na człowieka i zdrowie – zarówno w skali mikro (mebel, detal), jak i makro (przestrzeń miejska, infrastruktura). Zastanowimy się, jak światło, akustyka, materiały czy dostęp do zieleni wpływają na samopoczucie użytkowników.

Przykłady projektów pokazują, że troska o zdrowie może i powinna być jednym z głównych kryteriów współczesnego designu.

„Popłynęłam” – to zdanie zna wiele kobiet (i mężczyzn), które zakochały się w kimś emocjonalnie niedostępnym, manipulującym lub toksycznym. Ta prezentacja to neurobiologiczna opowieść o tym, jak mózg wikła się w miłość, która zamiast wzmacniać – osłabia.

Na pierwszym planie mamy dopaminę – neuroprzekaźnik nagrody. Toksyczna relacja często opiera się na tzw. „nagrodach nieregularnych” – raz dostajesz miłość, raz chłód. Taki schemat aktywuje układ nagrody jeszcze silniej niż stabilna relacja – mózg dosłownie uzależnia się od emocjonalnej nieprzewidywalności.

Do tego dochodzi oksytocyna – hormon przywiązania, który sprawia, że nawet po kłótni i cierpieniu pragniemy bliskości z tą samą osobą. Szczególnie mocno działa u osób z wcześniejszymi doświadczeniami odrzucenia – toksyczna relacja przypomina coś znajomego, a mózg „zamyka pętlę” przywiązania.

Kortyzol – hormon stresu – również nie pozostaje bierny. Jego przewlekły wzrost w toksycznych związkach prowadzi do zmęczenia, rozregulowania emocji i trudności w podejmowaniu decyzji. W połączeniu z wazopresyną i niskim poziomem serotoniny powstaje neurochemiczna mieszanka uzależniająca od partnera, nawet jeśli relacja nas niszczy.

W prezentacji przyjrzymy się również mechanizmom odstawienia – czemu rozstanie z toksyczną osobą wywołuje objawy podobne do zespołu abstynencyjnego? Czy można się „odkochać” neurobiologicznie?

W trakcie warsztatu uczestnicy dowiedzą się czym powinien charakteryzować się nowoczesny kampus uniwersytecki i jak zaplanować przestrzeń sprzyjającą integracji społeczności uczelni i okolicznych mieszkańców. Będzie to okazja do wymiany doświadczeń oraz przedstawienia własnych pomysłów na to, jak mogłoby wyglądać otwarte, przyjazne i inspirujące otoczenie na uczelni przyszłości.

W drugiej części warsztatu uczestnicy wspólnie zbudują prototyp przestrzeni integracyjnej na obszarze kampusu Politechniki Warszawskiej. Sesja współprojektowania odbędzie się w rzeczywistości rozszerzonej z wykorzystaniem sprzętu Laboratorium Geoprzestrzennej Rzeczywistości Wirtualnej i Planowania w Rzeczywistości Rozszerzonej.

„Małgośka, mówię ci – on nie jest wart jednej łzy”... ale mózg tego nie wie. Badania pokazują, że odrzucenie aktywuje te same ośrodki, co fizyczny ból – szczególnie przedni zakręt kory obręczy. Dlaczego złamane serce tak boli? Jakie mechanizmy biologiczne kryją się za obsesyjnym myśleniem, cierpieniem i chęcią odwetu?

Prezentacja odkrywa neurobiologiczne podstawy straty, porzucenia i „słodkiej” zemsty, która aktywuje układ nagrody. Omówimy też różnice płciowe i wpływ hormonów (np. oksytocyny, kortyzolu) na emocjonalną reakcję na odrzucenie. Czy czas naprawdę leczy rany? A może to neuroplastyczność i zmiana narracji?

Coraz częściej korzystamy z narzędzi opartych na sztucznej inteligencji: piszemy z pomocą modeli językowych, tworzymy obrazy, komponujemy muzykę. Ale gdzie w tym wszystkim jesteśmy my – autorzy? Czy tekst wygenerowany przez AI może być uznany za „naszą” pracę? Jak zmieniają się pojęcia kreatywności, odpowiedzialności i własności intelektualnej?

Podczas wykładu oraz debaty z udziałem ekspertów z zakresu prawa, etyki i nowych technologii zastanowimy się, w jaki sposób AI redefiniuje nasze rozumienie twórczości. Co możemy, a czego nie powinniśmy delegować maszynom? Czy potrzebujemy nowych definicji autorstwa – i kto je powinien ustanawiać?

Zapraszamy na 2 godzinne warsztaty z wykorzystaniem technologii wirtualnej rzeczywistości oraz innowacyjnej aplikacji LifeLens: Dementia and Ageing.

Uczestnicy będą mieli wyjątkową okazję doświadczyć świata z perspektywy osoby żyjącej z demencją wraz z towarzyszącymi jej ograniczeniami poznawczymi, słuchowymi i wzrokowymi.

Aplikacja symuluje m.in. utratę ostrości widzenia, problemy z percepcją głębi i kolorów, nadwrażliwość na światło, a także trudności w odbiorze dźwięków i rozumieniu mowy w otoczeniu pełnym bodźców.

W sesji aktywnie uczestniczyć będą 4 osoby wyposażone w gogle Oculus, natomiast pozostali uczestnicy będą mogli śledzić przebieg doświadczenia na ekranie.

Warsztaty mają na celu zwiększenie empatii i zrozumienia wobec osób z demencją oraz podkreślenie roli otoczenia w ich codziennym funkcjonowaniu.

Czasem jedynym rozwiązaniem wydaje się ucieczka – od ludzi, miejsc, wspomnień. Neurobiologia tłumaczy, dlaczego w obliczu stresu i traumy uruchamiamy tryb „fight, flight or freeze”. W prezentacji opowiemy o roli ciała migdałowatego, osi HPA i reakcji stresowej. Ucieczka może być adaptacyjna – mózg szuka nowej stymulacji i bezpieczeństwa. Ale co, jeśli staje się mechanizmem nawykowym? Poruszymy też temat neurobiologii podróżowania jako formy leczenia psychicznego – „travel therapy” i resetu układu nerwowego. Czy każdy z nas ma w mózgu zapisane „gdzie indziej będzie lepiej”?

Dlaczego tylu rodziców mówi dziś: „Kocham moje dzieci, ale bycie rodzicem to najtrudniejsze, co mnie spotkało”? W krajach rozwiniętych decyzje o rodzicielstwie są coraz częściej odkładane. W krajach OECD od lat 70. XX wieku wiek, w którym kobiety zostają matkami, rośnie średnio o rok na dekadę; podobnie przesuwa się wiek ojcostwa. Przyczyny tego trendu są złożone – to nie tylko kwestie ekonomiczne, społeczne i zawodowe, ale też lęk przed utratą wolności, pogorszeniem relacji z partnerem, poczucie braku kompetencji i obawy o przyszłość dzieci. Rodzicielstwo coraz częściej jawi się jako kosztowne emocjonalnie wyzwanie. Wraz z późniejszym rodzicielstwem rośnie poziom zasobów – rodzice częściej mają wyższe wykształcenie, stabilną sytuację zawodową i większe bezpieczeństwo finansowe. A jednak wielu z nich doświadcza przeciążenia, frustracji i wypalenia. Dlaczego? Jedną z odpowiedzi może być zmiana kulturowego modelu rodzicielstwa. Coraz częściej mówi się o „kulcie dziecka” – przekonaniu, że potrzeby dziecka muszą być zawsze na pierwszym miejscu, a wychowanie wymaga eksperckiej wiedzy, stałej obecności i uważności. To tworzy ogromną presję i sprzyja porównywaniu się z innymi, zwłaszcza w mediach społecznościowych.

W wykładzie przywołam tzw. paradoks rodzicielstwa, opisany przez Roya Baumeistera – rozbieżność między tym, że rodzicielstwo może nadawać życiu głęboki sens, a tym, że niekoniecznie przynosi codzienne poczucie szczęścia. Przyjrzymy się zjawisku wypalenia rodzicielskiego – jego objawom oraz temu, jak różni się ono od wypalenia zawodowego, depresji i stresu rodzicielskiego. To poważny problem: badania wskazują, że dotyka około 8% polskich rodziców – częściej matek – i wiąże się z istotnymi konsekwencjami, takimi jak pogorszenie zdrowia psychicznego, napięcia w związkach oraz wzrost ryzyka zaniedbań i przemocy wobec dzieci. Przedstawię wyniki badań pokazujące, dlaczego niektórzy rodzice są bardziej podatni na wypalenie i jaką rolę odgrywają w tym perfekcjonizm, presja społeczna oraz media społecznościowe. Omówię też znaczenie czynników ochronnych, takich jak inteligencja emocjonalna i wsparcie społeczne. Zastanowimy się, czy zjawisko wypalenia rodzicielskiego może być traktowane nie tylko jako sygnał osobistego kryzysu, lecz jako wskaźnik konieczności zmiany dominujących norm i oczekiwań wobec rodzicielstwa – zwłaszcza, że w debacie o dzietności zbyt rzadko uwzględnia się emocjonalne koszty rodzicielstwa i kulturowe narracje, które je kształtują.

Spacer entomologiczny, poprzedzony wstępem teoretycznym o celach i podstawowych metodach badań owadów. 

Żal (regret), emocja samoświadomościowa oparta na myśleniu kontrfaktycznym („Co by było, gdyby?”), stanowi istotny czynnik wpływający na ludzkie decyzje. Choć rola żalu została szeroko zbadana w kontekście ekonomii, zdrowia czy kariery zawodowej, jego znaczenie w decyzjach prokreacyjnych wciąż pozostaje niedostatecznie rozpoznane. Tymczasem zarówno doświadczany żal rodzicielski – negatywna ocena wcześniejszych decyzji o zostaniu rodzicem – jak i żal antycypowany, czyli lęk przed tym, że decyzja o posiadaniu lub nieposiadaniu dzieci w przyszłości okaże się błędna, mogą być kluczowymi mechanizmami psychologicznymi wpływającymi na decyzje reprodukcyjne.

W dobie narastających wyzwań demograficznych, szczególnie w krajach rozwiniętych, zrozumienie tych emocjonalnych procesów nabiera szczególnego znaczenia. W trakcie wykładu przedstawię wyniki badań longitudinalnych prowadzonych w Polsce wśród młodych rodziców, które pokazują, że żal związany z rodzicielstwem może przekształcić się w trwały element tożsamości rodzicielskiej, wpływając nie tylko na zdrowie psychiczne i satysfakcję z życia, lecz także na motywację do posiadania kolejnych dzieci (Piotrowski, Naude i in., 2024). W połączeniu z wypaleniem rodzicielskim, doświadczenie żalu istotnie obniża chęć rozbudowy rodziny, co może wzmacniać obserwowane negatywne trendy demograficzne (Piotrowski, Mikolajczak i Roskam, 2023).

Wyniki te wskazują na konieczność ponownego przemyślenia polityk pronatalistycznych, które dotychczas koncentrowały się głównie na instrumentach ekonomicznych – takich jak świadczenia, dostęp do opieki instytucjonalnej czy urlopy rodzicielskie – pomijając emocjonalne i poznawcze aspekty decyzji o rodzicielstwie. Żal związany z rodzicielstwem nie powinien być traktowany wyłącznie jako osobista trudność, ale jako złożone zjawisko społeczne wymagające nowych, bardziej empatycznych i opartych na dowodach naukowych rozwiązań.

Wykład będzie okazją do refleksji nad tym, w jaki sposób badania psychologiczne mogą informować publiczne polityki oraz wspierać inicjatywy społeczne służące tworzeniu przestrzeni do świadomego, inkluzywnego planowania rodziny.

Warsztaty poświęcone świadomości cyklu menstruacyjnego i jego potencjałowi w kontekście pracy oraz praktyk twórczych. Podczas spotkania skupimy się na tym, jak cykl menstruacyjny może wpływać na procesy działania, podejmowania decyzji, planowania oraz samoorganizacji: zarówno indywidualnej, jak i zespołowej.

Grupa skierowana jest do osób menstruujących lub mających doświadczenie menstruacji. Zapisy trwają do wyczerpania wolnych miejsc.

Warsztaty obejmą również elementy praktyki ruchowej dostosowanej i otwartej na osoby z różnorodną motoryką. Nie jest wymagane wcześniejsze doświadczenie w śledzeniu cyklu ani specjalistyczna wiedza.

Warsztaty mają na celu stworzenie przestrzeni do wymiany doświadczeń, wsparcia i wspólnego namysłu nad tym, jak można lepiej pracować: z ciałem, cyklem i sobą nawzajem.

Czy inżynieria genetyczna to przyszłość medycyny? W trakcie debaty porozmawiamy o tym, jak zmiany genetyczne mogą pomagać w leczeniu chorób genetycznych, nowotworów czy infekcji. Zastanowimy się również, gdzie przebiega granica między leczeniem a „poprawianiem” człowieka i jakie ryzyka niesie za sobą ingerencja w materiał genetyczny.

W debacie wezmą udział eksperci z dziedziny biologii molekularnej, genetyki i medycyny. Porozmawiamy o terapii genowej, redagowaniu genów oraz o medycynie spersonalizowanej.
Zapraszamy wszystkich zainteresowanych przyszłością medycyny i pytaniami, na które nie ma jeszcze jednoznacznych odpowiedzi.

Jak zmienia się przestrzeń kultury w Polsce i Europie? Czy wolność twórcza to dziś wartość bezwarunkowa, czy raczej przedmiot regulacji i politycznego sporu?

Debata z udziałem artystek, badaczek i przedstawicielki Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego będzie próbą zderzenia perspektyw: artystycznej, instytucjonalnej i obywatelskiej. W rozmowie poruszymy m.in. temat wolności wypowiedzi w sztuce, cenzury, finansowania kultury oraz roli ciała i tożsamości w twórczości współczesnej.